طی سالهای ۹۰ تا ۹۷
بالاترین و پایینترین میزان بیکاری در کدام استانها است؟
بررسی شکاف مطلق در آمار بیکاری طی سالهای ۹۰ تا ۹۷ نشان میدهد که بیشترین شکاف در بین استانهای کشور مربوط به سال ۹۵ با ۱۴.۷ واحد درصد بوده است.
رویداد۲۴ بالاترین میزان بیکاری در سال ۹۷ متعلق به کرمانشاه با میزان ۱۶.۴ درصد و پایینترین میزان بیکاری در سال ۹۷ متعلق به همدان با ۶.۵ درصد است.
مشکل بیکاری در دهههای اخیر یکی از مسائل بسیار حاد کشورهای در حال توسعه است به طوری که در این کشورها جنبههای بیکاری در تار و پود جامعه نهفته و به صورت مزمن در آمده و یکی از موضوعات مهم و اساسی برنامه ریزان و سیاست گذاران میباشد. در این جوامع افزایش اشتغال و کاهش بیکاری به عنوان یکی از شاخصهای توسعه یافتگی تلقی میشود، از این رو از اهداف کلان توسعه در بسیاری از کشورها و از جمله ایران، کاهش بیکاری و ایجاد اشتغال است.
اهمیت حل معضل بیکاری و یافتن راهکاری برای خروج از این بحران یکی از مهمترین دغدغههای کشور به ویژه استانها قلمداد میشود. هر یک از استانهای کشور با توجه به شرایط مختلف ژئوپلتیکی وجود جغرافیای متنوع با ویژگیهای خاص طبیعی و اقلیمی) و شرایط اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی خاص خود، دارای پتانسیلهای مختلفی به جهت ایجاد اشتغال میباشند.
توزیع نامتعادل منابع و عوامل اقتصادی، ساختار سنی و جنسی جمعیت، فرهنگ کار، آموزش، مهارت و تخصص، استعدادها و قابلیتهای متفاوتی برای استانهای کشور به همراه دارد به طوریکه برخی از استانها به لحاظ دارا بودن شرایط و امکانات بهتر از جمله ریز ساختهای اقتصادی و افزایش ظرفیتهای تولیدی، منابع طبیعی، جاذبههای گردشگری و... از توسعه یافتگی بیشتری نسبت به استانهای دیگر برخوردار هستند.
هدف کلی این گزارش بررسی شکاف نرخ بیکاری استانها در دهه اخیر بر اساس نتایج طرح آمارگیری نیروی کار مرکز آمار ایران میباشد.
بالاترین میزان بیکاری در سال ۹۷ متعلق به کرمانشاه با نرخ ۱۶.۴ درصد و پایینترین میزان بیکاری در سال ۹۷ متعلق به همدان با ۶.۵ درصد است که بررسی شکاف مطلق در نرخ بیکاری طی سالهای ۹۰ تا ۹۷ نشان میدهد که بیشترین شکاف در بین استانهای کشور مربوط به سال ۹۵ با ۱۴.۷ واحد درصد بوده است.
روند میزان بیکاری در سالهای مورد بررسی نشان میدهد که میزان مزبور در سال ۱۳۹۵، با ۱۲.۴ درصد بالاترین میزان را در کشور داشته است. این در حالی است که در همین سال ۱۳ استان (۴۲ درصد از استان ها) دارای میزان بیکاری بالاتر از نرخ بیکاری مربوط به کل کشور بوده اند. در سال ۹۴، استانهایی که دارای نرخ بیکاری بالاتر از نرخ بیکاری مربوط به کل کشور بوده اند. بیشترین سهم (۶۱ درصد) را به خود اختصاص داده اند.
از سوی دیگر در سالهای ۹۱ و ۹۶ استانهایی که دارای میزان بیکاری از میزان بیکاری مربوط به کل کشور بوده اند. کمترین سهم (۳۹.۰ درصد) را داشته اند.
