بدنتان اسیدی است یا قلیایی؟
تمام انواع بیماری‌ها در محیط اسیدی بدن ایجاد می‌شوند. اسیدی بودن زیاد منجر به التهاب، بیماری قلبی، چاقی، دیابت، بیماری‌های خود ایمنی، درد مزمن و دیگر عوارض مزمن می‌شود.
رویداد۲۴ سبک زندگی شما در سلامت عمومی و تندرستی‌تان نقش دارد. pH بدن شما با غذا‌هایی که می‌خورید، ورزش، میزان استرس و کیفیت هوایی که تنفس می‌کنید دچار نوسان می‌شود. یکی از بهترین راه‌های تقویت سلامت، داشتن رژیم غذایی سالم است.
غذا‌هایی که می‌خورید می‌توانند سطح pH تان را تغییر دهند. شاید مهم به نظر نرسد، اما اگر بدن شما زیادی اسیدی شود، انواع مشکلات در سلامتی‌تان بروز خواهند کرد. در واقع تمام انواع بیماری‌ها در محیط اسیدی بدن ایجاد می‌شوند. اسیدی بودن زیاد منجر به التهاب، بیماری قلبی، چاقی، دیابت، بیماری‌های خود ایمنی، درد مزمن و دیگر عوارض مزمن می‌شود. دانستن سطح pH، علائم زیاد اسیدی بودن بدن و اینکه چه غذا‌هایی اسیدی یا قلیایی هستند می‌تواند سلامتتان را بهبود بدهد و طول عمرتان را زیاد کند.
غذا‌هایی که می‌خورید می‌توانند سطح pH تان را تغییر دهند. شاید مهم به نظر نرسد، اما اگر بدن شما زیادی اسیدی شود، انواع مشکلات در سلامتی‌تان بروز خواهند کرد. در واقع تمام انواع بیماری‌ها در محیط اسیدی بدن ایجاد می‌شوند. اسیدی بودن زیاد منجر به التهاب، بیماری قلبی، چاقی، دیابت، بیماری‌های خود ایمنی، درد مزمن و دیگر عوارض مزمن می‌شود. دانستن سطح pH، علائم زیاد اسیدی بودن بدن و اینکه چه غذا‌هایی اسیدی یا قلیایی هستند می‌تواند سلامتتان را بهبود بدهد و طول عمرتان را زیاد کند.
تعیین سطح pH
میزان اسیدیته‌ی بدن شما با استفاده از سطح pH سنجیده می‌شود. شما می‌توانید با کمک یک آزمایش ساده ادرار، سطح pH بدنتان را تعیین کنید. برای اینکه آزمایش، دقیق‌ترین نتیجه را نشان بدهد، باید صبح در حالت ناشتا انجام شود. آزمایش ادرار، میزان اسید بدنتان را اندازه می‌گیرد. سطح بهینه‌ی pH بین ۶.۵ و ۷.۵ است. وقتی سطح pH پایین‌تر از ۶.۵ است، بدن اسیدی تلقی شده و وقتی سطح pH بالاتر از ۷.۵ است، بدن قلیایی محسوب می‌شود.
بیشتر بخوانید: بهترین تغذیه در هنگام آلودگی هوا چیست؟
وقتی بدن اسیدی است، املاح از جمله کلسیم و منیزیم و پتاسیم و سدیم، از استخوان‌ها و ارگان‌ها گرفته می‌شوند تا به خنثی‌سازی اسید کمک کرده و اسید را از بدن خارج کنند، در نتیجه بدن دچار کمبود املاح می‌شود. این کمبود‌ها ممکن است سال‌ها تشخیص داده نشده بمانند و فقط زمانی شناسایی شوند که علائم شدت بگیرند.
