یک علت باورنکردنی برای چاقی شکمی
شما بیشتر روز‌های هفته را ورزش می‌کنید و تا آنجا که ممکن است وعده‌های غذایی سالم می‌خورید، با این حال ترازو نشان می‌دهد که در حال افزایش وزن هستید، نه کاهش، چرا این اتفاق می‌افتد؟
رویداد۲۴کاهش وزن اضافه اطراف کمر می‌تواند سخت‌تر باشد. اما قبل از اینکه خودتان را به دلیل عدم اعمال فشار‌های کافی در باشگاه مورد حمله قرار دهید، این امر را در نظر بگیرید: هر چه سن‌تان بیشتر می‌شود، حتی یک اختلال مختصر در سطح هورمون‌های بدن، می‌تواند باعث چسبیدن چربی‌ها به شکم شود!
در حقیقت، تحقیقات نشان می‌دهند زنان یائسه‌ای که تحت درمان جایگزینی هورمونی قرار دارند، سطح چربی شکمی کمتری نسبت به آن‌هایی که در این شرایط نیستند، دارند. قبل از اینکه پزشکتان را جهت دریافت نسخه‌ای برای چاقی شکمی هورمونی‌تان تحت فشار قرار دهید، راه‌های طبیعی برای تعدیل سطح هورمون‌ها را مدنظر قرار دهید. کاهش مصرف قند، حذف غذا‌های فرآوری شده از رژیم غذایی و اجتناب از مواردی مانند لبنیات، الکل و کافئین می‌تواند به تنظیم مجدد قند خون و سطح انسولین کمک کند؛ بنابراین چگونه خواهید دانست که آن چربی‌های اضافی اطراف کمر در نتیجه زیاده‌روی در مصرف پیتزا و نوشیدنی‌ها است یا به علت مشکلی بزرگ‌تر؟ در اینجا پنج نشانه وجود دارد که می‌تواند اثبات کند که هورمون‌های شما مقصر هستند.
۱. دور کمرتان بزرگ‌تر می‌شود، در حالی که درست غذا می‌خورید
اگر در بیشتر زندگی خود شکم نسبتاً صافی داشته‌اید و ناگهان آن چربی‌های اضافی یک شبه ظاهر شود، ممکن است نشانه ایجاد چاقی شکمی هورمونی در شما باشد. با افزایش سن، بدن می‌تواند مقاومت به انسولین بیشتری داشته باشد که بدنتان را به سمت ذخیره چربی سوق می‌دهد تا سوزاندن آن. همچنین هر چه زنان به سمت پیش یائسگی می‌روند، استروژن در بدن غالب‌تر می‌شود. غلبه استروژن باعث مقاومت در برابر انسولین شده که باعث تجمع چربی در شکم می‌گردد.
۲. اشتهای زیادی نسبت به دریافت شکر پیدا کرده‌اید
مقاومت به انسولین نه تنها می‌تواند سبب دیابت شود، بلکه می‌تواند بعضی اثرات ثانویه را روی سایر هورمون‌های مهم نیز داشته باشد. مقاومت به انسولین می‌تواند تأثیر غیرمستقیمی بر لپتین بگذارد. لپتین هورمونی است که به بدن شما در هنگام سیری هشدار می‌دهد، اما بالا رفتن سطح انسولین در نهایت به افزایش لپتین نیز منجر می‌شود. افزایش لپتین، علیرغم آنچه شما فکر می‌کنید، به این معنی نیست که احتمال دارد شما چنگال خود را پایین بگذارید و خوردن غذا را متوقف کنید. افزایش مرتب سطح لپتین می‌تواند منجر به اختلال در عملکرد گیرنده‌های این هورمون شود. این گیرنده‌ها دیگر سیگنال‌هایی را به مغز ارسال نمی‌کنند تا به شما بگویند مصرف غذا را متوقف کنید، و در نتیجه شما به خوردن ادامه می‌دهید و هرگز سیگنال توقف را دریافت نمی‌کنید.
۳. شما در حال تجربه نوسانات خلقی بسیاری هستید
با ورود زنان به سالهای پیش یائسگی و بعد از یائسگی، اغلب سطح استروژن آن‌ها نوسان پیدا می‌کند، که می‌تواند منجر به نوسانات خلقی و افزایش سرسختانه وزن در اطراف قسمت میانی بدن شود. طبق مطالعه دانشگاه ویسکانسین، به همین دلیل زنان در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به اختلالات خلقی نسبت به مردان قرار دارند. این مطالعه نشان داد که سطح استروژن در زنان اغلب در طول اتفاقات چرخه تولیدمثل و تحولات یائسگی نوسان می‌کند.
