عادل فردوسی‌پور از اینها می‌ترسد؟

١- عادل فردوسی پور هم از آنها می ترسد؟! تمام این دو دهه که برنامه نود پخش شده،سه بار هم ندیدم که او به جریان قلدرهای سکونشین در فوتبال ایران اعتراض کند ! آن یکی دو بار هم به قدری با احتیاط و بی اثر اشاره کرده که احتمالا کسی جز عادل یادش نمانده! ترس برنامه نود و جامعه رسانه ای ما متاسفانه ریشه در قدرت قلدرها در سکوها دارد.واهمه از شعارهای تند علیه شان و یا سوزاندن روزنامه و قداره کشی مقابل تحریریه ها، چیزی شبیه تاریخ کلاه مخملی ها ! همه این اتفاقها باعث می شود حتی رسانه های قدرتمند مثل برنامه نود هم به سراغ عملکرد این گونه افراد نروند.

٢- فقط کافیست به کامنت های مردم در پیج های هواداری استقلال و پرسپولیس مراجعه کنید.در بخش هایی که از آنها پرسیده شده "چرا به استادیوم نمی روید؟" اکثریت مردم از رفتار این افراد گلایه که نه ، خون گریه کردند.قلدرهایی که بر اساس زور بازو،قدرت عربده کشی و فحاشی انتخاب می شوند.افرادی که با این مشخصه ها بتوانند در مقاطع بحرانی "حیا کن - رها کن" ها را مدیریت کنند و جیبشان توسط مدیر و مربی و بازیکن پر پول شود! گروههایی که به تماشاگر استادیومی خیلی کم اجازه اعتراض و یا حمایت خودجوش می دهند! 

٣- نکته تکان دهنده ای که تا به حال جایی عنوان نشده،موضوع سوء سابقه این نفرات است.به عنوان نمونه در یک باشگاه پر طرفدار، فردی حضور دارد که با سابقه فروش کراک و مواد مخدر و... ، پای ثابت همه عکس ها و ویدیوهای مصاحبه مدیران و بازیکنان در باشگاه است و حتی به عنوان نیروی اجرایی به کار گرفته می شود.برای اثبات این موضوع فقط کافیست که گواهی سوء پیشینه این افراد را رویت کنیم! 

٤- بی تردید برای دفاع از جامعه این افراد در فوتبال ایران عده ای خواهند گفت که همه آنها در ژانر اوباش جای نمی گیرند اما سئوال مهم این است که کدام انسان تحصیلکرده و با سواد و استانداردی پیدا می شود که در این چرخه ناحسابی قرار بگیرد؟! 

٥- تلخ و تاسف برانگیز جایی است که گاهی برای برخی مربیان این تیم ها در گذشته،اظهارات بدون سند و مدرک این افراد،منجر به تصمیم گیری های غلط شده است.مثلا به گوش سرمربی سابق رساندند که فلان ستاره تیم که ملی پوش هم بود در حالت مستی به تمرین آمده و به اعتقادات دینی توهین کرده ! دروغ بزرگی که جرقه یک اختلاف شد و در نهایت آن بازیکن از تیم پر طرفدار جدا شد! اوج قدرت این عده زمانی است که سرمربی تیم ها ایرانی باشند.کمتر مربی داخلی وجود داشته که به آنها باج ندهد.جلسات پنهانی با سرمربی،پیامک های خبری که عمدتا دروغ های بزرگی هستند،درست بعد از باختهایی که تیم تحت فشار قرار می گیرد.روش آنها بسیار ساده و پیش پاافتاده است اما سرمربی ایرانی حاضر نیست گول اخبار غلط آنها را نخورد.به عنوان نمونه تیم که می بازد معمولا از سوی مربی ها یک بازیکن به عنوان مقصر سیبل می شود.خوراک این افراد ، ارسال پیامک به سرمربی درباره آن بازیکن است و دروغها تکراری مثلا :"بازیکن مورد نظر شب قبل از بازی فرحزاد بوده،یا با دختر دیده شده یا پارتی شبانه بوده" خارج از این خبر دیگری ندارند و مشاهده شده که مربیان در گذشته با همین اخبار غلط درباره بازیکنانشان تصمیم گرفتند.

٦-تلخ تر اینکه برخی خبرگزاری ها از این افراد به عنوان خبرنگار پنهانی هم استفاده می کنند! در روزهایی که تمرین تیم های بزرگ بدون حضور تماشاگر و خبرنگار برگزار می شود،این عده گزارش تمرین را در اختیار برخی خبرگزاری ها قرار می دهند و در عوض هنگامی که قلدرها بعد از باخت ها جار و جنجالی در تمرین تیم ها راه می اندازند،ویدیوی درگیری آنها توسط همان خبرگزاری ها منتشر می شود.یک داد و ستد حقیرانه از سوی خبرگزاری مورد نظر !

٧-تقریبا در ٢٠ سال گذشته هرگز در فوتبال تهران یک تجمع اعتراضی خودجوش برگزار نشده.تمام لشکرکشی این عده مقابل سازمان و نهادهای ورزشی و تصمیم گیرنده با خط و ربط بازی فلان مربی و مدیر صورت گرفته و عجیب آنکه این شارلاتانیزم به نحو عالی از سوی رسانه ها پوشش داده می شود.

٩- انگار که کسی حوصله یا جرأت ندارد به جنگ این افراد برود و این معضل را ریشه کن کند.به حرف که باشد فوتبالی ها می گویند این عده زوری ندارند و کنترلشان دست خودمان است اما در عمل متاسفانه بارها مشاهده شده که آنها حتی در تجمع های غیر ورزشی هم نقش آفرینی کرده اند! ریموت این افراد در اختیار کیست و کدام جریان آنها را مدیریت می کند؟!