نشریه "نشنال اینترست" مطرح کرد:
کینه شخصی قالیباف و همکاری او با رئیسی کار را برای روحانی دشوار میکند
شایعاتی درباره تصمیم او برای شرکت در رقابت انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۱ مطرح شده است. هم چنین، گمانه زنیهایی درباره احتمال ورود رئیسی و احمدی نژاد نیز به این رقابت مطرح شده است. در نتیجه، ماههای آینده ایران دوره پرتلاطمی را تجربه خواهد کرد.
رویداد۲۴ شایعاتی درباره تصمیم او برای شرکت در رقابت انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۱ مطرح شده است. هم چنین، گمانه زنیهایی درباره احتمال ورود رئیسی و احمدی نژاد نیز به این رقابت مطرح شده است. در نتیجه، ماههای آینده ایران دوره پرتلاطمی را تجربه خواهد کرد
به گزارش سایت روزنو، نشریه "نشنال اینترست" در گزارشی با اشاره به انتخاب "محمد باقر قالیباف" به عنوان رئیس دوره تازه مجلس شورای اسلامی مینویسد:"او سالها در تلاش بود به جایگاهی بالارتبه در درون نظام صعود کند. او به عنوان یکی از فرماندهان سابق سپاه و شهردار سابق تهران بارها تلاش کرد تا از ابزار انقلابی بودن و همزمان تکنوکرات بودن خود برای موفقیت سیاسی و انتخاب شدن به عنوان رئیس جمهور استفاده کند که در این عرصه ناموفق بود.
اکنون رسیدن او به جایگاه ریاست مجلس موفقیتی در راستای تلاشهای قبلی اش بوده است. با این حال، فراتر از جاه طلبیهای شخصی قالیباف، او این ظرفیت بالقوه را دارد که تبدیل به رئیس مجلسی پر تبعات شود. علیرغم آن که مجلس نهادی با قدرت و اختیارات محدود در جمهوری اسلامی ایران است در طول تاریخ دارای روسای قدرتمندی بوده است.
از جمله، آیت الله "هاشمی رفسنجانی" که با قدرتی که در اختیار داشت در انتخاب مقام رهبری نقش مهمی ایفا کرد و در پایان دادن به جنگ ایران و عراق نقشی کلیدی داشت. هم چنین، "علی لاریجانی" که یکی دیگر از سیاستمداران سنگین وزن بود که هم با روسای جمهوری تندرو و هم میانه رو کار کرده بود و از آنان با توجه به اولویت منافع نظام بر دعواهای میان جناحی محافظت کرده بود.
او در این راستا، در سال ۲۰۱۱ میلادی در برابر تلاش نمایندگان مجلس برای کنار زدن وزیر اقتصاد احمدی نژاد ایستاد و در سوی دیگر از طریق مداخله و ورود به موضوع تصویب برنامه اقدام ویژه مالی یا افای تی اف تلاش کرد راه را برای روحانی هموار سازد.
بیشتر بخوانید: همه یاران سردار در پارلمان/ حامیان قالیباف از کدام محفلها آمدند؟
با این حال، قالیباف به عنوان رئیس مجلس تازه میتواند ماههای منتهی به پایان دولت روحانی را برای او دشوار سازد. قالیباف دشمنی شخصی با روحانی دارد که ریشه آن به سال ۲۰۱۷ باز میگردد زمانی که او کارزاری را علیه روحانی و جهانگیری معاون او راه اندازی کرد و درباره مسائل مالی اتهاماتی را علیه رییس جمهوری و معاون او در برنامه زنده تلویریونی مطرح کرد و در پاسخ به آن اتهامات، روحانی گفت که پروندههایی از قالیباف در اختیار دارد که اگر ملاحظات اجازه میداد فاش میساخت و آن زمان قالیباف نمیتوانست در آن برنامه حضور داشته باشد".
"نشنال اینترست" در ادامه مینویسد:"قالیباف در جریان رقابت انتخاباتی سال ۲۰۱۷ میلادی به نفع "ابراهیم رئیسی" دیگر رقیب اصولگرای روحانی کناره گیری کرد. رئیسی بعدا رئیس قوه قضاییه شد. اکنون با ریاست قالیباف بر مجلس و ریاست رئیسی بر قوه قضائیه ریاست دو قوه از قوای سه گانه ایران در دست اصولگرایان است.
احتمالا آن دو برای ایجاد مانع در مسیر اولویتها و عملکرد وزرای دولت روحانی و یا تلاش برای کنار زدن آنان تلاش مشترکی خواهند داشت. گفتنی است که رئیسی در ارتباط با نمایندگان اصلی مورد حمایت قالیباف در مجلس است.
برای مثال، "علی نیکزاد" که به عنوان نائب دوم ریاست مجلس انتخاب شده مدیر پیشین کارزار رئیسی در رقابت انتخابات ریاست جمهوری بوده است. همکاری میان قالیباف و رئیسی خبر بدی برای روحانی است. نکته مهم دیگر آن است که سابقه نظامی قالیباف باعث تقویت موضع نهادهای نظامی در مجلس خواهد شد.
