خواننده مشهور: همکاری با شادمهر باعث ممنوع‌الکاری‌ام شد!

رویداد۲۴- علی لهراسبی در سال ۱۳۸۱ با اجرای تیتراژ سریال «دریایی‌ها» نگاه‌ها را به سمت خود کشاند و پس از مدتی آلبوم دریایی‌ها را با همکاری محمدرضا چراغعلی به بازار موسیقی پاپ عرضه کرد.

سه سال بعد با اجرای متفاوت تیتراژ سریال «پیله‌های پرواز» با عنوان «بیراهه‌ها» به خوبی میان مردم شناخته شد. مدتی بعد با آلبوم«۱۴» چهره جدیدی از سبک و سیاق موسیقایی خود را رونمایی کرد و پس از آن آلبوم «تصمیم» را که متفاوت ترین و بهترین آلبوم نیز لقب گرفت منتشر نمود. لهراسبی پس ازهمکاری با شادمهر عقیلی در این آلبوم در برهه‌ای دچار حاشیه شد که از نگاه تیز ارشاد دور نماند و سبب ممنوع‌الکاری کوتاه مدت وی گردید، اما پس از آن با آلبوم «روبات» و تک آهنگ‌های شنیدنی بار دیگر مخاطبان خود را با فضای جدید دیگری مواجه کرد که مورد استقبال قرارگرفت. گزیده ای از گفتگوی این خواننده مشهور با روزنامه هنرمند را در ادامه میخوانید:
 
- پس از ورود به دانشگاه و زمانی که از وضعیت آینده تحصیلی‌ام مطمئن شدم به کلاس‌های پیانو رفتم و شروع به کار در زمینه پیانو کردم که چند سال بعد هم شروع به آهنگسازی کردم و وارد عرصه موزیک شدم که در واقع موسیقی به بخش اصلی زندگی‌ام تبدیل شد.
 
- آهنگ دریایی‌ها یک اتفاق بود و فکر می‌کنم آلبوم حدود یک سال و نیم طول کشید تا منتشر شود. یک موزیک با محمدرضا چراغعلی به نام ترانه ساز ساخته بودم که آن را ضبط کردیم و خیلی اتفاقی مرحوم مسعود رسام این آهنگ را در ماشین آقای چراغعلی می‌شنود و خوشش می‌آید. آقای مسعود رسام پرسیده بود این صدای کیست؟ و آقای چراغعلی توضیح داده بود که پسر جوانی است که به تازگی وارد کار شده و اولین کارش است. آن زمان(سال۸۱) آقای مسعود رسام سریال دریایی‌ها را کار می‌کرد که آقای چراغعلی با من تماس گرفت مبنی بر این که ایشان می‌خواهد با من صحبت کند و از صدای من خوشش آمده است. پس از آن دریایی‌ها شکل گرفت و پس از مدتی آلبوم منتشر شد. واقعیت این است که دریایی‌ها را بخش جدی کارم نمی‌دانم و به نوعی تجربه کردن در این زمینه تلقی می‌شد. پس از اجرای تیتراژ دریایی‌ها به کلاس آواز رفتم و فکر می‌کنم با اجرای تیتراژ پیله‌های پرواز موزیک قابل دفاعم را منتشر کردم که استانداردهایی برای خوانندگی درآن بود.
 
- قبل از دریایی‌ها و همان ابتدا که درحال کار بر آلبومی بودم به سراغ اولین کسی که رفتم شادمهر عقیلی بود چون بهترین است. با او در ایران رابطه دوستی داشتیم و حتی چند آهنگ را برای من ساخت که چون وی سفر کرد و آشفتگی کاری شادمهر آن زمان بسیار زیاد بود سرانجام پیدا نکرد. اما این ارتباط ما با خروج او از ایران قطع نشد. پس از سال‌ها او را دیدم و فکر می‌کنم که تنها خواننده داخلی بودم که او برایم موزیک ساخت. موزیک‌هایی که برایم ساخت بسیار دوست دارم و به اعتقاد من او یک استثنا در موسیقی به دلیل هوش زیاد و تخصص منحصر به فردش است که نامش در تاریخ موسیقی ما حک شده است.
 
