معرفی سیستم موشکی هیمارس؛ سریع و ویرانگر

هیمارس یک موشک انداز چندگانه است که توسط لاکهید مارتین ساخته شده است.

رویداد۲۴| حسین فلاحی: هیمارس (HIMARS) جدیدترین عضو خانواده سامانه موشکی چند پرتابی ارتش ایالات متحده آمریکا است. هیمارس یک سیستم موشکی توپخانه بسیار متحرک است که قدرت آتش سامانه موشکی چند پرتابی را روی یک شاسی چرخدار ارائه می‌دهد.

توسعه هیمارس

این موشک در سال ۱۹۹۶ توسط شرکت لاکهید مارتین تحت یک برنامه فناوری مفهومی پیشرفته توسعه یافت.

سیستم کنترل آتش هیمارس

هیمارس همان ویژگی‌های خود بارگیری و خودکار نصب شده در سامانه موشکی چند پرتابی را دارا است. سیستم مکانیکی پرتابگر و سیستم الکترونیکی سیستم کنترل آتش بهبودیافته که پرتابگر‌های سامانه موشکی چند پرتابی ام ۲۷۰ را ارتقاء داده است در خودرو‌های هیمارس نصب شده است. شلیک‌های آزمایشی موفقیت آمیز موشک ATACMS در مارس ۲۰۰۸ و راکت‌های GMLRS در مه ۲۰۰۸ هیمارس انجام شد.

سیستم موشکی هیمارس / ویرانگر و بی رحم

سیستم موشکی هیمارس توسط یک خدمه سه نفره اداره می‌شود: راننده، توپچی و رئیس بخش. با این حال، سیستم کنترل آتش مبتنی بر کامپیوتر، خدمه دو نفره یا یک سرباز را قادر می‌سازد تا سیستم را بارگیری و تخلیه کنند. سیستم کنترل آتش شامل ویدئو، کنترل صفحه کلید، یک گیگابایت حافظه برنامه و سیستم موقعیت یابی جهانی است. کامپیوتر کنترل آتش اجازه می‌دهد تا ماموریت‌های شلیک به صورت خودکار یا دستی انجام شود.

در یک ماموریت معمولی، یک پست فرماندهی و کنترل، داده‌های هدف انتخاب شده را از طریق یک لینک داده ایمن به رایانه پرتاب هیمارس منتقل می‌کند. سپس کامپیوتر پرتابگر، سیگنال‌های فوری به خدمه می‌دهد تا تعداد گلوله‌های از پیش انتخاب شده را مسلح و شلیک کنند. پرتابگر می‌تواند هدف را تنها در ۱۶ ثانیه هدف قرار دهد. این امکان برای خدمه وجود دارد که توالی‌های چند ماموریتی از پیش برنامه ریزی شده را که در رایانه ذخیره شده اند انتخاب کنند.

مهمات هیمارس

علاوه بر دور استاندارد سامانه موشکی چند پرتابی، هیمارس قادر به پرتاب کل خانواده مهمات سامانه موشکی چند پرتابی، از جمله راکت با برد گسترده، راکت تمرینی با برد کاهش یافته است. سامانه موشکی هیمارس می‌تواند راکت‌های هدایت شونده سامانه موشکی چند پرتابی، موشک‌های سامانه موشکی تاکتیکی ارتش و موشک‌های حمله دقیق نسل بعدی را شلیک کند.

موشک با برد سامانه موشکی چند پرتابی برد اصلی ام ۲۶ را از ۳۲ کیلومتر به بیش از ۴۵ کیلومتر و منطقه نفوذ را ۱۰۷ ٪ بهبود می‌بخشد. در آوریل ۲۰۰۴، هیمارس موشک جدید هدایت شونده برد بلند GMLRS را با برد بیش از ۷۰ کیلومتر با موفقیت آزمایش کرد.

موشک GMLRS لاکهید مارتین دارای جی پی اس، بسته هدایت اینرسی و کانارد‌های کوچک روی دماغه موشک برای افزایش دقت است. GMLRS آزمایش‌های توسعه و نمایش سیستم را در دسامبر ۲۰۰۲ تکمیل کرد و در آوریل ۲۰۰۳ وارد تولید اولیه با نرخ پایین شد.

سیستم موشکی هیمارس / ویرانگر و بی رحم

قابلیت عملیاتی اولیه این موشک در سال ۲۰۰۶ به دست آمد، اما این سیستم از سپتامبر ۲۰۰۵ در عراق به صورت عملیاتی مستقر شد. در می ۲۰۰۵، اولین تحویل از یک نوع واحد از GMLRS که توسط جنرال داینامیکس اوردنس و تکتیکال سیستمز ساخته شده بود، با یک کلاهک ۸۱.۶ کیلوگرمی و بردی تا ۷۰ کیلومتر انجام شد. در اکتبر ۲۰۰۳، لاکهید مارتین یک قرارداد تولید با نرخ پایین برای ۸۶ موشک نوع واحد، که در ژوئن ۲۰۰۵ تحویل داده شد، دریافت کرد. در ژوئن ۲۰۰۷، GMLRS یونیتاری وارد تولید اولیه با نرخ پایین شد.

سامانه ATACMS

هیمارس قادر به شلیک موشک هدایت شونده دوربرد ATACMS است. خانواده ATACMS شامل موشک‌های بلوک I، بلوک IA و بلوک IA یونیتاری است. موشک بلوک I ۹۵۰ گلوله ام ۷۴ ضدنفر را به برد بیش از ۱۶۵ کیلومتر می‌رساند.

سیستم موشکی هیمارس / ویرانگر و بی رحم

برد موشک بلوک IA با کاهش محموله مهمات فرعی به ۳۰۰ بمب و افزودن هدایت جی پی اس از ۳۰۰ کیلومتر فراتر می‌رود. این موشک با کلاهک تک انفجاری برای اولین بار در حمایت از عملیات آزادی عراق در مارس و آوریل ۲۰۰۳ مورد استفاده قرار گرفت.

وسیله نقلیه هیمارس

سیستم موشکی هیمارس، یک بسته شش تایی راکت را بر روی خانواده وسایل نقلیه تاکتیکی متوسط ارتش کامیون ۶×۶ تمام چرخ متحرک ۵t حمل می‌کند که توسط بخش سیستم‌های خودرو تاکتیکی آرمور هولدینگس (اکنون بی‌ای ئی سیستمز) عرضه می‌شود. وزن این وسیله نقلیه تقریباً ۱۰۸۸۶ کیلوگرم است که در مقایسه با پرتابگر سامانه موشکی چند پرتابی ام ۲۷۰ بیش از ۱۹۹۵۸ کیلوگرم است.

سیستم موشکی هیمارس / ویرانگر و بی رحم

هیمارس با هواپیمای سی-۱۳۰ قابل حمل است و به سیستم اجازه می‌دهد تا به مناطقی منتقل شود که قبلاً برای هواپیما‌های بزرگتر سی-۱۴۱ و سی-۵ مورد نیاز برای پرتاب ام ۲۷۰ غیرقابل دسترس بود.