البته او تنها فرد نظامیای نیست که سالها تلاش کرد در مقامی بالا در یکی از نهادهای انتخابی کشور قرار گیرد. پیش از او، "محسن رضایی" بارها تلاش کرد رئیس جمهور شود که هر بار شکست خورد. هم چنین، "شمخانی" در سال ۲۰۰۱ میلادی در رقابت ریاست جمهوری ناکام ماند.
قالیباف میتواند این معادله را برای نظامیان تغییر دهد. او اکنون حمایت مجلسی را با خود دارد که بیش از دو سوم نمایندگان اش پیشینه حضور در نهادهای نظامی و انقلابی را داشته اند. در نتیجه، وزن نهادهای نظامی در تصمیم گیریهای مهم مجلس تقویت خواهد شد. قالیباف بیش از لاریجانی در ارتباط با آن نهادها بوده است.
هم چنین، او در ارتباط نزدیک با شمخانی، حسین سلامی، سعید جلیلی و محمد باقری است که همگی دارای مناصب عالی نظامی و مرتبط با امنیت ملی هستند و پیشینه حضور در نهادهای خاص نظامی را دارند. این همراستایی میتواند سازوکار تصمیم گیری در حوزه امنیت ملی ایران را با تغییرات قابل توجهی مواجه سازد".
این نشریه در ادامه میافزاید:"شاید یکی از نقاطی که روحانی و قالیباف را رو در روی یکدیگر قرار میدهد رابطه ایران با غرب و برجام باشد. لاریجانی زمانی که رئیس مجلس بود اگرچه از نظر ایدئولوژیک با روحانی تشابه زیادی نداشت، اما به او در تصویب برجام کمک کرد.
قالیباف، اما از روز ابتدایی سکان داری ریاست مجلس مذاکره با امریکا را ممنوع اعلام کرد و نمادی از سازش دانست او خواستار مقابله جویی با امریکا به دلایل ایدئولوژیک و منافع استراتژیک شد و گفت ایران باید انتقام خون ژنرال سلیمانی را بگیرد.
نائب اول ریاست مجلس نیز در موضعی تند خواستار خروج ایران از پیمان منع گسترش تسلیحات کشتار جمعی یا ان پی تی در صورت ارجاع پرونده هستهای ایران به شورای امنیت شده بود. پیشتر این مقام (امیر حسین قاضی زاده) در سال ۲۰۱۹ اینستکس یا سازوکار مالی اروپایی برای تسهیل تجارت با ایران را به ضرر استقلال ایران دانسته بود.
مجلس فعلی حربههایی برای استفاده علیه روحانی در اختیار دارد به خصوص در زمینه طرح احتمالی موضوع عدم کفایت و رای عدم اعتماد به وزرای او از جمله ظریف وزیر خارجه که پیشتر از سوی اصولگرایان تهدید شده بود. از جمله قاضی زاده هاشمی که خواستار محاکمه ظریف شده بود.
در نتیجه، میز شطرنج سیاسی برای قالیباف چیده شده است که به عنوان رئیس مجلس نقشی انفجاری و گسترده دارد. قدرت شخصی و وابستگی او به نهادهای خاص نظامی ویژگی اصلی و آشکار اوست. شایعاتی درباره تصمیم او برای شرکت در رقابت انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۱ مطرح شده است. هم چنین، گمانه زنیهایی درباره احتمال ورود رئیسی و احمدی نژاد نیز به این رقابت مطرح شده است. در نتیجه، ماههای آینده ایران دوره پرتلاطمی را تجربه خواهد کرد".
به گزارش سایت روزنو، نشریه "نشنال اینترست" در گزارشی با اشاره به انتخاب "محمد باقر قالیباف" به عنوان رئیس دوره تازه مجلس شورای اسلامی مینویسد:"او سالها در تلاش بود به جایگاهی بالارتبه در درون نظام صعود کند. او به عنوان یکی از فرماندهان سابق سپاه و شهردار سابق تهران بارها تلاش کرد تا از ابزار انقلابی بودن و همزمان تکنوکرات بودن خود برای موفقیت سیاسی و انتخاب شدن به عنوان رئیس جمهور استفاده کند که در این عرصه ناموفق بود.
اکنون رسیدن او به جایگاه ریاست مجلس موفقیتی در راستای تلاشهای قبلی اش بوده است. با این حال، فراتر از جاه طلبیهای شخصی قالیباف، او این ظرفیت بالقوه را دارد که تبدیل به رئیس مجلسی پر تبعات شود. علیرغم آن که مجلس نهادی با قدرت و اختیارات محدود در جمهوری اسلامی ایران است در طول تاریخ دارای روسای قدرتمندی بوده است.
