علیرضا علوی تبار:
برای روحانی، ماندن در قدرت مهمترین نکته است/ مهاجرانی مخالف ریاست جمهوری خاتمی بود
علیرضا علوی‌تبار، فعال اصلاح‌طلب گفت که آقای هاشمی صاحب جایگاه بود و از موضع قدرت این طور بود، اما روحانی چنان موقعیتی نداشت.
رویداد۲۴ علیرضا علوی تبار از فعالان جبهه اصلاحات در گفتگویی که اخیرا با ماهنامه «اندیشه پویا» انجام داد، نکاتی را درباره دوران اصلاحات، انتقاد از هاشمی و رابطه با شخص حسن روحانی مطرح کرده است که در ادامه می‌خوانیم:
علوی تبار با اشاره به مخالفت عطاءالله مهاجرانی با نامزدی محمد خاتمی در انتخابات دوره هفتم ریاست جمهوری، خاطرنشان کرد: مهاجرانی برای مخالفت خود، سه دلیل مطرح کرد؛ اول اینکه مقامات نظام با ایشان زاویه دارند، دوم اینکه ایشان اگر بیاید احتمالا چپ‌ها که از صحنه رانده شده‌اند دوباره برمی گردند و این در مجموع به صلاح کشور نیست. سوم هم اینکه ایشان مدیریت ضعیفی دارد.
وی افزود: من هم تا جایی که می‌توانستم از آقای خاتمی دفاع کردم و جواب دادم، اما جلسه تلخی بود. بعد هم که مهاجرانی وزیر آقای خاتمی شد، یک شب مهمانی گرفته بودند برای وزارت ایشان و آقای مسجدجامعی، من را دعوت کرده بود، رفتم و انگار مهاجرانی کمی مشکل داشت از رودرو شدن با من، مخالف بود و حالا شده بود وزیر و من که موافق بودم همچنان هیچ‌کاره بودم.
علوی تبار با اشاره به حمله اصلاح طلبان به هاشمی رفسنجانی، گفت: یک مثلث بودیم، من و اکبر گنجی به همراه عباس عبدی که همدیگر را حمایت می‌کردیم. ما رأی می‌گرفتیم و نظر حجاریان که میانه روتر بود رأی نمی‌آورد. بچه‌هایی که به مجاهدین انقلاب نزدیک بودند با این موضع ما مخالف بودند، مثل آقای عرب سرخی که به شدت مخالف بود، چون به لحاظ سیاسی، مجاهدین انقلاب خیلی رادیکال نبودند. تصور من این بود که چپ سنتی ما خیلی دموکرات نیست و تا آخر دموکراسی نمی‌آید. دنبال مشارکت زیاد و رقابت کم هستند.
نسبت به هاشمی موضع انتقادی داشتم/ کارگزاران را دموکرات نمی‌دانستیم
وی در همین باره افزود: من از گنجی و نقدهایش بر هاشمی دفاع می‌کردم. موضع من نسبت به آقای هاشمی قطعا انتقادی بود. رادیکال هم انتقادی بود. ما از اول فکر نمی‌کردیم که با کارگزاران داریم پروژه اصلاحات را پیش می‌بریم و آن‌ها را خیلی دموکرات نمی‌دانستیم. معتقد بودیم همه آن‌ها دنبال توسعه آمرانه هستند.
علوی تبار درباره چرایی عدم عضویتش در جبهه مشارکت اظهارداشت: من در جریان تأسیس مشارکت بودم، اما آن‌ها دوست نداشتند من جزو اعضای اولیه باشم. من طرفدار آقای منتظری و همین طور به دکتر سروش نزدیک بودم و این دو عامل باعث شده بود که اسم من جزء لیست بنیانگذاران مشارکت نباشد. بعدتر هم که حزب شکل گرفت، حجاریان گفت: قرار این بود که در آغاز طیف میانه تری موسس باشند و بعد از شما دعوت کنیم. من هم گفتم داخل حزبی که شکل گرفته نمی‌آیم.
این فعال اصلاح طلب با اشاره به خط مشی «فشار از پایین و چانه زنی از بالا» که از سوی حجاریان در سالهای اصلاحات مطرح شد، گفت: ما خودمان را نماینده جنبش اجتماعی می‌دانستیم و فکر می‌کردیم باید این امکان را برای بخش بهبودخواه فراهم کنیم که چانه بزند. ما قرار بود نقش فشار از پایین برای چانه زنی در بالا را بازی کنیم. فشار از پایین حتما رادیکال است. کسی باید نمایندگی می‌کرد و در چانه زنی از آن بهره می‌گرفت، چنین کسی وجود نداشت. مشکل من با دولت اصلاحات و آقای خاتمی همین بود. ما گذاشتیم تمام ابزار‌ها را از ما بگیرند.
