معرفی بهترین فیلم‌های قدیمی ایرانی قبل از انقلاب

رویداد۲۴ سحر اکبرزاده: بهترین فیلم های قدیمی ایرانی قبل از انقلاب کدامند؟ همانطور که می‌دانید، سینمای ایران از دهه‌ها قبل از انقلاب فعالیت داشته و آثار خوبی را تولید کرده است که بیشتر آن در دهه‌های 40 و 50 شمسی بوده‌اند. به عنوان مثال، سینمای این کشور در دهه 1340 ایران به یکی از دوره‌های پر اوج خودش می‌رسد. در ادامه با ما باشید تا به برترین عناوین سینمایی قبل از انقلاب بپردازیم.

بهترین فیلم های قدیمی ایرانی قبل از انقلاب کدامند؟

اگر قصد دارید تا بهترین فیلم های قدیمی ایرانی قبل از انقلاب را مشاهده کنید، لازم است در این مقاله با ما همراه باشید تا به 6 مورد از آنها بپردازیم. سینمای ایران، با ورود اولین دوربین فیلمبرداری در دوره مظفرالدین شاه در سال 1279 و با احداث یک سالن سینما در همان سال، گام‌های نخست خود را برداشت. از سال 1320 بود که شرکت‌های فیلمسازی شروع به فعالیت در ایران کرده و بیشتر اقشار مردم ایران نیز به این سمت متمایل شدند. اما در دوره قبل از انقلاب چه فیلم‌هایی جزو بهترین‌ها به شمار می‌آمدند؟ در این خصوص با ما باشید تا به 6 مورد از بهترین‌های آن بپردازیم:

 قیصر در سال 1348

بدون شک از عناوینی که بسیار قدیمی و نیز پرطرفدار است، می‌توان به فیلم قیصر اشاره نمود که در سال 1348 توسط آریانا فیلم ساخته شده است. این فیلم به واسطه هنرمندی بازیگرانی همچون بهروز وثوقی، ایران دفتری، ناصر ملک مطیعی و نیز جمشید مشایخی در کنار داستان متفاوت آن، توانست بسیار مورد استقبال قرار گیرد.

داستان راجع به یک رویداد اجتماعی است که مربوط به دختری به نام فاطی می‌شود. این فرد پس از بی احترامی توسط منصور، واقعه را به مادر و دایی‌اش شرح داده و خودکشی می‌نماید. این رویداد سبب می‌شود تا برادر بزرگترش، فرمان، به سراغ آنها برود اما از آنجایی که قسم خورده است چاقو استفاده نکند، با درگیری فیزیکی غافل گیر شده و کشته می‌شود. حال قیصر که برادر کوچکتر فاطی است، از سفری به تهران بازمی‌گردد و قصد دارد انتقام آنها را بگیرد.

این فیلم به کارگردانی مسعود کیمیایی، تهیه کنندگی عباس شباویز در قالب 110 دقیقه با ژانر درام و جنایی در تاریخ 10 دی‌ماه سال 1348 پخش شده است. این فیلم توانسته است امتیاز 7.6 از بین 3.5 هزار رای را در IMDB کسب کند.

فیلم سوته دلان در سال 1356

به گزارش رویداد24 یکی دیگر از عناوینی که می‌توان آن را از بهترین فیلم های قدیمی ایرانی قبل از انقلاب درنظر گرفت، فیلم سوته دلان است که به صورت یک فیلم رنگی ساخته شده و توانسته است جزوی از بهترین فیلم های قدیمی ایرانی قبل از انقلاب از نظر ماهنامه سینمایی فیلم انتخاب گردد. هدف این فیلم همانند سایر کارهای کارگردان آن (علی حاتمی)، به اصلاح نگرش‌ها، باورهای نادرست در جامعه و نیز موضوعات اخلاقی مربوط می‌شود. از جمله بازیگران این فیلم می‌توان به بهروز وثوقی، جمشید مشایخی، شهره آغداشلو و فخری خوروش اشاره کرد.

داستان این فیلم راجع به فردی به نام حبیب آقا ظروفچی است که زندگی خود را وقف خدمت به مادر و برادر (ناتنی به نام مجید) کرده و ازدواج ننموده است. از سوی دیگر، برادرش (کریم) نیز با همسرش با او زندگی می‌کنند. این فیلم بیانگر یکسری اتفاقات پیرامون اعضای این خانواده است که برای مجید که فکر و عقل سالمی ندارد رخ می‌دهد. همچنین نشان دهنده رابطه و احساسات عاشقانه آنها است که این سه برادر به چیزهای مختلفی دارند.

این فیلم به کارگردانی علی حاتمی، تهیه کنندگی علی عباسی در قالب 99 دقیقه با ژانر درام و رمانتیک در سال 1356 پخش شده است. این فیلم توانسته است امتیاز 8.3 از بین 2 هزار رای را در IMDB کسب کند.

