سندروم درسلر چیست و چگونه درمان می‌شود؟
رویداد۲۴ سیما صابری: سندرم Dressler نوعی پریکاردیت است که به معنای التهاب کیسه اطراف قلب (پریکارد) است. به آن سندرم پس از پریکاردیوتومی، سندرم پس از انفارکتوس میوکارد یا سندرم پس از آسیب قلبی نیز می‌گویند. این به این دلیل است که این وضعیت معمولاً پس از جراحی قلب، سکته قلبی یا آسیب رخ می‌دهد. تصور می‌شود که سندرم Dressler زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن به دنبال یکی از این رویداد‌ها بیش از حد پاسخ دهد. این سندروم اگر درمان نشود، التهاب پریکارد می‌تواند منجر به زخم، ضخیم شدن و سفت شدن عضلات قلب شود که حتی می‌تواند تهدید کننده زندگی باشد. درمان سندرم درسلر شامل دوز‌های بالای آسپرین یا سایر دارو‌های ضد التهابی است. خوشبختانه، اکنون به دلیل توسعه درمان‌های مدرن برای حملات قلبی، این وضعیت بسیار نادر در نظر گرفته می‌شود.
علت ایجاد سندرم درسلر
علت دقیق سندرم درسلر مشخص نیست. باور بر این است که این سندروم زمانی رخ می‌دهد که یک جراحی قلب یا حمله قلبی باعث پاسخ ایمنی در پریکارد شود. در پاسخ به آسیب، بدن معمولاً سلول‌های ایمنی و آنتی‌بادی‌ها را برای کمک به ترمیم ناحیه ارسال می‌کند. اما یک پاسخ ایمنی گاهی اوقات می‌تواند باعث التهاب بیش از حد شود. برخی از رویداد‌هایی که به عنوان محرک سندرم درسلر شناخته شده اند عبارتند از:
-جراحی قلب، مانند جراحی قلب باز یا جراحی بای پس عروق کرونر
-مداخله در عروق کرونر از راه پوست، همچنین به عنوان آنژیوپلاستی عروق کرونر و قرار دادن استنت شناخته می‌شود
-کاشت ضربان ساز
-فرسایش قلبی
-جداسازی ورید ریوی
-ترومای نافذ به قفسه سینه
علائم سندرم درسلر چیست؟
علائم می‌تواند ۲ تا ۵ هفته پس از رویداد اولیه رخ دهد. در برخی افراد، علائم ممکن است تا ۳ ماه ظاهر نشود. این علائم عبارتند از:
-درد قفسه سینه که هنگام دراز کشیدن بدتر می‌شود
-درد قفسه سینه که با تنفس عمیق یا سرفه بدتر می‌شود (درد پلورتیک)
-تب
-تنفس دشوار یا سخت
-خستگی
-کاهش اشتها
روش تشخیص سندرم درسلر
تشخیص سندرم Dressler دشوار است، زیرا علائم آن مشابه علائم بسیاری از بیماری‌های دیگر است. در واقع می‌توان گفت که علائم این سندروم شبیه بیماری‌هایی از جمله ذات الریه، آمبولی ریه، آنژین، نارسایی احتقانی قلب و حمله قلبی است.
بیشتر بخوانید: آیا نارسایی قلبی باعث افزایش وزن می‌شود؟
اگر چند هفته پس از جراحی قلب یا حمله قلبی احساس بیماری کنید، پزشک ممکن است به سندرم درسلر مشکوک شود و آزمایشاتی را انجام دهد که به رد سایر شرایط و تأیید تشخیص کمک می‌کند.
