رویداد۲۴ بررسی می‌کند؛
نگاهی متفاوت به مصالحه ایران و آمریکا/ «ابهام سازنده»، زمینه رسیدن به دیالوگ مشترک
راهکار عملگرایانه برای رسیدن به مصالحه در اختلافات بر سر یک امر قدسی این است که دو طرف به توافقی برسند که هر کدام بتواند بر اساس عرصه هویتی خود آن را تفسیر کند. کسینجر نام این رویکرد را «ابهام سازنده» گذاشته است.
رویداد۲۴ در روزهایی که تحریم‌های آمریکا علیه ایران به اوج خود رسیده، برخی کارشناسان گفته‌اند موضوع از طریق مذاکره مستقیم بین دو کشور قابل حل است؛ این در حالی است که مقام‌های ایرانی به هیچ عنوان برای مذاکره اعتمادی به آمریکا ندارند. گذشته از شرایط طنزی که چهره‌هایی همچون حسن عباسی برای مذاکره مطرح کرده‌اند، در عالم واقعیت طرف ماجرا از این قرار است که طرف ایرانی خواسته آمریکا ابتدا به قوانین بین المللی احترام بگذارد، برجام بپذیرد و سپس مذاکره انجام شود. از سوی دیگر آمریکا در انتظار است فشار تحریم‌ها به نقطه‌ای برسد که ایران ناچار به مذاکره بدون پیش شرط شود.
کارشناسان اینگونه تحلیل کرده‌اند که عدم مذاکره دو کشور، نتایج سخت‌تری به دنبال خواهد داشت بنابراین بهتر آن است که طرفین به دنبال نقطه اشتراکی برای آغاز گفت‌وگو باشند چراکه در صورت تداوم تنش‌ها بین دو کشور، جنگ، واقعیتی ناگزیر خواهد بود. نشریه تخصصی دیپلماسی دانشگاه سوآس انگلیس به چگونگی جلوگیری از جنگ بین ایران و آمریکا از طریق مذاکره اشاره کرده است.
این نشریه انگلیسی به ارسال سامانه‌های دفاع موشکی اس-۳۰۰ روسیه به سوریه برای دفاع از این کشور و اهداف ایران در خاک سوریه در برابر حملات اسرائیل اشاره کرده و نوشته است: این اقدام روسیه نشانگر تمایل مسکو به حمایت از ایران در برابر اسرائیل است و این تحولات باید دولت ترامپ را به سازش و یافتن راه حلی جدی برای وضعیت خطرناک خاورمیانه که ممکن است هر لحظه بدتر از قبل شود، سوق دهد.
هدف روسیه به حمایت از سوریه و حفظ منافع ژئوپلتیکی ناشی از این حمایت محدود شده است. جمهوری اسلامی همچنان به نابودی اسرائیل امید دارد و استقرار در سوریه و لبنان را در راستای این هدف تعریف می‌کند. آزادسازی فلسطین از اشغال اسرائیل و بازگشت مسلمانان به بیت المقدس یکی از اهداف غایی ایران است که رهبران ایران بعد از انقلاب از آن سخن گفته‌اند.
خشمی که دولت ترامپ در سراسر جامعه جهانی ایجاد کرده، ایجاد اجماع جهانی علیه ایران در تحریم‌ها و رسیدن آنها به اهدافی که رییس جمهور قبلی آمریکا به آنها نائل آمد را سخت کرده است. دولت کنونی آمریکا دست کم نیازمند یک اقدام متقاعد کننده در دیپلماسی سازنده با ایران به منظور حفظ حمایت بین امللی در تحریم‌ها علیه ایران است. مایک پمپئو گفته است در مورد ایران، استراتژی ما ایجاد یک اجماع جهانی است که از ایران بخواهد کاری را که همه کشورها از آنها انتظار دارند، انجام دهند. یعنی مانند یک ملت عادی رفتار کنند.
