این روز‌ها آرتروز زانو را با چه روشی درمان می‌کنند؟

رویداد۲۴ در آرتروز در مرحله اول، نشانه‌ها خفیف هستند، اما فرد در مراحل بحرانی ممکن است به جراحی نیاز داشته باشد. در آرتروز (OA) مفصل زانو بر نرمه استخوان ها، غضروف و سینوویوم در مفصل زانو تاثیر می‌گذارد.

نرمه استخوان یک بافت لغزنده است که سطح صاف را برای حرکت مفاصل فراهم می‌کند و به عنوان یک کو سن بین استخوان‌ها عمل می‌کند. سینوویوم نرم است و مفصل‌ها را به هم متصل می‌کند. مایعی را تولید می‌کند که سینوویال نامیده می‌شود و روغن، مواد غذایی و اکسیژن را به غضروف منتقل می‌کند.

وقتی این عملکرد‌ها می‌شکنند، دیگر از استخوان‌های مفصل زانو حفاظت نمی‌کنند و آسیب استخوانی رخ می‌دهد. در مورد زانو می‌تواند باعث درد و سفتی شود. نشانه‌ها در طول زمان بدتر می‌شوند.

مراحل بروز و پیشرفت آرتروز زانو:

پیشرفت آرتروز زانو چندین سال طول می‌کشد و در چند مرحله پیشرفت می‌کند. درمان آن می‌تواند سخت باشد، زیرا نشانه‌ها ممکن است تا زمانی که به مرحله پیشرفته برسد، ظاهر نشود.

افرادی که در معرض آرتروز زانو قرار دارند، باید به دنبال هر گونه تغییر در نشانه‌های دیگری باشند که شرایط در حال پیشرفت است.

مرحله ۱- کم:

تکه‌های کوچکی از برامدگی‌های استخوانی به نام استئوفایت‌ها ممکن است در ناحیه زانو رشد کنند. ممکن است آسیب جزئی به غضروف وجود داشته باشد.

هیچ محدود شدن فضایی بین استخوان‌ها وجود نخواهد داشت، تا نشان دهد که غضروف از بین می‌رود. چنانچه در بخش سلامت نمناک گفته شده است افراد در مرحله ۱ ممکن است احساس درد یا ناراحتی کنند. این مفاصل بر روی یک اشعه ایکس نرمال به نظر می‌رسد.

مرحله ۲- خفیف:

در طی این مرحله، فرد ممکن است شروع به تشخیص نشانه‌ها کند و پزشکان می‌توانند نشانه‌هایی از فرسودگی را مشاهده کنند. اشعه‌های ایکس و دیگر اسکن‌های مفصل زانو به وضوح رشد استئوفایت را نشان می‌دهند و غضروف ضعیف می‌شود.

فضای بین استخوان‌ها هنوز طبیعی به نظر می‌رسد، اما منطقه‌ای که در آن استخوان‌ها و بافت‌ها به هم می‌رسند، شروع به سفت شدن می‌کنند. وقتی بافت‌ها سفت می‌شوند، این باعث می‌شود که استخوان متراکم شود.

یک لایه نازک استخوان نیز در زیر غضروف در مفاصل ایجاد خواهد شد. فرد ممکن است سفتی یا درد مفاصل را تجربه کند. ناحیه اطراف مفصل زانو ممکن است به ویژه پس از نشستن در فرد برای مدت طولانی احساس ناراحتی ایجاد کند.

با اینکه ممکن است کمی آسیب جزئی وجود داشته باشد، اما استخوان‌ها به هم مالیده می‌شوند و یا بر روی یکدیگر ساییده می‌شوند. سیال سینوویال موجود است و به کاهش اصطکاک و حمایت از حرکت زانو کمک می‌کند.

مرحله ۳- متوسط:

آسیب به غضروف پیشرفت کرده است، شکاف بین استخوان‌ها محدود شده است و اشعه ایکس از دست رفتن غضروف را نشان خواهد داد.

درد و ناراحتی ممکن است هنگام انجام فعالیت‌های روزمره مانند دویدن، پیاده روی، زانو زدن و خم شدن رخ دهد. ممکن است علائم اولیه التهاب مفاصل وجود داشته باشد.

در ادامه، غضروف همچنان لاغر و شکسته خواهد بود. استخوان‌ها با ضخیم شدن و رشد به سمت بیرون واکنش می‌دهند تا تکه‌های شکل را شکل دهند.

