احتمالات ۳ گانه ترکیب هیات رییسه مجلس/ سیاسیون بر نظامیان پیروز میشوند؟
رویداد۲۴ حدود سه هفته تا آغاز به کار مجلس یازدهم باقی مانده است. اولین چالش برای نمایندگان یازدهمین مجلس، انتخاب هیات رئیسه است. انتخابی که بدون شک روی انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ و البته روی آینده سیاسی ایران تا ۱۴۰۸ اثرگذار خواهد بود.
حالت اول: همه چیز برای سرداران!
تعداد نظامیان در مجلس یازدهم افزایش یافتهاند. سردار قالیباف و جواد کریمی قدوسی مهمترین چهرههای مجلس یازدهم هستند که از سپاه و نیروهای نظامی، وارد خانه ملت شدهاند. بخشی از همین نیروها تلاش میکنند ائتلافی برای ریاست قالیباف بر مجلس ایجاد کنند. تنها مانع این ائتلاف اینجاست که بخشی از اصولگرایان برای قالیباف شرط گذشتهاند برای انتخابات ریاست جمهوری آینده، خیال آنها را راحت کند و انصراف دهد؛ مبنای حضور در انتخابات در ایران بیش از آنکه به تخصص افراد مربوط شود، به تکلیف شرعی آنها مربوط است؛ توجیهی برای رفتارهای ضد و نقیض! از این منظر هیچ بعید نیست سردار فعلا شرط را بپذیرد اما بعد به تکلیف عمل کند!
بیشتر بخوانید: اتفاق بیسابقه در تاریخ مجالس ایران/ شروع سفرهای استانی قالیباف برای کسب رای از نمایندگان
حالت دوم: ریاست حاجی بابایی
به جز قالیباف گزینه دیگر ریاست مجلس حمیدرضا حاجی بابایی است. او هم سابقه وزارت دولت احمدی نژاد را در کارنامه دارد؛ هم عضویت در حزب اعتدال و توسعه و هم سابقه چند دوره نمایندگی مجلس. به این ترتیب او هم میتواند حمایت احمدی نژادی را هم به دست بیاورد؛ هم توان جذب نیروهای حامی دولت را دارد و هم شناخت او از مجلس بیشتر از قالیباف است. با این مقدمه شاید بگویید او بهترین گزینه برای ریاست مجلس است، اما این هم همه ماجرا نیست، ریاست حاجی بابایی بر مجلس یک موضوع دارد که کمتر کسی به آن توجه کرده است. وضعیت قالیباف!
اگرچه در میثاقنامه اصولگرایان آمده «هیچ یک از نامزدهای خود را از دیگر نمایندگان، نمایندهتر نداند و حق خاصی برای خود قائل نشود.» اما اگر فکر میکنید قالیباف خود را نمایندهتر از دیگران نمیداند، سخت در اشتباهید. او مثل عارف یا حتی حدادعادل نیست که اگر رییس نشود، بر صندلی پایین بنشیند. او همه چیز را بر هم خواهد ریخت. با این وصف تلاش قالیباف این است که یا خودش رییس مجلس شود یا همه چیز را دگرگون کند.
از سوی دیگر اصولگرایان میانهرو، احمدی نژادیها و بخشی از جبهه پایداری و موتلفه در مجلس یازدهم آنقدر هستند که در انتخاب هیات رئیسه موثر باشند. شاید بتوان بخشهای باقی مانده دولت را نیز به این جمع اضافه کرد. ترکیب ایده آل برای همه آنها، ریاست حاجی بابایی است که در مجلس قبلی هم ریاست فراکسیون اصولگرایان را بر عهده داشت. حاجی بابایی به خاطر سابقه فرهنگی، ارتباط خوبی هم با نمایندگان معلم در مجلس دارد.
در این صورت یکی از احمدی نژادیها مثل نیکزاد یا میرتاج الدینی احتمالا بتواند هیات رئیسه مجلس را به دست بیاورد و صندلی دیگر نواب رییس به چهرهای از طیف پایداری (آقاتهرانی) برسد. در این حالت مجلس شکل متعادلتری به خود خواهد گرفت؛ از طیفهای احمدینژادیها، جبهه پایداری و اصولگرایان میانهرو در هیات رییسه حضور خواهند داشت. زاکانی در این حالت هم ظاهر ضد فساد خود را حفظ میکند و قرار نیست به لابی با قالیباف تن دهد و هم مرکز پژوهشها را به دست خواهد آورد.
حالت سوم: احتمال عجیب در مجلس یکدست
بگذارید احتمالات دیگر را هم بررسی کنیم؛ در مجالس یکدست احتمالات دیگر هم وجود دارد و نمایندگان منتخب بهتر است برای هر انتخاب به تجارب دیگر نیز توجه کنند. آیا ممکن است نمایندگان تهران هر سه کرسی هیات رئیسه را به خود اختصاص دهند؟ شبیه آنچه در مجلس ششم رخ داده بود؟
این حالت وقتی رخ میدهد که سه جناح اصلی اصولگرایان یعنی نظامیها، پایداریها و موتلفه ائتلاف کنند. در واقع سردار قالیباف باز هم در این حالت رئیس مجلس خواهد شد، اما نواب او افرادی مثل آقاتهرانی (جبهه پایداری) و میرسلیم خواهند بود. این ائتلاف به معنی قطعی بودن عدم حضور قالیباف در انتخابات ۱۴۰۰ است. این در حالتی است که میرسلیم هم با قالیباف ائتلاف کند؛ موضوعی که بسیار بعید به نظر میرسد اما این نکته را در نظر بگیرید که قالیباف برای ریاست به هر شرطی تن خواهد داد.
از سوی دیگر هرچند احتمال این انتخاب روی کاغذ وجود دارد، اما با آنکه همه چیز در اختیار اصولگرایان است، اما آنها نیز هنوز اعتباری برای خود قائل هستند که روی برخی مواضع خود بمانند؛ چه آنکه هویت برخی اصولگرایان مثل میرسلیم در انتقادهای او از قالیباف است و جبهه پایداری خود را نماد ضد فساد میداند. نکته دیگر اینکه اصولگرایان یکبار قالیباف را در میثاقنامهاش از حضور در انتخابات ریاست جمهوری منع کردهاند، بنابراین بعید است او به یک شرط دو بار تعهد دهد؛ چه آنکه برای قالیباف همیشه پای تکلیف در میان است.