روزنامه اسرائیلی هاآرتص:
نتانیاهو می‌تواند منشأ اختلاف‌افکنی میان ایران و روسیه باشد؟
تحلیل گران معتقدند روابط نظامی که مسکو در طول بحران سوریه با ایران ایجاد کرده، مهم‌تر از آن است که بخواهد آن را رها کند، درحالی‌که دیگران می‌گویند شاید پوتین برای خوشحال نگه‌داشتن اسرائیل هم که شده، این روابط را متوقف کند.
رویداد۲۴- تحلیل گران معتقدند روابط نظامی که مسکو در طول بحران سوریه با ایران ایجاد کرده، مهم‌تر از آن است که بخواهد آن را رها کند، درحالی‌که دیگران می‌گویند شاید پوتین برای خوشحال نگه‌داشتن اسرائیل هم که شده، این روابط را متوقف کند.
به گزارش رویداد۲۴ به نقل از هاآرتص، اکثر دیدارها میان رهبران اسرائیل و ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه از زمان روی کار آمدنش در سال 1999 اغلب دارای ماهیتی پنهانی بوده است.
معمولاً نخست‌وزیر اسرائیل بدون یک هیئت نمایندگی گسترده و هیاهوی زیاد با یک جت کوچک به همراه چند مشاور به مسکو سفر کرده و رسانه‌ها اطلاع قبلی چندانی از آن نداشته‌اند.
دیداری که با یک گروه کوچک در دفتر پوتین برگزار شده و هیچ کنفرانس خبری یا اتفاقات مشترک دیگری را در پی نداشته و پس از پایان و زمانی که نخست‌وزیر اسرائیل وارد هواپیمای خود شده، اطلاعات مفید و مختصری در اختیار رسانه‌ها قرار گرفته است. معمولاً هیچ حضور یا سخنرانی عمومی در این مورد اتفاق نیفتاده است.
دیدار روز پنج‌شنبه نیز بر همین اساس ترتیب داده شده اما از یک بعد جالب، متفاوت از سایر دیدارها بود. برای نخستین بار دفتر نخست‌وزیر اسرائیل نه‌تنها پیش‌ازاین دیدار، رسانه‌ها را در جریان قرار داد، بلکه بیانیه مفصلی را پیش و پس از نشست درباره دستورکار مذاکرات پوتین و نتانیاهو منتشر کرد.
در نخستین پاراگراف بیانیه نتانیاهو آمده: «ما به‌شدت با امکان اینکه در ترتیبات سوریه، ایران و نیروهای نیابتی‌اش حضور نظامی خود را حفظ کنند، مخالف هستیم.»
به‌عبارت‌دیگر، نتانیاهو بر این باور است که علیرغم اینکه روسیه و ایران حدود یک و سال نیم است که به طرفداری از رژیم بشار اسد دوشادوش هم می‌جنگند، او هنوز می‌تواند بر پوتین مسلط شده و به این اتحاد نظامی پایان دهد.
آنچه او نگفت اما مطمئناً در مسکو مورد بحث قرار داده، نگرانی اسرائیل در مورد این مسئله بوده که نیروهای ایرانی و نظامیان مختلف شیعه‌ای که در عراق، سوریه و لبنان تحت کنترل دارد، کوریدوری را ایجاد کنند که از مرزهای ایران تا مدیترانه گسترده شده است. اسرائیل می‌خواهد روسیه به آن اطمینان دهد که از شکل‌گیری «هلال شیعی» توسط ایران از سمت شمال سوریه که مسکو حال بیشتری نفوذ را در آن دارد، ممانعت به عمل می‌آید.
جامعه اطلاعاتی اسرائیل هیچ اجماع نظری در مورد گام بعدی روسیه در منطقه ندارد. درحالی‌که تحلیل گران معتقدند حال که کرملین به اهداف اصلی خود در سوریه رسیده –تضمین بقای اسد به‌عنوان رئیس‌جمهور و حضور پایگاه‌های هوایی و دریایی روسیه در سواحل مدیترانه‌ای سوریه- می‌توان این کشور را به کاهش روابط با ایران را به نفع اتحادی گسترده‌تر با اسرائیل، کشورهای سنی و غرب ترغیب کرد.
دیگر تحلیل گران حوزه روسیه تردید بیشتری در این زمینه دارند و معتقدند اتحاد شاخه‌های نظامی و اطلاعاتی روسیه با ایران و حزب‌الله طی 18 ماه گذشته در عرصه نبرد سوریه مفیدتر از آن است که روسیه واگذارش کند. آن‌ها بر این عقیده‌اند که پوتین در تلاش برای حفظ همزمان «روابط منعطف» با اسرائیل و ایران است.
کسانی که می‌گویند اسرائیل می‌تواند باعث اختلاف‌افکنی میان روسیه و ایران شوند، اصرار دارند که مسئله فقط روابط نظامی نیست. یکی از مقامات اسرائیل که دو دهه است با روسیه و دیگر کشورهای شوروی سابق کار کرده می‌گوید: «اسرائیل می‌تواند معامله بزرگی را با روسیه داشته باشد که شامل مسائل اقتصادی و فناوری و اقلامی که روسیه به‌شدت برای اقتصادش به آن‌ها نیاز دارد شود.»
زوی ماگن، سفیر سابق اسرائیل در روسیه و اوکراین می‌گوید: «روسیه اتحاد با ایران را رها نخواهد کرد اما روس‌ها می‌دانند که اسرائیل دارای منافع کلیدی و خط قرمزهای خود در منطقه است و برای پوتین مهم است که اسرائیل را در حوزه سوریه بی‌طرف نگه دارد. او می‌داند که باید از تأمین منافع اسرائیل نیز اطمینان حاصل کند.»
دیدار روز پنج‌شنبه تنها مرحله نخست از ایجاد مناطق نفوذ در سوریه پساجنگ داخلی بوده است. این واقعیت که رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه نیز روز پنج‌شنبه در مسکو حضور داشت، اصلاً اتفاقی نیست. وی نیز به دنبال کسب تضمین‌های خود در این مورد است که رقبای کشورش امکان عبور از مرزهای ترکیه با سوریه را نیابند. هیچ علاقه‌ای میان نتانیاهو و اردوغان وجود ندارد اما هر دو اهداف مشترکی در اینجا دارند؛ اسد می‌تواند بماند اما ایران باید بروند.