بافت آن ملتهب خواهد شد و ممکن است مایع سینوویال اضافی تولید کند که منجر به افزایش تورم می‌گردد. این سینوویت نامیده می‌شود و عموماً به عنوان آب روی زانو شناخته می‌شود.

مرحله ۴ - شدید:

این بدترین مرحله آرتروز است و علایم بسیار قابل مشاهده هستند. فضای بین استخوان‌ها در مفاصل به باریک شدن ادامه دارد و باعث می‌شود غضروف بیشتر شود. در نتیجه، سفتی ثابت می‌شود و مایع کمتری در اطراف مفاصل وجود دارد. اصطکاک زیادی در مفاصل و درد و ناراحتی زیادی در حین حرکت وجود دارد.

اشعه‌های ایکس استخوان به استخوان شدن را نشان می‌دهند، به این معنی که یا غضروف کاملاً فرسوده شده است و یا کمی باقی مانده. فرد به احتمال زیاد تکه‌های استخوان بیشتری را ایجاد می‌کند و درد را تجربه می‌کند که اغلب در طی فعالیت‌های ساده مثل راه رفتن فشرده می‌شود.

در موارد شدید، استخوان‌ها ممکن است به خاطر فقدان غضروف نامتقارن از شکل افتاده و نامتوازن شده باشند. در این مرحله، جراحی تنها گزینه است.

تشخیص آرتروز زانو:

فرد ممکن است علائمی را در مراحل اولیه آرتروز مشاهده نکند. اگر فردی درد زانو داشته باشد، پزشک درباره سوابق پزشکی شخصی و خانوادگی او سوال خواهد کرد. سپس معاینه بالینی و تست‌های تشخیصی صورت می‌گیرد.

پزشک می‌تواند این موارد را بپرسد:

چه زمانی فرد درد و سفتی را تجربه می‌کند
چگونه زندگی روزانه آن‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد
آیا آن‌ها دارو‌هایی را مصرف می‌کنند یا خیر

پزشک مفاصل را معاینه می‌کند، دامنه کلی حرکت آن‌ها را تست و به دنبال آسیب می‌گردد. آن‌ها متوجه نواحی حساس، دردناک و یا متورم می‌شوند.

اسکن‌های MRI و تست‌های مایع مفصلی می‌توانند به تشخیص نشانه‌های اولیه آرتروز کمک کنند. پزشک می‌تواند یک آسپیراسیون مفاصل را انجام می‌دهد که شامل برداشتن مایع با سوزن و فرستادن آن به یک آزمایشگاه برای آزمایش است.

همچنین اشعه گاما می‌تواند به مفاصل آسیب برساند. آزمایش خون می‌تواند به درمان بیماری‌های دیگر مانند نقرس و ورم مفاصل کمک کند.

درمان آرتروز زانو:

گزینه‌های درمان بستگی به مرحله آرتروز دارند و چه سریع شرایط در حال پیشرفت است.

مرحله ۱:

هر گونه علائم معمولاً جزئی هستند و دارو‌های استامینوفن یا غیر تجویزی اغلب می‌توانند درد را تسکین دهند. انجام تمرینات خاصی می‌تواند به ایجاد قدرت و تحرک کمک کند. برخی منابع استفاده از مکمل‌ها را توصیه می‌کنند. با این حال، محققان به این نتیجه رسیده اند که شواهد کافی برای نشان دادن کمک مکمل وجود ندارد.

مرحله ۲:

درمان‌ها می‌توانند شامل این موارد باشند:

مصرف مسکن‌ها
شرکت در جلسات درمان فیزیکی برای ایجاد و یا حفظ قدرت و انعطاف پذیری
پوشیدن یک بریس که برای کاهش فشار بر روی سطح مفاصل طراحی شده است
پوشیدن کفش برای تسکین درد زانو

در این مرحله، افراد مبتلا به استئوآرتریت زانو ممکن است نیاز به تغییر فعالیت‌های روزانه خود داشته باشند تا از درد جلوگیری کنند.

مرحله ۳:

درمان‌ها می‌توانند شامل این موارد باشند:

دارو‌های ضد درد مثل استامینوفن
مسکن‌های تجویزی شامل مورفین یا کدئین
دریافت مقادیری از کورتیکواستروئید‌ها یا هیالورونیک اسید
یک پزشک سه تا پنج تزریق اسید هیالورونیک را در هفته‌های اخیر به عهده خواهد داشت. این می‌تواند زمان زیادی برای نشان دادن نتایج داشته باشد,، اما می‌تواند تا چند ماه دوام بیاورد.