به گزارش رویداد۲۴ راه سخت آمریکا برای ایجاد اجماع جهانی علیه ایران، مطلبی است که بارها کارشناسان و حتی مقام‌های ایران از آن سخن گفته‌اند. تلاش اتحادیه اروپا برای ایجاد مکانیزم ویژه مالی با وجود فشار آمریکا بدان معناست که واشنگتن در ایجاد اجماع جهانی علیه ایران موفق نبوده است.
جنگ با ایران بسیار هزینه‌بر است؛ به ویژه اینکه روسیه هیچگاه رضایت نداشته که در منطقه جنگ جدیدی شکل بگیرد. مایکل فلین مشاور سابق امنیت ملی ترامپ در کتاب «جبهه جنگ» خود نوشته معتقد است آمریکا و روسیه می‌توانند به یک زمینه مشترک در حوزه مبارزه بنیادگرایی برسند و کافی است آمریکا بتواند به روسیه بقبولاند که ایران چنین دیدگاهی دارد اما هیچ دلیلی دال بر وجود چنین باوری در پوتین وجود ندارد.
قدم اول فهم اهمیت بیت المقدس برای ایرانیان است
نشریه تخصصی دیپلماسی دانشگاه سوآس انگلیس در گزارش خود نوشته است با در نظر گرفتن نتایج فاجعه‌بار جنگ آمریکا و ایران و تردیدی که نسبت به تاثیرگذاری تحریم‌ها و دیگر اقدامات خصمانه نسبت به ایران وجود دارد (بدون وجود اقدامات دیپلماتیک سازنده مکمل) این سوال مطرح است که ترامپ قرار است چگونه به یک راه حال صلح‌آمیز برای این مشکل پیچیده دست پیدا کند؟ این نشریه در پاسخ سوال خود نوشته است قدم اول می‌تواند فهم درست اهمیت بیت المقدس برای ایران و جامعه مسلمانان باشد.
دنیل شاپیرو کارشناس امور حل و فصل درگیری‌های بین المللی در کتاب «مذاکره بر سر مفاهیم مذاکره ناشدنی» نوشته است مذاکره بر سر امر قدسی نیازمند ارزیابی هویت طرف مقابل برای صورت‌بندی پیام با واژگانی است که از نظر احساسی در طرف مقابل تاثیرگذار واقع شود. اگر یکی از طرفین دارای هویت مذهبی است، باید درباره امر قدسی در چارچوب دکترین خودشان گفت‌وگو کرد.
اینکه از دیالوگ «ترنزکشنال» (دیالوگی که به منظور رسیدن یه یک هدف خاص انجام می‌شود، یعنی کاری که ترامپ شخصا به آن علاقه زیادی دارد) به سمت دیالوگ در زمینه‌های مذهبی حرکت داشته باشیم، امری غیرمعمول است.
شاپیرو ادامه می‌دهد راهکار عملگرایانه برای مصالحه در اختلافات مذهبی این است که دو طرف به توافقی برسند که هر کدام بتواند بر اساس عرصه هویتی خود ان را تفسیر کند. هنری کسینجر وزیر خارجه پیشین آمریکا نام این راهکار را «ابهام سازنده» گذاشته بود.
احتمال دیگر این است که دو طرف به دنبال تفسیر آلترناتیو و جایگزین از امر مذهبی و قدسی باشند که به هیچ سرزمینی تعلق نداشته باشد بلکه ذهنی باشد. این نشریه به آیات قرآن هم در این زمینه استناد کرده که بعضا شارحان تفاسیر متعددی از یک موضوع داشته‌اند و به این نتیجه رسیده که برای مذاکره با طرفی که به مقدسات پایبند است، باید همه جوانب را در نظر گرفت و در دیپلماسی استفاده کرد زیرا دیپلماسی برای هیچ یک از طرفین به راحتی به دست نمی‌آید.
خبر های مرتبط
خبر های مرتبط