گوزن ها در سال 1353

گوزنها، عنوان دیگری از بهترین فیلم های قدیمی ایرانی قبل از انقلاب هستند که در آن بازیگرانی همچون بهروز وثوقی، فرامرز قریبیان، پرویز فنی زاده و نیز نصرت پرتوی بازی کرده‌اند. با توجه به رای گیری که در سال 1381 انجام شد، گوزنها توانست به عنوان بهترین‌فیلم‌ها از بین 55 اثر ایرانی شناخته شود. همچنین این عنوان در سال‌های 1388 و 1389 نیز رخ داد. این فیلم نیز در سال 1354 به صورت گسترده‌ای مورد اکران قرار گرفت و توانست با استقبال بسیار بالا از سوی مردم و با 2 میلیون و 600 هزار تومان فروش، عنوان فیلم پرفروش سال را بدست آورد.

داستان فیلم راجع به فردی به نام قدرت و دوستش سید رسول است. سید پس از دریافت کمک معنوی توانست بر مشکلش که همان اعتیاد است موفق شده و به تدریج در مقابل مشکلات خودش و همسرش فاطمه ایستادگی می‌کند. قدرت که پول‌های یک بانک را دزدیده است، آنها را در خانه سید می‌گذارد اما فاطمه و سید آنها را برداشته و فرار می‌کنند. پس از آنکه پلیس خانه سید را که در آن قدرت حضور دارد محاصره می‌کند، سید از این کارش پشیمان شده و به نزد دوستش قدرت باز می‌گردد.

این فیلم به کارگردانی مسعود کیمیایی، تهیه کنندگی مهدی میثاقه در قالب 115 دقیقه با ژانر درام در سال 1353 پخش شده است. این فیلم توانسته است امتیاز 7.9 از بین 2.7 هزار رای را در IMDB کسب کند.

آرامش در حضور دیگران در سال 1349

عنوان دیگری که می‌خواهیم به عنوان بهترین فیلم های قدیمی ایرانی قبل از انقلاب معرفی کنیم، آرامش در حضور دیگران است که در سال 1349 تولید اما توقیف شد. پس از گذشت 4 سال، در نهایت در سال 1352 به نمایش درآمد. این فیلم هرچند مورد استقبال تماشاگران و منتقدان بود اما به واسطه اعتراضی که پرستاران داشتند، متوقف شد و پخش نشده است. کارگردان این ناصر تقوایی نام دارد که سازنده فیلم‌های مطرح دیگر یعنی دایره مینا و گاو در ان سالها است. از بازیگران مطرح در این فیلم می‌توان به اکبر مشکین، پرتو نوری علا، ثریا قاسمی، محمد علی سیانلو و لیلا بهاران اشاره کرد.

داستان فیلم یک برداشت آزاد از داستانی به نوشته ساعدی با همین نام است که تصویر سازی شده است و دارای برخی سانسورها و برش‌ها می‌باشد. داستان راجع به انطباق پذیری یک سرهنگ قدیمی ارتش است که می‌خواهد با دخترانش برای زندگی به شهر بیاید اما می‌بایست زندگی روستایی و سنتی خود را با زندگی مدرن شهری تغییر دهد.

این فیلم به کارگردانی و تهیه کنندگی ناصر تقوایی در قالب 86 دقیقه با ژانر درام در سال 1351 پخش شده است. این فیلم توانسته است امتیاز 6.9 در IMDB کسب کند.

فیلم گاو در سال 1348

فیلم گاو یک عنوان به یادماندنی است که توانسته است بسیار مورد توجه قرار گرفته و نیز جزو لیست بهترین فیلم های قدیمی ایرانی قبل از انقلاب ما قرار دارد. علاوه بر بازیگران مطرحی که در این فیلم بازی می‌کنند، از جمله علی نصیریان، جمشید مشایخی، عزت الله انتظامی و پرویز فنی زاده، داستان بسیار جذاب آن سبب شد تا هم سینمای داخل و هم اروپا مورد تاثیرپذیری آن قرار گیرد. جالب است بدانید این فیلم در سال 1971 جایزه جشنواره فیلم ونیز را از آن خود کرده است.

داستان برپایه قصه‌ای است که از کتاب عزاداران بیل برگرفته شده و به خوبی تصویر سازی شده است. در این داستان، حس شخصیت اصلی فیلم است که به همراه یک گاو تنها در طویله‌اش زندگی می‌کند. با توجه به دلبستگی و نیاز شدید روستان و حسن به این گاو، رابطه‌ای عمیق با این حیوان در حسن شکل می‌گیرد تا جایی که وقتی گاو می‌میرد، حسن به علت این علاقه بیش از حد، دیگران را مقصر دانسته و آن را باور نمی‌کند.