این دارو‌ها می‌توانند پرهزینه باشند و استفاده طولانی مدت از کورتیکواستروئید‌ها به عوارض جانبی منجر شود.

مرحله ۴:

در این مرحله غضروف به طور قابل توجهی کاهش یافته یا کاملاً ناپدید شده است. فرد ممکن است نیاز به جراحی برای جایگزینی یا تعویض مفصل داشته باشد.

درمان‌های جایگزین برای آرتروز زانو:

ممکن است افراد به دنبال موارد زیر باشند:

طب سوزنی

پالس مغناطیسی با وجود فقدان تحقیقات برای تایید اثربخشی آن وجود دارد.

کفی‌های خارجی

از مکمل‌های گلوکوزامینریا، کندرویتین یا هر دو با این حال، داوطلبان این روش‌ها را توصیه نمی‌کنند یا متذکر می‌شوند که فقدان شواهد از ایمنی و اثربخشی آن‌ها حمایت می‌کند.

سلول بنیادی

محققان در حال تحقیق هستند که آیا درمان سلول بنیادی می‌تواند غضروف را در افراد مبتلا به استئوآرتریت بازسازی کند یا نه.

با این حال، تعدادی از چالش‌ها پابرجا هستند. برای مثال، درمانش گران است، یک فرد ممکن است قبل از دیدن نتایج چندین بار مراجعه کند، و اگر شاخص توده بدنی فرد بیش از حد مجاز باشد، درمان ممکن است بی اثر باشد.

یک متا آنالیز به روش‌های مختلفی انجام شد که پزشکان از سلول‌های بنیادی برای درمان استئوآرتریت استفاده می‌کردند. آن‌ها نتیجه گرفتند که یافته‌های مطالعات کیفیت بالا متناقض هستند.

برخی از کلینیک‌های درمانی سلول بنیادی را برای آرتروز درمان‌هایی را ارائه می‌کنند,، اما اداره غذا و داروی آمریکا (fda) در ماه نوامبر به مردم هشدار داد که " اعتقاد نداشته باشند. "

اثرات جانبی درمان‌های سلول بنیادی تایید نشده ممکن است شامل موارد زیر باشد:

واکنش‌های معکوس در محل تزریق
سلول‌ها در محل اشتباه تکثیر می‌شوند.
شکست سلول‌ها در کار طبق انتظار
خطر تومور

هر کسی که درمان سلول‌های بنیادی را در نظر بگیرد باید ابتدا با پزشک خود صحبت کند.

شناخت آرتروز زانو:

استئوآرتریت زانو زمانی گسترش می‌یابد که غضروف در مفصل زانو از بین برود و منجر به رشد بیش از حد استخوان زیرین شود. غضروف زبر می‌شود و می‌شکند و به درد، تورم و سختی در حرکت مفاصل منجر می‌شود.

به گفته آکادمی آمریکایی جراحان ارتوپد آمریکا، این بیماری می‌تواند در هر سنی گسترش پیدا کند,، اما اغلب در افراد مسن بالای ۵۰ سال گسترش می‌یابد. بنیاد ورم مفاصل گزارش می‌دهد که نیمی از تمام بزرگسالان در برخی زمان‌ها آرتروز را توسعه خواهند داد.

عوامل خطر آرتروز زانو:

عوامل خطر برای استئوآرتریت عبارتند از:

افزایش سن
چاقی
آسیب مفاصل قبلی
استفاده بیش از حد از مفصل
ماهیچه‌های ران ضعیف
عوامل ژنتیکی

یک فرد احتمال دارد در صورتی که شرایط خاصی از جمله التهاب، آکرومگالی، و آرتریت روماتوئید داشته باشد، خود را توسعه دهد.

پیش گیری از آرتروز زانو:

تعدادی از عوامل ممکن است فردی را در معرض خطر توسعه آنرتروز قرار دهند. ایجاد تغییرات ممکن است مانع از مشکل شود,، اما ممکن است فرد بتواند ریسک خود را کاهش دهد یا از پیشرفت خود جلوگیری کند.

بنیاد آرتروز پیشنهادهای زیر را دارد:

حفظ وزن مناسب:

بار‌ها در بخش‌های قبلی سلامت نمناک اشاره کردیم که وزن اضافی باعث فشار اضافی روی زانو‌ها می‌شود. در طول زمان به پوشش این غضروف حمله می‌کند.