در انتخابات ریاست جمهوری به «روحانی» رای ندادم
علوی تبار با بیان اینکه من در سالهای ۹۲ و ۹۶ به روحانی رأی ندادم، تصریح کرد: هر دو سال مردم را دعوت کردم که به آقای روحانی رأی بدهند، سخنرانی هم کردم، اما خودم رأی ندادم و دلیلم هم کاملا شخصی بود. من شخصی را می‌شناسم با ویژگی‌های شخصی و به همین دلیل به او رأی نمی‌دهم، اما از طرف دیگر این شخص وجوهی دارد که در سطح عمومی می‌تواند تأثیر دیگری داشته باشد. البته که امروز تجلی آن خصوصیات شخصی را که من از آن می‌ترسیدم دارید می‌بینید، در امتیاز دادن‌ها و انتخاب‌های شخصی.
وی افزود: آقای روحانی مشاورانی دارد که نسبت به خود او جای نگرانی بیشتری دارند. من بیشتر از اینکه نگران تصمیمات روحانی باشم، نگران مشورت‌های آن حلقه هستم. من قبلا در طیف طرفداران آقای هاشمی، آقای روحانی را جزو طیف طرفداران توسعه آمرانه می‌دانستم. هنوز هم معتقدم ایشان به توسعه آمرانه مایل است، ولی به نظرم خیلی هم روی آن مُصر نیست و می‌تواند از آن هم کوتاه بیاید. برای آقای روحانی ماندن در عرصه قدرت ایران مهمترین نکته است.
این فعال اصلاح طلب با اشاره به سالهای ریاست حسن روحانی بر مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری در دوران اکبر هاشمی رفسنجانی، یادآور شد: آقای هاشمی صاحب جایگاه بود و از موضع قدرت این طور بود، اما آقای روحانی چنان موقعیتی نداشت. اطرافیان آقای هاشمی بعضا آدم‌های قوی بودند، اما اطرافیان آقای روحانی... چه بگویم، بهتر است چیزی نگویم. در نگاه ما که روحیه انقلابی مان را هنوز داشتیم ایشان کمی هم خوشگذران بود و سبک زندگی لوکسی داشت.
علوی تبار گفت: ما برای پروژه‌ها بودجه کم داشتیم، اما برای درست کردن استخر بودجه کم نبود. اگر نان کنجدی و پنیر و گردو و سبزی آماده نبود، جلسه تشکیل نمی‌شد، به نظر ما این‌ها خیلی لوکس بود، آقای روحانی یک چهره امنیتی بود با ظاهری که راست محافظه کارانه بود، اما در باطن به چیزی اعتقاد نداشت.
علوی تبار با اشاره به مخالفت عطاءالله مهاجرانی با نامزدی محمد خاتمی در انتخابات دوره هفتم ریاست جمهوری، خاطرنشان کرد: مهاجرانی برای مخالفت خود، سه دلیل مطرح کرد؛ اول اینکه مقامات نظام با ایشان زاویه دارند، دوم اینکه ایشان اگر بیاید احتمالا چپ‌ها که از صحنه رانده شده‌اند دوباره برمی گردند و این در مجموع به صلاح کشور نیست. سوم هم اینکه ایشان مدیریت ضعیفی دارد.
وی افزود: من هم تا جایی که می‌توانستم از آقای خاتمی دفاع کردم و جواب دادم، اما جلسه تلخی بود. بعد هم که مهاجرانی وزیر آقای خاتمی شد، یک شب مهمانی گرفته بودند برای وزارت ایشان و آقای مسجدجامعی، من را دعوت کرده بود، رفتم و انگار مهاجرانی کمی مشکل داشت از رودرو شدن با من، مخالف بود و حالا شده بود وزیر و من که موافق بودم همچنان هیچ‌کاره بودم.
علوی تبار با اشاره به حمله اصلاح طلبان به هاشمی رفسنجانی، گفت: یک مثلث بودیم، من و اکبر گنجی به همراه عباس عبدی که همدیگر را حمایت می‌کردیم. ما رأی می‌گرفتیم و نظر حجاریان که میانه روتر بود رأی نمی‌آورد. بچه‌هایی که به مجاهدین انقلاب نزدیک بودند با این موضع ما مخالف بودند، مثل آقای عرب سرخی که به شدت مخالف بود، چون به لحاظ سیاسی، مجاهدین انقلاب خیلی رادیکال نبودند. تصور من این بود که چپ سنتی ما خیلی دموکرات نیست و تا آخر دموکراسی نمی‌آید. دنبال مشارکت زیاد و رقابت کم هستند.