برخی از علائم اسیدی بودن خفیف بدن شامل موارد زیر می‌شود:. عفونت‌های قارچی. خستگی. افزایش وزن. آکنه و جوش. آلرژی. پوسیدگی دندان. پیری زودرس
با تشدید اسیدی شدن بدن، علائم نیز شدیدتر شده و ممکن است شامل موارد زیر شوند:. سردرد. احساس پریشانی. تنگی نفس. ضعف. استفراغ. اسهال. آریتمی. تهوع. آسیب قلبی و عروقی. کاهش عملکرد ایمنی بدن. دیابت. عفونت مثانه. عفونت کلیه. پوکی استخوان
بیشتر بخوانید: بهترین تغذیه در هنگام آلودگی هوا چیست؟
وقتی بدن اسیدی است، املاح از جمله کلسیم و منیزیم و پتاسیم و سدیم، از استخوان‌ها و ارگان‌ها گرفته می‌شوند تا به خنثی‌سازی اسید کمک کرده و اسید را از بدن خارج کنند، در نتیجه بدن دچار کمبود املاح می‌شود. این کمبود‌ها ممکن است سال‌ها تشخیص داده نشده بمانند و فقط زمانی شناسایی شوند که علائم شدت بگیرند.
برخی از علائم اسیدی بودن خفیف بدن شامل موارد زیر می‌شود:. عفونت‌های قارچی. خستگی. افزایش وزن. آکنه و جوش. آلرژی. پوسیدگی دندان. پیری زودرس
با تشدید اسیدی شدن بدن، علائم نیز شدیدتر شده و ممکن است شامل موارد زیر شوند:. سردرد. احساس پریشانی. تنگی نفس. ضعف. استفراغ. اسهال. آریتمی. تهوع. آسیب قلبی و عروقی. کاهش عملکرد ایمنی بدن. دیابت. عفونت مثانه. عفونت کلیه. پوکی استخوان
رژیم غذایی غربی
رژیم غذایی غربی منجر به بالا رفتن اسیدیته بدن می‌شود. لبنیات، قندها، گوشت قرمز و غلات همگی می‌توانند بر سطح pH اثر گذاشته و باعث شوند بدنتان بیشتر اسیدی شود. علاوه بر غذا‌هایی که مصرف می‌کنید، بدنتان می‌تواند به دلیل متابولیسم نیز اسیدی شود. وقتی بدن شما برای تأمین انرژی، غذا را سوخت و ساز می‌کند، ضایعاتی تولید می‌شود. این ضایعات اسیدی هستند. بدن باید اسید تولید شده حین متابولیسم را خنثی کرده و این ضایعات را دفع کند. تجمع ضایعات در بدن باعث می‌شود کلیه‌ها سخت‌تر کار کرده و عفونت کلیه، عفونت مثانه و سنگ کلیه ایجاد شود. مطالعه‌ای نشان داده کاهش اسیدیته بدن از طریق روش‌های تغذیه‌ای می‌تواند روند بیماری‌های کلیوی را کُند کند.
هرچند بدن شما خودش می‌تواند سطح pH خود را تعدیل کند، اما سیستم‌های مختلف بدن، سطوح pH شان متفاوت است، و این تفاوت‌ها کمک می‌کنند تا سطح pH خون در حد مناسبی حفظ شود. سطح pH خون باید بین ۷.۳۵ و ۷.۴۵ باشد. اگر سیستمی در بدن بیش از حد اسیدی شود، خون مجبور می‌شود عوامل قلیایی را از دیگر سیستم‌ها فرا بخواند (مثلاً از روده باریک) تا سطح pH را تعدیل کند. وقتی عوامل قلیایی از روده باریک خارج می‌شوند، گوارش تحت تأثیر قرار می‌گیرد. همچنین ممکن است بدن کلسیم را از استخوان‌ها بگیرد تا اسید‌ها را تعدیل نماید و همین اتفاق می‌تواند سبب پوکی استخوان شود. همان‌طور که می‌بینید، هرچند بدن می‌تواند سطح pH را تنظیم کند، اما بر سیستم‌های دیگر بدن اثر گذاشته و می‌تواند سبب مشکلاتی برای سلامت شود.
همچنین بدن از جهت اینکه تا چه اندازه می‌تواند سطح pH بدن را تنظیم کند محدودیت‌هایی دارد؛ بنابراین غذا‌هایی که می‌خورید در حفظ سطح مناسب pH نقش دارند. اگر رژیم غذایی شما حاوی غذا‌هایی باشد که بدن را اسیدی می‌کنند، بدنتان بیشتر اسیدی خواهد شد؛ و برعکس؛ اگر غذا‌هایی که بدن را قلیایی می‌کنند زیاد بخورید بدنتان زیاد قلیایی خواهد شد؛ بنابراین لازم است رژیم غذایی متعادلی داشته باشید تا سیستم ایمنی‌تان برای جنگیدن را بیماری‌ها قوی بماند.