چربی اضافی نیز می‌تواند باعث تولید سیتوکین ها، نوعی پروتئین شود. این می‌تواند منجر به التهاب گسترده شود و می‌تواند روش کار سلول‌های غضروفی را تغییر دهد.

کنترل قند خون:

سطوح بالای گلوکز می‌توانند بر ساختار و عمل کرد غضروف تاثیر بگذارند و دیابت باعث افزایش خطر التهاب و کاهش ضایعات غضروفی می‌شود. بیش از ۸۵ % افراد مبتلا به دیابت مبتلا به آرتریت هستند.

ورزش منظم:

ورزش ملایم می‌تواند به مفاصل کمک کند تا انعطاف پذیر بمانند، ماهیچه‌های پشت زانو را تقویت کرده و خطر بسیاری از شرایط سلامتی را کاهش دهند.

کاهش خطر آسیب:

غضروف که آسیب‌هایی دیده بعداً ورم مفاصل ایجاد می‌کند. خطر افتادن در منزل، پوشیدن کفش‌هایی که مناسب هستند را کاهش دهید و از لوازم محافظ در حین بازی برای جلوگیری از آسیب استفاده کنید.

آزمون‌های تعادل استخوان و ژست بدن:

آنالیز راه رفتن و تست‌های دیگر می‌توانند به پزشکان کمک کنند تا تعادل و وضعیت استخوان را ارزیابی کنند. برخی منابع پیشنهاد می‌کنند که این می‌تواند بر ریسک یک فرد در توسعه آرتروز تاثیر بگذارد.

اجتناب از استفاده بیش از حد:

برخی ورزش‌ها یا مشاغل شامل حرکت‌های تکراری مفصل زانو، مانند زانو زدن یا چمباتمه زدن هستند. افرادی که به طور منظم بیش از ۴۰۰ پوند را بلند می‌کنند ممکن است ریسک بیشتری از آرتروز داشته باشند.

کمک بگیرید:

برای جلوگیری از پیشرفتش، از پزشک بخواهید که در مورد درمان و تغییر سبک زندگی هنگام شروع ناراحتی مشاوره بدهد.

خوردن رژیم غذایی سالم، خواب کافی، مدیریت استرس و فعال ماندن همگی در سلامت کلی بهتر و کاهش خطر مشکلات سلامتی از جمله آرتروز نقش دارند.

درمان‌های خانگی برای تسکین درد زانو:

در لیست ارائه شده در ادامه بخش سلامت نمناک با موضوع درمان آرتروز زانو چندین داروی خانگی مختلف برای تسکین درد زانو در خانه وجود دارد. اخبار خوب این است که این عادات سبک زندگی و درمان‌های طبیعی با اثرات جانبی ناخواسته مرتبط نیستند برخلاف بسیاری از دارو‌هایی که برای درمان درد زانو استفاده می‌شوند.

تای چی:

این ورزش ذهن - بدنی چینی به اندازه کافی آرام است تا به شما اجازه دهد قدرت و انعطاف پذیری را بدون ایجاد درد بیشتر افزایش دهید.

ورزش و مدیریت وزن:

چند کیلو سنگین‌تر شدن، استرس بیشتری به مفاصل اضافه می‌کند و باعث درد بیشتر می‌شود. ورزش منظم نه تنها به کاهش وزن کمک می‌کند بلکه ماهیچه‌های لازم برای محکم کردن زانو را تقویت می‌کند.

کمپرس سرد و گرم:

از کمپرس آب سرد برای تسکین تورم و کمپرس داغ برای تسکین تنش ماهیچه استفاده کنید.

استراحت:

مهم است که محدوده خود را بشناسید و زمانی که بیش از حد درد دارید، استراحت کافی به زانوی خود بدهید.

بالا بردن:

بالا نگه داشتن زانو می‌تواند تورم را به حداقل برساند.

شکل صحیح:

هنگام ورزش و یا بلند کردن اشیا حتما فرم و حالت بدنی مناسب خود را حفظ کنید تا از فشار بیشتر جلوگیری کنید.

مریم گلی:

اگر زانویتان درد دارد، اما هیچ التهابی وجود ندارد، برگ‌های مریم گلی را با یک پارچه مرطوب در آب گرم پوشانده و آن را به مدت ۱۰ دقیقه روی زانویتان بمالید.