کمترین میزان بیکاری در سالهای مورد بررسی مربوط به سال ۹۲ با ۱۰.۴ درصد بوده است که در سال مذکور ۴۸ درصد از استانها دارای میزان بیکاری بالاتر از نرخ بیکاری کشور بوده اند.
مشکل بیکاری در دهههای اخیر یکی از مسائل بسیار حاد کشورهای در حال توسعه است به طوری که در این کشورها جنبههای بیکاری در تار و پود جامعه نهفته و به صورت مزمن در آمده و یکی از موضوعات مهم و اساسی برنامه ریزان و سیاست گذاران میباشد. در این جوامع افزایش اشتغال و کاهش بیکاری به عنوان یکی از شاخصهای توسعه یافتگی تلقی میشود، از این رو از اهداف کلان توسعه در بسیاری از کشورها و از جمله ایران، کاهش بیکاری و ایجاد اشتغال است.
اهمیت حل معضل بیکاری و یافتن راهکاری برای خروج از این بحران یکی از مهمترین دغدغههای کشور به ویژه استانها قلمداد میشود. هر یک از استانهای کشور با توجه به شرایط مختلف ژئوپلتیکی وجود جغرافیای متنوع با ویژگیهای خاص طبیعی و اقلیمی) و شرایط اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی خاص خود، دارای پتانسیلهای مختلفی به جهت ایجاد اشتغال میباشند.
توزیع نامتعادل منابع و عوامل اقتصادی، ساختار سنی و جنسی جمعیت، فرهنگ کار، آموزش، مهارت و تخصص، استعدادها و قابلیتهای متفاوتی برای استانهای کشور به همراه دارد به طوریکه برخی از استانها به لحاظ دارا بودن شرایط و امکانات بهتر از جمله ریز ساختهای اقتصادی و افزایش ظرفیتهای تولیدی، منابع طبیعی، جاذبههای گردشگری و... از توسعه یافتگی بیشتری نسبت به استانهای دیگر برخوردار هستند.
هدف کلی این گزارش بررسی شکاف نرخ بیکاری استانها در دهه اخیر بر اساس نتایج طرح آمارگیری نیروی کار مرکز آمار ایران میباشد.
بالاترین میزان بیکاری در سال ۹۷ متعلق به کرمانشاه با نرخ ۱۶.۴ درصد و پایینترین میزان بیکاری در سال ۹۷ متعلق به همدان با ۶.۵ درصد است که بررسی شکاف مطلق در نرخ بیکاری طی سالهای ۹۰ تا ۹۷ نشان میدهد که بیشترین شکاف در بین استانهای کشور مربوط به سال ۹۵ با ۱۴.۷ واحد درصد بوده است.
روند میزان بیکاری در سالهای مورد بررسی نشان میدهد که میزان مزبور در سال ۱۳۹۵، با ۱۲.۴ درصد بالاترین میزان را در کشور داشته است. این در حالی است که در همین سال ۱۳ استان (۴۲ درصد از استان ها) دارای میزان بیکاری بالاتر از نرخ بیکاری مربوط به کل کشور بوده اند. در سال ۹۴، استانهایی که دارای نرخ بیکاری بالاتر از نرخ بیکاری مربوط به کل کشور بوده اند. بیشترین سهم (۶۱ درصد) را به خود اختصاص داده اند.
از سوی دیگر در سالهای ۹۱ و ۹۶ استانهایی که دارای میزان بیکاری از میزان بیکاری مربوط به کل کشور بوده اند. کمترین سهم (۳۹.۰ درصد) را داشته اند.
کمترین میزان بیکاری در سالهای مورد بررسی مربوط به سال ۹۲ با ۱۰.۴ درصد بوده است که در سال مذکور ۴۸ درصد از استانها دارای میزان بیکاری بالاتر از نرخ بیکاری کشور بوده اند.
منبع: تسنیم