شما نمی‌توانید با مزه کردن یک غذا بفهمید اسیدی است یا نه. مثلاً خیلی از افراد تصور می‌کنند لیموترش اسیدی است. لیموترش هرچند از نظر علمی در دسته اسید‌ها قرار می‌گیرد، اما در بدن تشکیل قلیا می‌دهد. طی گوارش، اسیدسیتریک موجود در لیموترش، به آب و کربن دی اکسید تبدیل می‌شود. یک مثال دیگر از اشتباه افراد در مورد شیر است. شیر در خارج از بدن قلیاست، اما به محض اینکه در بدن گوارش شود اسیدی خواهد شد. تنها راه اینکه متوجه شوید یک ماده غذایی اسیدی است یا قلیایی، از طریق مشاهدات علمی است. دانشمندان با سوزاندن یک ماده غذایی و آنالیز کردن املاح خاکستر به جا مانده تعیین می‌کنند که آن غذا اسیدی است یا قلیایی.
هرچند بدن شما خودش می‌تواند سطح pH خود را تعدیل کند، اما سیستم‌های مختلف بدن، سطوح pH شان متفاوت است، و این تفاوت‌ها کمک می‌کنند تا سطح pH خون در حد مناسبی حفظ شود. سطح pH خون باید بین ۷.۳۵ و ۷.۴۵ باشد. اگر سیستمی در بدن بیش از حد اسیدی شود، خون مجبور می‌شود عوامل قلیایی را از دیگر سیستم‌ها فرا بخواند (مثلاً از روده باریک) تا سطح pH را تعدیل کند. وقتی عوامل قلیایی از روده باریک خارج می‌شوند، گوارش تحت تأثیر قرار می‌گیرد. همچنین ممکن است بدن کلسیم را از استخوان‌ها بگیرد تا اسید‌ها را تعدیل نماید و همین اتفاق می‌تواند سبب پوکی استخوان شود. همان‌طور که می‌بینید، هرچند بدن می‌تواند سطح pH را تنظیم کند، اما بر سیستم‌های دیگر بدن اثر گذاشته و می‌تواند سبب مشکلاتی برای سلامت شود.
همچنین بدن از جهت اینکه تا چه اندازه می‌تواند سطح pH بدن را تنظیم کند محدودیت‌هایی دارد؛ بنابراین غذا‌هایی که می‌خورید در حفظ سطح مناسب pH نقش دارند. اگر رژیم غذایی شما حاوی غذا‌هایی باشد که بدن را اسیدی می‌کنند، بدنتان بیشتر اسیدی خواهد شد؛ و برعکس؛ اگر غذا‌هایی که بدن را قلیایی می‌کنند زیاد بخورید بدنتان زیاد قلیایی خواهد شد؛ بنابراین لازم است رژیم غذایی متعادلی داشته باشید تا سیستم ایمنی‌تان برای جنگیدن را بیماری‌ها قوی بماند.
شما نمی‌توانید با مزه کردن یک غذا بفهمید اسیدی است یا نه. مثلاً خیلی از افراد تصور می‌کنند لیموترش اسیدی است. لیموترش هرچند از نظر علمی در دسته اسید‌ها قرار می‌گیرد، اما در بدن تشکیل قلیا می‌دهد. طی گوارش، اسیدسیتریک موجود در لیموترش، به آب و کربن دی اکسید تبدیل می‌شود. یک مثال دیگر از اشتباه افراد در مورد شیر است. شیر در خارج از بدن قلیاست، اما به محض اینکه در بدن گوارش شود اسیدی خواهد شد. تنها راه اینکه متوجه شوید یک ماده غذایی اسیدی است یا قلیایی، از طریق مشاهدات علمی است. دانشمندان با سوزاندن یک ماده غذایی و آنالیز کردن املاح خاکستر به جا مانده تعیین می‌کنند که آن غذا اسیدی است یا قلیایی.