نسبت به هاشمی موضع انتقادی داشتم/ کارگزاران را دموکرات نمی‌دانستیم
وی در همین باره افزود: من از گنجی و نقدهایش بر هاشمی دفاع می‌کردم. موضع من نسبت به آقای هاشمی قطعا انتقادی بود. رادیکال هم انتقادی بود. ما از اول فکر نمی‌کردیم که با کارگزاران داریم پروژه اصلاحات را پیش می‌بریم و آن‌ها را خیلی دموکرات نمی‌دانستیم. معتقد بودیم همه آن‌ها دنبال توسعه آمرانه هستند.
علوی تبار درباره چرایی عدم عضویتش در جبهه مشارکت اظهارداشت: من در جریان تأسیس مشارکت بودم، اما آن‌ها دوست نداشتند من جزو اعضای اولیه باشم. من طرفدار آقای منتظری و همین طور به دکتر سروش نزدیک بودم و این دو عامل باعث شده بود که اسم من جزء لیست بنیانگذاران مشارکت نباشد. بعدتر هم که حزب شکل گرفت، حجاریان گفت: قرار این بود که در آغاز طیف میانه تری موسس باشند و بعد از شما دعوت کنیم. من هم گفتم داخل حزبی که شکل گرفته نمی‌آیم.
این فعال اصلاح طلب با اشاره به خط مشی «فشار از پایین و چانه زنی از بالا» که از سوی حجاریان در سالهای اصلاحات مطرح شد، گفت: ما خودمان را نماینده جنبش اجتماعی می‌دانستیم و فکر می‌کردیم باید این امکان را برای بخش بهبودخواه فراهم کنیم که چانه بزند. ما قرار بود نقش فشار از پایین برای چانه زنی در بالا را بازی کنیم. فشار از پایین حتما رادیکال است. کسی باید نمایندگی می‌کرد و در چانه زنی از آن بهره می‌گرفت، چنین کسی وجود نداشت. مشکل من با دولت اصلاحات و آقای خاتمی همین بود. ما گذاشتیم تمام ابزار‌ها را از ما بگیرند.
در انتخابات ریاست جمهوری به «روحانی» رای ندادم
علوی تبار با بیان اینکه من در سالهای ۹۲ و ۹۶ به روحانی رأی ندادم، تصریح کرد: هر دو سال مردم را دعوت کردم که به آقای روحانی رأی بدهند، سخنرانی هم کردم، اما خودم رأی ندادم و دلیلم هم کاملا شخصی بود. من شخصی را می‌شناسم با ویژگی‌های شخصی و به همین دلیل به او رأی نمی‌دهم، اما از طرف دیگر این شخص وجوهی دارد که در سطح عمومی می‌تواند تأثیر دیگری داشته باشد. البته که امروز تجلی آن خصوصیات شخصی را که من از آن می‌ترسیدم دارید می‌بینید، در امتیاز دادن‌ها و انتخاب‌های شخصی.
وی افزود: آقای روحانی مشاورانی دارد که نسبت به خود او جای نگرانی بیشتری دارند. من بیشتر از اینکه نگران تصمیمات روحانی باشم، نگران مشورت‌های آن حلقه هستم. من قبلا در طیف طرفداران آقای هاشمی، آقای روحانی را جزو طیف طرفداران توسعه آمرانه می‌دانستم. هنوز هم معتقدم ایشان به توسعه آمرانه مایل است، ولی به نظرم خیلی هم روی آن مُصر نیست و می‌تواند از آن هم کوتاه بیاید. برای آقای روحانی ماندن در عرصه قدرت ایران مهمترین نکته است.
این فعال اصلاح طلب با اشاره به سالهای ریاست حسن روحانی بر مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری در دوران اکبر هاشمی رفسنجانی، یادآور شد: آقای هاشمی صاحب جایگاه بود و از موضع قدرت این طور بود، اما آقای روحانی چنان موقعیتی نداشت. اطرافیان آقای هاشمی بعضا آدم‌های قوی بودند، اما اطرافیان آقای روحانی... چه بگویم، بهتر است چیزی نگویم. در نگاه ما که روحیه انقلابی مان را هنوز داشتیم ایشان کمی هم خوشگذران بود و سبک زندگی لوکسی داشت.
علوی تبار گفت: ما برای پروژه‌ها بودجه کم داشتیم، اما برای درست کردن استخر بودجه کم نبود. اگر نان کنجدی و پنیر و گردو و سبزی آماده نبود، جلسه تشکیل نمی‌شد، به نظر ما این‌ها خیلی لوکس بود، آقای روحانی یک چهره امنیتی بود با ظاهری که راست محافظه کارانه بود، اما در باطن به چیزی اعتقاد نداشت.
خبر های مرتبط
خبر های مرتبط
