روحانی به لحاظ سوابقش امنیتی‌ترین نیروی نظام است/ او را به عنوان کارشناس رتبه یک مسائل امنیتی در کشور نباید کنار گذاشت

رویداد۲۴ قریب سه ماه است که حسن روحانی ترک پاستور گفته، اما سئوال مهم آن است که او می‌خواهد چه نقشی را در آینده سیاسی کشور بازی کند.

به گزارش نامه‌نیوز، محمد مهاجری درباره آینده سیاسی حسن روحانی گفت: آقای روحانی به لحاظ سوابقش امنیتی‌ترین نیروی نظام است. او از همان مجلس اول در کمیسیون امنیت ملی بود و نسبت به موضوعات دفاعی و امنیتی اشراف بسیار زیادی دارد. به همین دلیل دیدگاه هایش بسیار قابل اعتناع است.

وی افزود: حتی اگر ما آقای روحانی را قبول نداشته باشیم و دیدگاه‌های سیاسی او را نپذیریم، نگاه امنیتی او را نمی‌توانیم درنظر نگیریم. وقتی آقای روحانی درباره مسائل اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی حرف می‌زند، امکان دارد برخی صحبت هایش در آن حوزه، تخصصی نباشد، اما وقتی از نگاه امنیتی به آن موضوعات می‌پردازد قطعا باید به دیدگاه‌های او توجه کرد.

این تحلیلگر مسائل سیاسی یادآور شد: اگر کشور بخواهد از آقای روحانی درست استفاده کند، او را به عنوان کارشناس رتبه یک مسائل امنیتی در کشور نباید کنار بگذارد. از طرفی برخلاف برخی که آقای روحانی را مشابه آقای هاشمی در حوزه سیاسی می‌دانند، معتقدم او نمی‌تواند ایفاگر این نقش باشد، چون آقای روحانی تا سال ۹۲ هیچ گاه به عنوان یک چهره فعال سیاسی در جامعه حضور نداشت؛ شاید علت آن به مسئولیت هایش در حوزه امنیتی بر می‌گشت.

وی افزود: عمده حضور سیاسی آقای روحانی در ۸ سال گذشته است و این ۸ سال سابقه سیاسی که بخش عمده آن با کار‌های اجرایی گره خورده است، برای تبدیل شدن آقای روحانی به شخصیت همچون آقای هاشمی سرمایه کافی نیست.

این فعال مطبوعاتی درباره آینده حزب اعتدال و توسعه و شبیه سازی آن با حزب کارگزاران اظهار کرد: تفاوتی بین این دو حزب وجود دارد. کارگزاران را خود آقای هاشمی درست کرد و در واقع آقای هاشمی پدر معنوی کارگزاران بود. به عبارت دیگر آقای هاشمی توانست کارگزاران را بزرگ کند و به یک جایی برساند، اما حزب اعتدال و توسعه این ویژگی را ندارد.

وی افزود: حزب اعتدال و توسعه نه وزن سیاسی و اجرایی به اندازه کارگزاران دارد، نه آنکه این حزب را آقای روحانی درست کرده است، چون این حزب قبل از دولت آقای روحانی نیز وجود داشت. سرنوشت حزب اعتدال و توسعه با اصلاح طلبان یا سایر احزاب معتدل اصولگرا گره خواهد خورد. وضع خاصی نخواهد داشت و قائم به خود نمی‌تواند کاری را انجام دهد، مگر آنکه نقشش در کنار سایر احزاب تعریف شود.