- حاشیه‌هایی ایجاد شد که برایم عجیب بود، چون موزیکی ساخته بودیم که مجوز داشت و این که موزیک توسط چه کسی ساخته شده باشد تعجب آور بود. با انتشار آلبوم هم زمان ممنوع شدم و آلبوم به لحاظ مالی هیچ حاصلی برایم نداشت چون همه قراردادهای برگزاری کنسرت منحل شد درحالی که می‌توانستم بهترین نتیجه را در این تایم از آلبوم بگیرم. ظاهرا این موضوع جزء قانون بوده که من رعایت نکرده بودم و فکر نمی‌کردم با آهنگسازی شادمهر ممنوع شوم. آلبوم «تصمیم» بسیار قوی و یکی از بهترین آلبوم‌های من بود چون همه ترک‌ها با دقت انتخاب شده بودند و ذهنیتم پیش از انتشار این بودکه با انتشار این آلبوم اتفاق خاصی در کارم ایجاد می‌شود. در حال حاضر نمی‌توان درباره موسیقی گفت که مثلا این موزیک را امروز بسازم و سه سال بعد بهره برداری کنم، این گونه نیست چون تعداد موزیک‌های جدید که منتشر می‌شود و به بازار می‌آید بسیار فراوان است و مردم موزیک‌ها را جایگزین و خیلی زود هم فراموش می‌کنند. موسیقی در حال حاضر محصول ارزان قیمتی است که به راحتی جایگزین دیگری برایش پیدا می‌شود.
 
- من در بحث رقابتی جشنواره فجر نبودم و در بخش بلیت فروشی حضور داشتم. پس از ممنوع شدن قرار بود کنسرتی در جشنواره موسیقی فجر در تهران داشته باشم که آقای ترابی مدیر انجمن سابق اعلام کرد که نمی‌توانم کنسرت را برگزار کنم و پس از آن نیز به جشنواره فجر دعوت نشدم. البته حضور در جشنواره موسیقی و دعوت نشدن هم مقوله عجیب و مهمی برایم نیست و در روال کار من تاثیری ندارد. اما درباره بخش رقابتی جشنواره موسیقی به نظرم اتفاق خوبی است به شرط آن که این اتفاق مثل استعدادیابی جوانان در دنیا نتیجه‌ای داشته باشد. افردی که در هر بخشی رتبه و مقام کسب می‌کنند باید بولد شوند چون با استعداد هستند و به حمایت نیاز دارند. این که در جشنواره موسیقی فجر خبری مبنی بر برنده شدن خواننده و یا آهنگسازی بیاید کفایت نمی‌کند و به نظرم ارشاد در سیاست گذاری باید این موضوع را لحاظ کند که پس از برگزاری جشنواره که بسیار هم کار خوبی است باید از افرادی که رتبه کسب می‌کنند حمایت نماید و به نوعی آن‌ها راکمک کرده که در عرصه‌های مختلف بالا بیایند که استعدادها سوخت نشوند.
 
- در حال حاضر آلبوم در دنیا در حال منسوخ شدن است و کمتر کسی گوش می‌کند. البته پس از مدت زمانی آهنگساز آلبوم انتشار می‌دهد تا هویت آهنگ را جمع کرده و به عنوان یک سند ارایه دهد. اما واقعیت این است که تک آهنگ‌ها بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد و مردم عادت دارند که در ماشین‌ها همه خواننده‌ها را در یک سی دی داشته باشند و آن را عوض کنند. در گذشته مردم ۸ ترک ازیک خواننده را در یک آلبوم گوش می‌دادند و بعد به سراغ آلبوم دیگری می‌رفتند اما امروز این گونه نیست و به تغییر فرهنگ مربوط می‌شود. گسترش فضای مجازی هم باعث شده که آهنگ‌های مختلف و به روز در پلی لیست قرار گیرد. فروش آلبوم موسیقی با ۱۰سال پیش قابل مقایسه نیست. یک آلبوم موفق ۶ سال پیش حدود۶۰۰ هزار تا فروش می‌رفت و فکر می‌کنم آلبوم«۱۴» ۶۵۰ هزارتا فروخت. اما آلبوم موفق امروز در بهترین شرایط ۱۰۰ هزار تا یعنی یک ششم می‌فروشد.
 
- همه می‌گویند چرا کنسرت لغو می‌شود در حالی که باید پرسید چرا مجوز می‌دهید که لغو شود؟ از سوی وزارت ارشاد باید بررسی شود که کنسرتی که مجوز می‌گیرد و لغو می‌شود چرا مجوزش صادر می‌شود که به لغو برسد؟!

24آنلاین