درمان آرتروز زانو با ماساژ

آوکادو:

دانه‌های آوکادو خشک و خرد کنید و با عسل داغ مخلوط کنید تا زمانی که بافت خامه‌ای پیدا کند. آن را روی زانوی آسیب دیده بمالید این درمان برای تمام تنش ماهیچه خوب است.

لیمو:

لیمو را روی زانو ماساژ دهید تا ورم را تسکین دهید.

رژیم غذایی:

خوراکی‌هایی برای قوی کردن استخوان‌ها مفید است، غذا‌های غنی از پروتیین برای ترویج ماهیچه‌های قوی بخورید و آلوئه ورا در صبح برای پیش گیری از درد زانو در اواخر روز مصرف کنید.

چه زمانی برای درد زانو باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر درمان‌های طبیعی کار نکنند و درد مفاصل مفاصل شما ادامه داشته باشد، قطعاً باید پزشک خود را ببینید. همچنین اگر زانوی شما آسیب نبیند، اگر درد، بی حسی و یا رنگ آبی وجود داشته باشد، و یا اگر درد بعد از سه روز درمان با درمان‌های خانگی ادامه پیدا کند، شما باید پزشک خود را ببینید.

درمان‌های غیر جراحی برای درمان مفصل زانو:

۱. توان بخشی، آموزش و فعایلت‌های خوب:

این شامل مشارکت در برنامه‌های مدیریت و ایجاد تغییرات در فعالیت‌ها برای محافظت از مفاصل تان (برای مثال، پیاده روی یا شنا کردن به جای دویدن برای ورزش کاردیو است).

۲. دارو‌های تسکین دهنده درد:

دارو‌های خوراکی و ضد التهاب موضعی (NSAIDs) به شدت برای تسکین درد و التهاب توصیه می‌شوند.

۳. کاهش وزن:

اگر اضافه وزن دارید، داشتن شاخص توده بدنی (BMI) بالاتر از ۲۵. به میزان زیادی از کاهش ۵ درصد وزن بدن خود را کم کنید و یعد حفظ وزن کم‌تر از طریق رژیم غذایی و ورزش.

۴. قاعده پاشنه جانبی:

این‌ها کفی‌هایی هستند که لبه بیرونی پا را بالا می‌برند تا نحوه کارکرد مفصل زانو را تغییر دهند. AAOS تاکید می‌کند که برای افراد مبتلا به آرتروز زانو متوسط جانبی را توصیه نمی‌کند.

۵. لواجی سوزنی:

این عمل شستن مفصل است. AAOS آن توصیه نمی‌کنند، اما می‌گوید پزشکان باید مراقب تحقیقات جدید باشند. یک مطالعه با کیفیت بالا هیچ فایده قابل اندازه گیری پیدا نکرد.

۶. استئوتومی تیبالی:

اگر چه مطالعات از این روش حمایت می‌کنند، اما در آن تکه‌ای از تیبالی قرار دارد (یکی از دو استخوان ساق پایی که انتهای مفصل زانو را تشکیل می‌دهد) از کیفیت پایین است، AAOS آن را توصیه نمی‌کند.

درمان‌های آرتروز زانو با شواهد بی نتیجه بدن:

۷. عوامل فیزیکی، از جمله روش‌های درمان الکتریکی:

این‌ها شامل تحریک عصبی الکتریکی؛ موج کوتاه، جریان استنباطی؛ کاربرد درمانی یک میدان الکترومغناطیسی مدوله شده از نظر موسیقی (TAMMEF)؛ و سونوگرافی هستند.

از بین اینها، سونوگرافی بیش‌ترین مدرک را دارد که نشان می‌دهد می‌تواند موثر باشد، اما تحقیقات نهایی بسیار کمی برای کارساز بودن کامل هر کدام از این درمان‌ها وجود دارد، با توجه به دستورالعمل‌های AAOS.

۸. درمان دستی:

این کار شامل درمان چیروپرکتیک، آزاد سازی مفیوس و ماساژ سوئدی می‌شود. این درمان‌ها نه برای درمان و نه علیه این درمان‌ها کارساز نیست.

۹. بریس زانو:

یک نمونه بریس مفصل زانو است که برای برداشتن فشار از زانوی درونی شخص طراحی شده است که آرتروز در آنجا متمرکز است. مطالعات تاثیر بریس زانو نشان نمی‌دهند که مفید هستند یا خیر.

