صادقی: از نرفتن به استقلال و پرسپولیس پشیمان نیستم
بازیکن باسابقه و وفادار تیم فوتبال سایپا می‌گوید از اینکه در طی این ۱۷ سال به دو باشگاه استقلال و پرسپولیس نرفته است، پشیمان نیست.
رویداد۲۴-بازیکن باسابقه و وفادار تیم فوتبال سایپا می‌گوید از اینکه در طی این ۱۷ سال به دو باشگاه استقلال و پرسپولیس نرفته است، پشیمان نیست.
ابراهیم صادقی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره خداحافظی‌اش از فوتبال اظهار کرد: وقتی در این فصل کمتر به من بازی رسید، احساس کردم که باید فضا را برای بازیکنان جوان باز کنم. این بهتر از این بود که بخواهم هر چند بازی اندازه ۱۵ دقیقه به میدان بروم. کاری که من انجام دادم برای آینده باشگاهم بهتر بود. به همین خاطر تصمیم گرفتم از فوتبال خداحافظی کنم تا در آینده طور دیگری در خدمت فوتبال باشم. من به نظر مربیان و کسانی که در این تیم حضور داشتند احترام می‌گذارم. آنها هم معذوریت دارند و نمی‌توانند بیشتر از ۱۱ بازیکن را به میدان بفرستند. از این فصل این تصمیم را گرفته بودم اما قصد داشتم در ۴-۵ هفته آخر تصمیمم را رسانه‌ای کنم که البته به خاطر شرایط تیم‌مان در جدول این کار را انجام ندادیم. خوشبختانه فصل را هم خوب به اتمام رساندیم و در لیگ ماندیم.
او در پاسخ به این سوال که آیا از نظر بدنی شرایطش تحلیل رفته بود یا اینکه می‌توانست بازی کند گفت: در این باره باید مربیان اظهار نظر کنند اما با توجه به GPS که در بازی‌ها استفاده می‌کردیم میزان دوندگی من کاملا مشخص بود. البته وقتی در سن و سال کمتر بازی می‌کنیم، بهتر است که کنار برویم و فرصت را در اختیار جوانان قرار دهیم.
کاپیتان وفادار باشگاه سایپا درباره حضور ۱۷ ساله‌اش در این باشگاه گفت: خیلی سخت است که ۱۷ سال فقط در یک باشگاه بمانی. قطعا در طول این ۱۷ سال اختلاف نظر و اختلاف سلیقه‌هایی به وجود آمد و روزهای تلخ و شیرین زیادی را سپری کردم. باید بگویم روزی که با سایپا قهرمان شدیم بهترین و شیرین‌ترین خاطره برای ما بود. از نظر من باشگاه لیاقت حضور چندین بار در لیگ قهرمانان آسیا دارد. متاسفانه این حسرتی است در دل من مانده و در این سال‌ها فقط دو بار به مقام سومی لیگ رسیده‌ایم و سهمیه نگرفته‌ایم.
او در ادامه اضافه کرد: در فوتبال ما بازیکنان معمولا به خاطر مبلغی بیشتر باشگاه‌شان را عوض می‌کنند. این پیشنهادات در طی این سال‌ها برای من هم می‌آمد. من حداقل می‌توانستم دو فصل برای باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس بازی کنم و شهرت بیشتری برای خودم به دست بیاورم اما دوست داشتم در سایپا بمانم و به این باشگاه وفادار باشم. خوشحالم که الان به عنوان یک بازیکن وفادار شناخته می‌شوم.
او در پاسخ به این سوال که آیا پشیمان نیست که به یکی از این دو باشگاه پرطرفدار تهرانی نرفته است گفت: نه پشیمان نیستم زیرا الان به عنوان یک بازیکن وفادار در فوتبال شناخته می‌شوم. شاید اگر در یکی از این دو باشگاه بازی می‌کردم با توجه به عملکردم مربیان تیم ملی هم مجبور می‌شدند من را بیشتر به تیم ملی دعوت کنند اما وقتی در یک باشگاه کم‌هوادار بازی می‌کنی شاید عملکردتان به خوبی دیده نشود.
صادقی در پاسخ به این سوال که سالم زندگی کردن چه قدر در ثبات حضورش در فوتبال نقش داشته است، گفت: من خیلی زود ازدواج کردم و پس از اینکه اولین قراردادم امضا شد مقدمات ازدواجم را فراهم کردم. خوشبختانه توانستم زندگی خوب و حرفه‌ای داشته باشم. من یک بازیکن سخت‌کوش و باانگیزه بودم و طی سال‌ها همیشه سعی کردم از نظر حرفه‌ای شرایط خودم را حفظ کنم. من با همه این تفاسیر ۱۵ بازی ملی دارم و یک بار هم با سایپا قهرمان لیگ ایران شدم. فکر می‌کنم روزهای تلخ و شیرین زیادی را سپری کردم اما آخرش خوب ختم شد.