چه غذا‌هایی اسیدی هستند؟
غذا‌های اسیدی آن‌هایی هستند که باعث می‌شوند هنگام هضمشان بدن بیشتر اسیدی شود. غذا‌های حاوی پروتئین، سولفور و فسفات معمولاً در بدن اسید تشکیل می‌دهند. غذا‌های زیر اسیدی محسوب شده و اگر سطح pH تان پایین‌تر از حد توصیه شده‌ی pH است باید در حد اعتدال از آنها استفاده نمایید:. محصولات لبنی. گوشت گوساله. غلات. ذرت. غذا‌های فرآوری شده. قند‌های تصفیه شده. نوشابه‌های گازدار. آبجو
چه غذا‌هایی قلیایی هستند؟
مواد غذایی سرشار از پتاسیم، کلسیم، منیزیم، سدیم و آهن عموماً در بدن تشکیل قلیا می‌دهند. در صورتی که بدنتان اسیدی است از این غذا‌ها استفاده کنید:. اسفناج. کلم برگ. خیار. بروکلی. آووکادو. نمک دریا. سرکه سیب. بنشن. تخم کدو. لیموترش. جلبک دریایی
برای اینکه به بدنتان در تعدیل سطح pH کمک کنید، هفتاد تا هشتاد درصد از رژیم غذایی‌تان باید شامل غذا‌های قلیایی شود. یعنی بشقاب غذای شما باید پُر از میوه و سبزی باشد مانند سبزیجات برگ‌دار و سالاد. بخش باقیمانده بشقابتان نیز باید با پروتئین‌های کم‌چرب و غلات پُر شود. بدین ترتیب می‌توانید مطمئن باشید که رژیم غذایی‌تان متعادل است. ضمناً شما باید روزانه سه تا چهار لیتر آب بنوشید تا به کلیه‌هایتان در فیلتر ضایعات کمک کرده و سطح pH بدنتان را تنظیم کنید.
تمام تندرستی شما به حفظ سطح متعادلی از pH در بدنتان بستگی دارد. اگر سطح pH بدن متناسب باشد به سوخت و ساز کمک می‌کند، آنزیم‌های گوارشی را بهینه‌سازی می‌کند و عملکرد سیستم ایمنی را در حد مطلوبی حفظ می‌نماید. اما وقتی بدن بیش از اندازه اسیدی یا قلیایی می‌شود، در معرض انواع بیماری‌های مزمن قرار خواهید گرفت و دچار درد و التهاب خواهید شد. اگر یاد بگیرید چگونه سطح pH بدنتان را بین ۶.۵ و ۷.۵ نگه دارید، به سلامتی و طول عمر بیشتر خود کمک خواهید کرد.
برای اینکه به بدنتان در تعدیل سطح pH کمک کنید، هفتاد تا هشتاد درصد از رژیم غذایی‌تان باید شامل غذا‌های قلیایی شود. یعنی بشقاب غذای شما باید پُر از میوه و سبزی باشد مانند سبزیجات برگ‌دار و سالاد. بخش باقیمانده بشقابتان نیز باید با پروتئین‌های کم‌چرب و غلات پُر شود. بدین ترتیب می‌توانید مطمئن باشید که رژیم غذایی‌تان متعادل است. ضمناً شما باید روزانه سه تا چهار لیتر آب بنوشید تا به کلیه‌هایتان در فیلتر ضایعات کمک کرده و سطح pH بدنتان را تنظیم کنید.
تمام تندرستی شما به حفظ سطح متعادلی از pH در بدنتان بستگی دارد. اگر سطح pH بدن متناسب باشد به سوخت و ساز کمک می‌کند، آنزیم‌های گوارشی را بهینه‌سازی می‌کند و عملکرد سیستم ایمنی را در حد مطلوبی حفظ می‌نماید. اما وقتی بدن بیش از اندازه اسیدی یا قلیایی می‌شود، در معرض انواع بیماری‌های مزمن قرار خواهید گرفت و دچار درد و التهاب خواهید شد. اگر یاد بگیرید چگونه سطح pH بدنتان را بین ۶.۵ و ۷.۵ نگه دارید، به سلامتی و طول عمر بیشتر خود کمک خواهید کرد.
منبع: بهداشت نیوز
خبر های مرتبط
خبر های مرتبط