همچنین این زمانی است که بیشتر زنان شروع افسردگی یا افسردگی عودکننده را گزارش می‌کنند. سطح استروژن در هنگام تغییرات بدنی مربوط به دوران یائسگی به طور طبیعی نوسان می‌کند که می‌تواند باعث تغییر خلق‌وخو و افزایش وزن شود. به همین دلیل است که نباید خود را مقصر افزایش وزن بیش از حد بدانید. اگر در تلاش برای از دست دادن وزن اضافی هستید، ولی موفق نشده‌اید، علت آن را کمبود اراده یا انضباط شخصی ندانید. به احتمال زیاد هورمون‌های شما در مقابلتان قرار گرفته‌اند.
در عوض، بر روی مواردی تمرکز کنید که می‌توانید تحت کنترل خود در آورید، مانند رژیم غذایی و ورزش روزانه. در وعده‌های غذایی خود تجدیدنظر کنید و مطمئن شوید که مقدار زیادی سبزیجات، پروتئین بدون چربی، کربوهیدرات‌های پیچیده و چربی‌های سالم را در رژیم غذایی خود گنجانده‌اید. این غذا‌ها نه تنها شما را راضی نگه داشته و گرسنگی را محدود می‌کنند، بلکه مواد مغذی مورد نیاز بدن برای جلوگیری از مقاومت به انسولین مرتبط با افزایش سن و از دست دادن ماهیچه‌ها را به شما می‌دهند.
۴. به طور مداوم استرس دارید
یکی دیگر از بازیکنان مهم در بازی چربی شکمی هورمونی، کورتیزول است، که اغلب از آن به عنوان هورمون استرس یاد می‌شود. سطح کورتیزول هنگامی که بدن احساس اضطراب بسیار زیادی دارد، افزایش می‌یابد که می‌تواند منجر به افزایش وزن سرسختانه شود. این امر به این دلیل است که بدن به حالت جنگ و گریز در می‌آید. سطح بالای استرس و اضطراب می‌تواند بدن را به حالت بقا سوق دهد که باعث افزایش سطح کورتیزول ما می‌شود و به بدن سیگنال ذخیره چربی بیشتری می‌دهد.
۵. همیشه خسته‌اید، اما نمی‌توانید به خواب بروید
بی‌خوابی و خستگی می‌توانند علائم آشکارکننده‌ای باشند که نشان می‌دهند هورمون‌ها مقصر افزایش وزن شما هستند. کمبود خواب باعث خستگی می‌شود که منجر به استرس و بی‌خوابی می‌گردد. همه این موارد موجب آشفته کردن هورمون‌ها، به‌ویژه سطح کورتیزول، خواهد شد. کورتیزول بالا می‌تواند منجر به کاهش سطح تیروئید شود، که می‌تواند باعث تجمع چربی در قسمت مرکزی بدن گردد. همچنین می‌تواند هورمون‌های رشد را که مسئول ساخت بافت، رشد عضلات و سلامت کلی هستند، کاهش دهد.
منبع: تبیان
در حقیقت، تحقیقات نشان می‌دهند زنان یائسه‌ای که تحت درمان جایگزینی هورمونی قرار دارند، سطح چربی شکمی کمتری نسبت به آن‌هایی که در این شرایط نیستند، دارند. قبل از اینکه پزشکتان را جهت دریافت نسخه‌ای برای چاقی شکمی هورمونی‌تان تحت فشار قرار دهید، راه‌های طبیعی برای تعدیل سطح هورمون‌ها را مدنظر قرار دهید. کاهش مصرف قند، حذف غذا‌های فرآوری شده از رژیم غذایی و اجتناب از مواردی مانند لبنیات، الکل و کافئین می‌تواند به تنظیم مجدد قند خون و سطح انسولین کمک کند؛ بنابراین چگونه خواهید دانست که آن چربی‌های اضافی اطراف کمر در نتیجه زیاده‌روی در مصرف پیتزا و نوشیدنی‌ها است یا به علت مشکلی بزرگ‌تر؟ در اینجا پنج نشانه وجود دارد که می‌تواند اثبات کند که هورمون‌های شما مقصر هستند.
۱. دور کمرتان بزرگ‌تر می‌شود، در حالی که درست غذا می‌خورید
اگر در بیشتر زندگی خود شکم نسبتاً صافی داشته‌اید و ناگهان آن چربی‌های اضافی یک شبه ظاهر شود، ممکن است نشانه ایجاد چاقی شکمی هورمونی در شما باشد. با افزایش سن، بدن می‌تواند مقاومت به انسولین بیشتری داشته باشد که بدنتان را به سمت ذخیره چربی سوق می‌دهد تا سوزاندن آن. همچنین هر چه زنان به سمت پیش یائسگی می‌روند، استروژن در بدن غالب‌تر می‌شود. غلبه استروژن باعث مقاومت در برابر انسولین شده که باعث تجمع چربی در شکم می‌گردد.