او در پاسخ به این سوال که آیا سال آینده به عنوان مربی در باشگاه سایپا کار خواهد کرد گفت: هنوز هیچ چیز مشخص نیست و باید ببینیم در آینده چه اتفاقی رخ خواهد داد.
ابراهیم صادقی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره خداحافظی‌اش از فوتبال اظهار کرد: وقتی در این فصل کمتر به من بازی رسید، احساس کردم که باید فضا را برای بازیکنان جوان باز کنم. این بهتر از این بود که بخواهم هر چند بازی اندازه ۱۵ دقیقه به میدان بروم. کاری که من انجام دادم برای آینده باشگاهم بهتر بود. به همین خاطر تصمیم گرفتم از فوتبال خداحافظی کنم تا در آینده طور دیگری در خدمت فوتبال باشم. من به نظر مربیان و کسانی که در این تیم حضور داشتند احترام می‌گذارم. آنها هم معذوریت دارند و نمی‌توانند بیشتر از ۱۱ بازیکن را به میدان بفرستند. از این فصل این تصمیم را گرفته بودم اما قصد داشتم در ۴-۵ هفته آخر تصمیمم را رسانه‌ای کنم که البته به خاطر شرایط تیم‌مان در جدول این کار را انجام ندادیم. خوشبختانه فصل را هم خوب به اتمام رساندیم و در لیگ ماندیم.
او در پاسخ به این سوال که آیا از نظر بدنی شرایطش تحلیل رفته بود یا اینکه می‌توانست بازی کند گفت: در این باره باید مربیان اظهار نظر کنند اما با توجه به GPS که در بازی‌ها استفاده می‌کردیم میزان دوندگی من کاملا مشخص بود. البته وقتی در سن و سال کمتر بازی می‌کنیم، بهتر است که کنار برویم و فرصت را در اختیار جوانان قرار دهیم.
کاپیتان وفادار باشگاه سایپا درباره حضور ۱۷ ساله‌اش در این باشگاه گفت: خیلی سخت است که ۱۷ سال فقط در یک باشگاه بمانی. قطعا در طول این ۱۷ سال اختلاف نظر و اختلاف سلیقه‌هایی به وجود آمد و روزهای تلخ و شیرین زیادی را سپری کردم. باید بگویم روزی که با سایپا قهرمان شدیم بهترین و شیرین‌ترین خاطره برای ما بود. از نظر من باشگاه لیاقت حضور چندین بار در لیگ قهرمانان آسیا دارد. متاسفانه این حسرتی است در دل من مانده و در این سال‌ها فقط دو بار به مقام سومی لیگ رسیده‌ایم و سهمیه نگرفته‌ایم.
او در ادامه اضافه کرد: در فوتبال ما بازیکنان معمولا به خاطر مبلغی بیشتر باشگاه‌شان را عوض می‌کنند. این پیشنهادات در طی این سال‌ها برای من هم می‌آمد. من حداقل می‌توانستم دو فصل برای باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس بازی کنم و شهرت بیشتری برای خودم به دست بیاورم اما دوست داشتم در سایپا بمانم و به این باشگاه وفادار باشم. خوشحالم که الان به عنوان یک بازیکن وفادار شناخته می‌شوم.
او در پاسخ به این سوال که آیا پشیمان نیست که به یکی از این دو باشگاه پرطرفدار تهرانی نرفته است گفت: نه پشیمان نیستم زیرا الان به عنوان یک بازیکن وفادار در فوتبال شناخته می‌شوم. شاید اگر در یکی از این دو باشگاه بازی می‌کردم با توجه به عملکردم مربیان تیم ملی هم مجبور می‌شدند من را بیشتر به تیم ملی دعوت کنند اما وقتی در یک باشگاه کم‌هوادار بازی می‌کنی شاید عملکردتان به خوبی دیده نشود.
صادقی در پاسخ به این سوال که سالم زندگی کردن چه قدر در ثبات حضورش در فوتبال نقش داشته است، گفت: من خیلی زود ازدواج کردم و پس از اینکه اولین قراردادم امضا شد مقدمات ازدواجم را فراهم کردم. خوشبختانه توانستم زندگی خوب و حرفه‌ای داشته باشم. من یک بازیکن سخت‌کوش و باانگیزه بودم و طی سال‌ها همیشه سعی کردم از نظر حرفه‌ای شرایط خودم را حفظ کنم. من با همه این تفاسیر ۱۵ بازی ملی دارم و یک بار هم با سایپا قهرمان لیگ ایران شدم. فکر می‌کنم روزهای تلخ و شیرین زیادی را سپری کردم اما آخرش خوب ختم شد.
او در پاسخ به این سوال که آیا سال آینده به عنوان مربی در باشگاه سایپا کار خواهد کرد گفت: هنوز هیچ چیز مشخص نیست و باید ببینیم در آینده چه اتفاقی رخ خواهد داد.
