انتقاد جدی یک استاد دانشگاه از نظام حکمرانی در حضور رهبری؛ چرا مسائل به جای حل شدن بزرگتر می‌شوند؟

امیدوارم جناب دکتر سیدعلی مدنی‌زاده همین الان حالش خوب باشه و نخواسته باشه با واجبی خودش را بکشه یا با شال گردن خودش را خفه کنه

جهان نامحسوس که برای همگان قابل درک نیست، ممکن است بخشی از حقیقت هستی باشد که قواعد ان قابل تعمیم نیست اما ذات خلقت را اشکار نمیکند. علم گرچه با اگاهی از جهان محسوس و قواعد حاکم بر ان، موجب افزایش توانائی و رفاه و ابطال خرافات و ادیان میشود، اما به شناخت حقیقت جهان کمکی نخواهد کرد. خرافه پرستان 57 دانشگاهی که گلوی خود را با فریاد اسلام خواهی دریدند، ثابت کردند فقط حامل علم و مدرک بودند و دیدگاه علمی به جهان نداشتند و الا جهل مطلق را برخود حاکم نمیکردند که جاهلان منفعت طلب متظاهر به اسلام انقلابی از هر کوره ده و کوچه پس کوچه، زمام امور کشور را در مفسدانه ترین ناعادلانه ترین شکل ممکن دردست گیرند و از خدای غیور و عادل در رفع ظلم و فساد و طغیان حکومت دین ابزار ایران خبری نباشد. گرچه دانشگاه اغازگر انقلاب و مهمترین ستون ان بود اما پس از پیروزی، قدرت مقابله با فرصت طلبان تندرو و خشونتگرای کوچه بازار را نداشت و سهمی در حکومت انقلاب ندارد. انها که با جنگ افروزی و تداوم ان، جمعیتی بی اخلاق و ناصالح و زیاده خواه و طلبکار را بر سرنوشت کشور تحمیل کرده و موجب تبعیض خودیهای نالایق و تضعیف شایستگان غیرخودی و ازاده شده، باید از جیب خود پاسخگوی انها باشند. جهان مبهم تر از انست که هر جاهلی با گفتن شهادتین به معرفت خلق و خالق برسد. شناخت حقیقت جهان محال، و شناخت خالق ان محالتر است و شناخت خالق با صفات مقایسه ای گمراهی محض است.