پزشک ابتدا یک تاریخچه پزشکی کامل می‌گیرد و یک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد و گوشی پزشکی به صدای قلب گوش می‌دهد تا صدا‌هایی که ممکن است وجود التهاب یا مایع در نزدیکی قلب شما را نشان دهد. سایر آزمایشات می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
-شمارش کامل خون
-کشت خون برای رد عفونت
-کوکاردیوگرافی برای بررسی وجود مایع در نزدیکی قلب یا ضخیم شدن در پریکارد
-نوار قلب (ECG یا EKG) برای بررسی بی نظمی در تکانه‌های الکتریکی قلب شما
-رادیوگرافی قفسه سینه برای دیدن اینکه آیا التهاب در ریه‌ها وجود دارد یا خیر
اسکن MRI قلب، که تصاویر دقیقی از قلب و پریکارد تولید می‌کند
عوارض سندرم درسلر چیست؟
این سندروم را باید جدی گرفت؛ چرا که اگر درمان نشود، التهاب پریکارد می‌تواند منجر به عوارض جدی در بدن شود. پاسخ ایمنی که باعث سندرم درسلر می‌شود نیز ممکن است باعث ایجاد وضعیتی به نام پلورال افیوژن شود. این اتفاق زمانی است که مایع در غشا‌های اطراف ریه‌ها جمع می‌شود. در موارد نادر، التهاب مزمن در قلب می‌تواند منجر به عوارض بسیار جدی از جمله تامپوناد قلبی شود. این زمانی است که مایعات در کیسه اطراف قلب جمع می‌شوند. این مایع به قلب فشار می‌آورد و از پمپاژ کافی خون به بقیه بدن جلوگیری می‌کند. این امر می‌تواند منجر به نارسایی اندام، شوک و حتی مرگ شود. التهاب مزمن در قلب نیز می‌تواند منجر به پریکاردیت انقباضی شود. این اتفاق زمانی است که پریکارد به دلیل التهاب طولانی مدت ضخیم یا زخمی می‌شود.
عوامل خطر برای سندرم درسلر چیست؟
خطر ابتلا به سندرم درسلر در افرادی که حمله قلبی داشته اند بیشتر است. سایر عوامل خطر برای ابتلا به سندرم درسلر عبارتند از:
-سن کم در هنگام حمله قلبی
-داشتن عفونت‌های ویروسی
-سابقه پریکاردیت
-درمان قبلی با پردنیزون
-جراحی‌هایی که آسیب بیشتری به میوکارد دارند (مانند تعویض دریچه)
-داشتن گروه خونی B منفی
-استفاده از بی حسی هالوتان
سندرم درسلر چگونه درمان می‌شود؟
هدف درمان کاهش التهاب است. پزشک ممکن است مصرف دارو‌های ضدالتهابی غیراستروئیدی بدون نسخه (OTC) مانند ایبوپروفن (Advil، Motrin)، ناپروکسن (Aleve) یا دوز‌های زیاد آسپرین را پیشنهاد کند. ممکن است مجبور شوید آن‌ها را به مدت ۴ تا ۶ هفته مصرف کنید. همچنین ممکن است کلشی سین (Colcrys)، یک داروی ضد التهابی تجویز شود. اگر دارو‌های ضد التهابی OTC علائم شما را بهبود ندهند، پزشک می‌تواند کورتیکواستروئید‌ها را تجویز کند که سیستم ایمنی را سرکوب کرده و التهاب را کاهش می‌دهد. به دلیل عوارض جانبی، کورتیکواستروئید‌ها معمولا آخرین راه حل هستند.
درمان عوارض سندروم درسلر چیست؟
در صورت بروز هر گونه عارضه سندرم درسلر، ممکن است به درمان‌های تهاجمی تری نیاز باشد:
پلورال افیوژن با تخلیه مایع از ریه‌ها با سوزن درمان می‌کند. به این روش «توراسنتز» می‌گویند.
تامپوناد قلبی با روشی به نام پری کاردیوسنتز درمان می‌شود. در طی این روش، از یک سوزن یا کاتتر برای خارج کردن مایع اضافی استفاده می‌شود.
پریکاردیت انقباضی ممکن است با جراحی برای برداشتن پریکارد (پریکاردکتومی) درمان شود.
کلام پایانی
چشم انداز سندرم درسلر به طور کلی مطلوب است. اما بستگی به سرعت تشخیص و درمان این بیماری دارد. این بیماری اگرچه نادر است، اما به دلیل خطر عوارضی مانند تامپوناد قلبی که می‌تواند کشنده باشد، پیگیری طولانی مدت ضروری است. فردی که یک دوره از سندرم درسلر داشته است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به یک دوره دیگر است. خوشبختانه، به دلیل پیشرفت در درمان حملات قلبی، این وضعیت در حال حاضر کمتر رایج است.
چرا اجازه نمی دهید به خارج برود؟
لعنت بر ظلم