گزارش رویداد۲۴ به جشنهای وارداتی در ایران؛
وقتی جای خالی نشاط ایرانی با بابانوئل پر میشود
کدوهای نارنجی هالووین، چند ماه بعد درخت کاج چراغانی شده و بعد از آن قلب ها و شکلات هایی که پرزرق و برق بسته بندی شده بیشترین تعداد عکس هایی است که در شبکه های اجتماعی انتشار پیدا می کنند. این عکس ها در صفحه اجتماعی گروهی دیده می شود که از نظر فرهنگی هیچ پیشینه ای در این جشن ها ندارند.
رویداد۲۴- کدوهای نارنجی هالووین، چند ماه بعد درخت کاج چراغانی شده و بعد از آن قلبها و شکلاتهایی که پرزرق و برق بستهبندی شده بیشترین تعداد عکسهایی است که در شبکههای اجتماعی انتشار پیدا میکنند. این عکسها در صفحه اجتماعی گروهی دیده میشود که از نظر فرهنگی هیچ پیشینهای در این جشنها ندارند.
سلبریتیهای سینما و موسیقی ایرانی نیز از ماراتون عکسهای سلفی با درخت کریسمس جا نماندهاند. اما تاثیر تصاویر منتشر شده از سوی این قشر که در میان جوانان طرفداران بسیاری دارند، خیلی بیشتر از تصاویر شهروندان عادی است. خواننده یا بازیگری که بیش از یک میلیون نفر در شبکههای اجتماعی او را دنبال میکنند تاثیر ویژهای در روش زندگی آنها خواهد گذاشت.
اما ماجرا به صفحههای اجتماعی و شبکههای مجازی ختم نمیشود. قنادیها و فروشگاههای ارامنه بیش از آنکه به صاحبان اصلی این جشنها خدمات ارائه دهند، محل تفریح و شادی شهروندانی شدهاند که به دنبال روزنهای هستند برای جشنی کوچک.
پسر جوانی که برای خرید درخت کریسمس سعی میکند پرزرق و برقترین درخت را انتخاب کند و در عین حال به دنبال قیمتی مناسب هم هست میگوید: من از جشن و خوشی لذت میبرم. اصلا فرقی نداره که جشن خودمون باشه یا جشن ما نباشه. ما جشن و خوشحالی میخواهیم که این هم جشن هست و خوشحالی.
به گزارش خبرگزاری فرانسه؛ صفهای طولانی شهروندان ایرانی برای خرید از فروشگاههایی که لوازم کریسمس میفروشند و همچنین عکس سلفی گرفتن با وسایل این مغازهها توجه همه را جلب میکند.
سرجیک، صاحب یکی از فروشگاههای ارامنه در محله ارامنه نشین تهران نیز به رویداد۲۴ میگوید: «هم وطنان غیر مسیحی همیشه هم پای ما جشنها را برگزار میکنند و حتی گاهی بیشتر از ما برای برگزاری این جشنها زمان و پول هزینه میکنند. اینکه همه کنار هم جشن بگیریم اتفاق خیلی خوبی است.»
از سویی دیگر در همین رابطه ایسنا در گزارشی نوشت: «درخت کریسمس بدون تزیین آن بسته به اندازه و کیفیت ساخت از ۸۰ هزار تومان تا حدود یک میلیون تومان قیمت دارد و لوازم تزیین آن نیز نسبتا گران به شمار میرود؛ با توجه به کالاهای موجود با قیمتهایی که برای آن به دست آمده است یک درخت کریسمس تزیین شده را میتوان بسته به میزان هزینهای که یک مشتری مدنظر دارد بین ۱۲۰ هزار تا چهار میلیون تومان به فروش رساند.»
با توجه به موقعیت اقتصادی فعلی جامعه اینکه شهروندان با فاصله کمی از جشن شب یلدا تمایل به برگزاری جشنهایی با چنین قیمتهای گزافی دارند، نشان دهنده موقعیت سلامت اجتماعی نیست. افزایش روند تمایل شهروندان به برگزاری جشنهای غیر بومی شکاف طبقاتی را نیز عمیقتر میکند.
در شرایطی که گروهی از شهروندان تهرانی حتی توانایی اقتصادی برگزاری جشن یلدایی مختصر را هم نداشتهاند، گروهی در مقابل ایستادهاند و برای به نمایش گذاشتن عکسهای کریسمس در شبکههای اجتماعی تا ۴ میلیون تومان هم هزینه میکنند.
اما آنچه در این بین نگران کننده است، جشن و پایکوبی شهروندان غیر مسیحی نیست. تلنگر نسبت رفتارهای اجتماعی زمانی نگران کننده میشود که برگزاری این جشنها در میان جامعه تبدیل به نوعی رفتار مقلدانه میشود.
حسن اسدی، استاد علوم ارتباطات اجتماعی در این باره به رویداد۲۴ میگوید: یکی از مهمترین عوامل قدرت نفوذ فرهنگ غربی، تفوقش بر فرهنگ ایرانی است و از آنجایی که فرهنگ ایرانی در حال حاضر در موضع ضعف قرار گرفته است، این اتفاق بیش از گذشته ملموس و قابل مشاهده است.
اسدی یکی دیگر از عوامل افزایش جشنهای غیر بومی را تقلید میداند و معتقد است این عامل تاثیر ویژهای در افزایش علاقه شهروندان به این جشنها دارد. همچنین ناامیدی افرادی است که اینگونه تقلیدها را دارند از مناسبتهای ملی و ظاهرا معتقدند تنوع یا دل خوشی و نشاط در مراسم غیر ملی است.
وی تاکید میکند؛ از عوامل تشدید کننده علاقه مردم به جشنهای غیر ملی بیاعتمادی این افراد به مراسم ملی است. شهروندان در حال حاضر به رسانه ملی بیاعتماد هستند و احساس میکنند دچار مقرراتی دست و پا گیر و محدود کننده شدهاند. در پژوهشهای ارتباطات اجتماعی حتی شاهد این هستیم که مردم معتقدند جشنهای ملی، نشاط و شادی جشنهای غیر بومی را ندارند.
به گزارش رویداد۲۴ ؛ در سالهای قبل شاهد جریمه فروشگاههایی بودیم که در روزهای نزدیک به جشن ولنتاین با برخوردی ضربتی، فروشگاهها را جریمه میکردند و حتی درباره یرخورد با این جشن تصمیماتی جدی گرفته شد.
تجربیات اجتماعی نشان دهنده آن است که رفتارهای ضربتی و تصمیمات سریع راهکار مناسبی نیست. تصمیم گیریهای اجتماعی اگر بر پایه برنامه ریزی و مطالعات صحیح باشد، نتیجه قابل دفاعی خواهند داشت.
هنوز هم این احتمال وجود دارد که اگر به جشنهای ایرانی بیش از پیش توجه شود و فضایی مناسب برای برگزاری جشنهای ایرانی فراهم شود، شهروندان جشنهای بومی را بر جشنهای غیر بومی ترجیح دهند.
چرا در فرهنگی که آغاز و پایان هر فصل جشن خاصی دارد و هر روز از سال در گذشته تاریخیاش، بهانهای برای جشن و شادی بوده است، مردم باید به دنبال فرصتها و بهانههای کوچک وارداتی برای جشن باشند؟