۲. اشتهای زیادی نسبت به دریافت شکر پیدا کرده‌اید
مقاومت به انسولین نه تنها می‌تواند سبب دیابت شود، بلکه می‌تواند بعضی اثرات ثانویه را روی سایر هورمون‌های مهم نیز داشته باشد. مقاومت به انسولین می‌تواند تأثیر غیرمستقیمی بر لپتین بگذارد. لپتین هورمونی است که به بدن شما در هنگام سیری هشدار می‌دهد، اما بالا رفتن سطح انسولین در نهایت به افزایش لپتین نیز منجر می‌شود. افزایش لپتین، علیرغم آنچه شما فکر می‌کنید، به این معنی نیست که احتمال دارد شما چنگال خود را پایین بگذارید و خوردن غذا را متوقف کنید. افزایش مرتب سطح لپتین می‌تواند منجر به اختلال در عملکرد گیرنده‌های این هورمون شود. این گیرنده‌ها دیگر سیگنال‌هایی را به مغز ارسال نمی‌کنند تا به شما بگویند مصرف غذا را متوقف کنید، و در نتیجه شما به خوردن ادامه می‌دهید و هرگز سیگنال توقف را دریافت نمی‌کنید.
۳. شما در حال تجربه نوسانات خلقی بسیاری هستید
با ورود زنان به سالهای پیش یائسگی و بعد از یائسگی، اغلب سطح استروژن آن‌ها نوسان پیدا می‌کند، که می‌تواند منجر به نوسانات خلقی و افزایش سرسختانه وزن در اطراف قسمت میانی بدن شود. طبق مطالعه دانشگاه ویسکانسین، به همین دلیل زنان در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به اختلالات خلقی نسبت به مردان قرار دارند. این مطالعه نشان داد که سطح استروژن در زنان اغلب در طول اتفاقات چرخه تولیدمثل و تحولات یائسگی نوسان می‌کند.
همچنین این زمانی است که بیشتر زنان شروع افسردگی یا افسردگی عودکننده را گزارش می‌کنند. سطح استروژن در هنگام تغییرات بدنی مربوط به دوران یائسگی به طور طبیعی نوسان می‌کند که می‌تواند باعث تغییر خلق‌وخو و افزایش وزن شود. به همین دلیل است که نباید خود را مقصر افزایش وزن بیش از حد بدانید. اگر در تلاش برای از دست دادن وزن اضافی هستید، ولی موفق نشده‌اید، علت آن را کمبود اراده یا انضباط شخصی ندانید. به احتمال زیاد هورمون‌های شما در مقابلتان قرار گرفته‌اند.
در عوض، بر روی مواردی تمرکز کنید که می‌توانید تحت کنترل خود در آورید، مانند رژیم غذایی و ورزش روزانه. در وعده‌های غذایی خود تجدیدنظر کنید و مطمئن شوید که مقدار زیادی سبزیجات، پروتئین بدون چربی، کربوهیدرات‌های پیچیده و چربی‌های سالم را در رژیم غذایی خود گنجانده‌اید. این غذا‌ها نه تنها شما را راضی نگه داشته و گرسنگی را محدود می‌کنند، بلکه مواد مغذی مورد نیاز بدن برای جلوگیری از مقاومت به انسولین مرتبط با افزایش سن و از دست دادن ماهیچه‌ها را به شما می‌دهند.
۴. به طور مداوم استرس دارید
یکی دیگر از بازیکنان مهم در بازی چربی شکمی هورمونی، کورتیزول است، که اغلب از آن به عنوان هورمون استرس یاد می‌شود. سطح کورتیزول هنگامی که بدن احساس اضطراب بسیار زیادی دارد، افزایش می‌یابد که می‌تواند منجر به افزایش وزن سرسختانه شود. این امر به این دلیل است که بدن به حالت جنگ و گریز در می‌آید. سطح بالای استرس و اضطراب می‌تواند بدن را به حالت بقا سوق دهد که باعث افزایش سطح کورتیزول ما می‌شود و به بدن سیگنال ذخیره چربی بیشتری می‌دهد.
۵. همیشه خسته‌اید، اما نمی‌توانید به خواب بروید
بی‌خوابی و خستگی می‌توانند علائم آشکارکننده‌ای باشند که نشان می‌دهند هورمون‌ها مقصر افزایش وزن شما هستند. کمبود خواب باعث خستگی می‌شود که منجر به استرس و بی‌خوابی می‌گردد. همه این موارد موجب آشفته کردن هورمون‌ها، به‌ویژه سطح کورتیزول، خواهد شد. کورتیزول بالا می‌تواند منجر به کاهش سطح تیروئید شود، که می‌تواند باعث تجمع چربی در قسمت مرکزی بدن گردد. همچنین می‌تواند هورمون‌های رشد را که مسئول ساخت بافت، رشد عضلات و سلامت کلی هستند، کاهش دهد.
منبع: تبیان
خبر های مرتبط
خبر های مرتبط
