ممکن است نظر ناطق نوری برای نامزدی در انتخابات ۱۴۰۰ تغییر کند

رویداد۲۴ هر روز که به انتخابات مجلس شورای اسلامی نزدیکتر می‌شویم، کری‌خوانی‌های دو جناح برای فائق آمدن بر رقیب بیشتر و غلیظ‌تر می‌شود. در این میان نکته قابل تأمل آن است که علاوه بر اصولگرایان، اصلاح طلبان نیز در نقد عملکرد فراکسیون امید هیچ ملاحظه‌ای به خرج نمی‌دهند، اما بهزاد نبوی فعال سیاسی اصلاح طلب نگاه دیگری دارد.

قسمتی از گفتگو با بهزاد نبوی را در اینجا بخوانید.

یک واقعیت غیرقابل انکار در عرصه سیاسی این است که عملکرد آقای عارف و فراکسیون امید نتوانست انتظارات جامعه و حتی خود اصلاح‌طلبان را برآورده کند. نظر شما چیست؟

اولا برآورده نشدن انتظارات جامعه، نه ربطی به آقای عارف دارد، نه ربطی به فراکسیون امید و نه حتی ربطی به کل مجلس و کل دولت. این‌ها نقش تعیین کننده‌ای در برآورده کردن انتظارات جامعه ندارند. البته من نظرم را درباره تعیین کننده نبودن نقش نهاد‌های انتخاباتی در برآورده کردن انتظارات جامعه، دو ماه بعد از ریاست جمهوری آقای خاتمی در سال ۷۶، در یک مصاحبه با روزنامه سلام مطرح کرده ام و مربوط به امروز نیست. در آن مصاحبه گفتم «رئیس جمهور اگر سایر قوا و نهاد‌ها در مقابلش نباشند، حداکثر ۱۰ تا ۱۵ درصد اختیار اداره کشور را طبق قانون اساسی دارد». همان زمان جناح مخالف خاتمی خیلی تند و تیز به من حمله کردند که فرافکنی می‌کنم؛ آن‌ها می‌خواستند بگویند خاتمی همه‌کاره است، ولی هیچ کاری نمی‌تواند بکند. الان هم همین حرف را می‌گویم. زمانی که دولت و مجلس در اختیار اصلاح‌طلبان بود را نیز تجربه کرده و توان مجموعه را دیده ایم بنابراین نه‌تن‌ها مجلس، بلکه دولت و مجلس با هم در برآورده نشدن انتظارات جامعه، نقش تعیین‌کننده ندارند.

اگر شخصیتی مثل آقای مرعشی یا آقای کرباسچی یا حتی خود شما، رئیس فراکسیون امید بودید، همین عملکرد را ما از فراکسیون امید شاهد بودیم؟

پاسخم همان مطالبی است که درباره دولت آقای روحانی مطرح کرده ام. دولت آقای روحانی، دولتی خیلی قوی نیست و از نظر من هم شاید اشکالات زیادی هم داشته باشد، ولی قوی‌ترین دولت‌ها هم در شرایط فعلی نمی‌توانند به سادگی با مشکلات موجود کشور مقابله کنند. در مورد رئیس فراکسیون امید هم می‌گویم؛ الان اختیارات مجلس دهم با مجلس ششم قابل قیاس نیست. اختیارات فراقانونی که به سران سه قوه داده شده به گونه‌ای است که مجلسی‌ها در مواردی فقط نظاره گرند و هر کس دیگری هم به غیر از آقای عارف در رأس فراکسیون امید بود تفاوت چندانی نمی‌کرد و اگر می‌کرد می‌شد «فتنه‌گر»؟! معنی حرف من این نیست که عارف و فراکسیون امید خیلی قوی عمل کرده اند. منظور این است که قوی‌ترین‌ها هم با توجه به شرایط و اختیارات فعلی مجلس نمی‌توانند کار مهمی انجام دهند. ا

 

ز بعد دوم خرداد ۷۶ تلاش شد تا به تدریج اختیارات نهاد‌های انتخابی مستقیم توسط مردم، کمتر شود. بعضی از دوستان ما می‌گویند باید قانون اساسی عوض شود تا این مشکلات برطرف شود. به آن‌ها می‌گویم با سازوکار موجود اگر قانون اساسی عوض شود بدانید که اوضاع بدتر خواهد شد. چراکه اولین تغییر محتمل تبدیل «نظام ریاستی» به «نظام پارلمانی» خواهد بود. یعنی رئیس جمهور منتخب مردم به رئیس جمهور منتخب مجلس تبدیل خواهد شد و این رأی مستقیم مردم هم از بین می‌رود. امروز شورای عالی فضای مجازی، شورای عالی انقلاب فرهنگی، شورای عالی امنیت ملی، مجمع تشخیص مصلحت نظام و سران سه قوه هر تصمیمی بخواهند بدون توجه به نظر مجلس می‌گیرند.

آقای روحانی سال ۹۲ حاصل جمع دو طرف شد الان آقای ناطق چنین پتانسیلی را دارد؟ از همه مهم‌تر آقای ناطق اساسا تمایلی به بازگشت دارد یا همه اخبار مربوط به این موضوع ژورنالیستی و روزنامه‌نگاری است؟

من دو سال پیش با آقای ناطق دیداری داشتم و در ایشان تمایلی برای حضور در صحنه سیاسی نیافتم، ولی ممکن است شرایط تغییر کند. آقای ناطق شخصیتی پخته و سیاسی است. البته ذاتا دلش نمی‌خواهد بیاید. از بازرسی نهاد رهبری استعفا داد، چراکه شاید احساس می‌کرد که نمی‌تواند نقشی مفید و موثر ایفا کند. ولی شاید اگر اصولگرایان معتدل و میانه رو و اصلاح‌طلبان از ایشان بخواهند نظرش تغییر کند.