۱۰. استامینوفن، مواد مخدر، و برچسب‌های ضد درد:

اگر چه شواهد نشان می‌دهد که NSAIDs برای درمان آرتروز زانو موثر هستند، اما هیات منصفه هنوز هم به استثنای NSAIDs (به استثنا ترامادول) زیاد موثر نمی‌دانند.

۱۱. کورتیکواستروئید‌ها تزریقی:

کورتیکواستروئید‌ها به یک مفصل آسیب دیده تزریق می‌شوند. مشخص نیست که این درمان چگونه می‌تواند برای آرتروز زانو موثر باشد.

۱۲. تزریق بیولوژیکی:

برای تزریق به فاکتور رشد و یا پلاسما غنی از پلاکت.

۱۳. منسکتکتومی جزئی آرتروسکوپی:

اگر علائم و نشانه‌های مینیسک شکسته و یا شل را داشته باشید، پزشکان توصیه می‌کنند که در مقابل این روش عمل کنند.

درمان‌هایی برای آرتروز زانو که توصیه نمی‌شوند:

۱۴. گلوکوزامین و کندرویتین:

اگرچه گلوکوزامین و کندرویتین هر دو موادی هستند که به طور طبیعی در مفاصل وجود دارند، اما AAOS به شدت توصیه می‌کند که آن‌ها را به شکل مکمل‌های رژیمی برای درمان آرتروز زانو مصرف کنید.

۱۵. اصلاح ویسکوزیته:

این درمان شامل تزریق اسید هیالورونیک می‌باشد که جز مهمی از سیال سینوویال است که در آن بالشتک و مفاصل به ناحیه‌ای که استخوان‌های مفاصل به هم می‌رسند، نفوذ می‌کند. AAOS تزریق درون - اسید هیالورونیک برای آرتروز زانو را توصیه نمی‌کند.

۱۶. طب سوزنی:

یک مدرک قوی از طب سوزنی وجود دارد که درد مربوط به آرتروز زانو را تسکین نمی‌دهد.

۱۷. آرتروسکوپی با دبریدمنت یا لاواژ.

این روشی است که در آن بافت آسیب دیده از اتصالات بین مفاصل جدا شده است.

۱۸. اونیسپیسر:

این یک دستگاه آزاد شناور است که غضروف از دست رفته را جبران می‌کند، که AAOS می‌گوید نباید در فرد مبتلا به آرتروز زانو، کار گذاشته شود.

درمان‌های خانگی برای درد زانو:

۱. برای کشش و پیجش امتحان کنید:

اگر پایتان پیچ خورده باشد، سقوط سختیداشتید، یا در غیر این صورت زانویتان کشش بدی داشته، اولین کمک خانگی می‌تواند مفید باشد. این کار‌ها را برای درمان کشیدگی عضله و پیچ خوردگی به یاد می‌آورید:

استراحت
یخ
کمپرس
بالا بردن

کمپرس آب سرد و یا کیسه یخی را روی زانویتان بگذارید. سبزیجات منجمد، مانند نخود، نیز در صورتی کار خواهند کرد که هیچ تکه یخ نداشته باشید. زانوی خود را با بانداژ بپوشانید تا از تورم جلوگیری کنید، اما نه به شدتی که جریان خون را کاهش دهد. در حالی که در حال استراحت هستید، پاهایتان را بالا نگه دارید.

پماد گیاهی:

محققان در مطالعه‌ای که در مجله علوم زیستی پاکستان منتشر شد، مرهم ساخته شده از دارچین، زنجبیل، کندر و کنجد را بررسی کردند. آن‌ها فهمیدند که مرهم به اندازه پماد‌های آرتروز حاوی سالیسیلات، یک درمان تسکین درد موضعی قرار دارد، موثر است.

عصاره زنجبیل:

زنجبیل در بسیاری از اشکال موجود است. آن را می‌توان به شکل مکمل در غذا‌های سالم یا ویتامین‌ها خریداری کرد. ریشه یا چای زنجبیل می‌تواند در سوپر مارکت‌ها پیدا می‌شود. این ادویه در بسیاری از غذا‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

فواید سلامتی شامل تسکین درد معده و حالت تهوع و همچنین تسکین درد برای بسیاری از شرایط است. یک مطالعه از افراد مبتلا به ورم مفاصل، نشان داد که زنجبیل به کاهش درد هنگام استفاده در ترکیب با درمان تجویز شده برای آرتروز کمک می‌کند.