از جمله، آیت الله "هاشمی رفسنجانی" که با قدرتی که در اختیار داشت در انتخاب مقام رهبری نقش مهمی ایفا کرد و در پایان دادن به جنگ ایران و عراق نقشی کلیدی داشت. هم چنین، "علی لاریجانی" که یکی دیگر از سیاستمداران سنگین وزن بود که هم با روسای جمهوری تندرو و هم میانه رو کار کرده بود و از آنان با توجه به اولویت منافع نظام بر دعواهای میان جناحی محافظت کرده بود.
او در این راستا، در سال ۲۰۱۱ میلادی در برابر تلاش نمایندگان مجلس برای کنار زدن وزیر اقتصاد احمدی نژاد ایستاد و در سوی دیگر از طریق مداخله و ورود به موضوع تصویب برنامه اقدام ویژه مالی یا افای تی اف تلاش کرد راه را برای روحانی هموار سازد.
بیشتر بخوانید: همه یاران سردار در پارلمان/ حامیان قالیباف از کدام محفلها آمدند؟
با این حال، قالیباف به عنوان رئیس مجلس تازه میتواند ماههای منتهی به پایان دولت روحانی را برای او دشوار سازد. قالیباف دشمنی شخصی با روحانی دارد که ریشه آن به سال ۲۰۱۷ باز میگردد زمانی که او کارزاری را علیه روحانی و جهانگیری معاون او راه اندازی کرد و درباره مسائل مالی اتهاماتی را علیه رییس جمهوری و معاون او در برنامه زنده تلویریونی مطرح کرد و در پاسخ به آن اتهامات، روحانی گفت که پروندههایی از قالیباف در اختیار دارد که اگر ملاحظات اجازه میداد فاش میساخت و آن زمان قالیباف نمیتوانست در آن برنامه حضور داشته باشد".
"نشنال اینترست" در ادامه مینویسد:"قالیباف در جریان رقابت انتخاباتی سال ۲۰۱۷ میلادی به نفع "ابراهیم رئیسی" دیگر رقیب اصولگرای روحانی کناره گیری کرد. رئیسی بعدا رئیس قوه قضاییه شد. اکنون با ریاست قالیباف بر مجلس و ریاست رئیسی بر قوه قضائیه ریاست دو قوه از قوای سه گانه ایران در دست اصولگرایان است.
احتمالا آن دو برای ایجاد مانع در مسیر اولویتها و عملکرد وزرای دولت روحانی و یا تلاش برای کنار زدن آنان تلاش مشترکی خواهند داشت. گفتنی است که رئیسی در ارتباط با نمایندگان اصلی مورد حمایت قالیباف در مجلس است.
برای مثال، "علی نیکزاد" که به عنوان نائب دوم ریاست مجلس انتخاب شده مدیر پیشین کارزار رئیسی در رقابت انتخابات ریاست جمهوری بوده است. همکاری میان قالیباف و رئیسی خبر بدی برای روحانی است. نکته مهم دیگر آن است که سابقه نظامی قالیباف باعث تقویت موضع نهادهای نظامی در مجلس خواهد شد.
البته او تنها فرد نظامیای نیست که سالها تلاش کرد در مقامی بالا در یکی از نهادهای انتخابی کشور قرار گیرد. پیش از او، "محسن رضایی" بارها تلاش کرد رئیس جمهور شود که هر بار شکست خورد. هم چنین، "شمخانی" در سال ۲۰۰۱ میلادی در رقابت ریاست جمهوری ناکام ماند.
قالیباف میتواند این معادله را برای نظامیان تغییر دهد. او اکنون حمایت مجلسی را با خود دارد که بیش از دو سوم نمایندگان اش پیشینه حضور در نهادهای نظامی و انقلابی را داشته اند. در نتیجه، وزن نهادهای نظامی در تصمیم گیریهای مهم مجلس تقویت خواهد شد. قالیباف بیش از لاریجانی در ارتباط با آن نهادها بوده است.
هم چنین، او در ارتباط نزدیک با شمخانی، حسین سلامی، سعید جلیلی و محمد باقری است که همگی دارای مناصب عالی نظامی و مرتبط با امنیت ملی هستند و پیشینه حضور در نهادهای خاص نظامی را دارند. این همراستایی میتواند سازوکار تصمیم گیری در حوزه امنیت ملی ایران را با تغییرات قابل توجهی مواجه سازد".
این نشریه در ادامه میافزاید:"شاید یکی از نقاطی که روحانی و قالیباف را رو در روی یکدیگر قرار میدهد رابطه ایران با غرب و برجام باشد. لاریجانی زمانی که رئیس مجلس بود اگرچه از نظر ایدئولوژیک با روحانی تشابه زیادی نداشت، اما به او در تصویب برجام کمک کرد.
قالیباف، اما از روز ابتدایی سکان داری ریاست مجلس مذاکره با امریکا را ممنوع اعلام کرد و نمادی از سازش دانست او خواستار مقابله جویی با امریکا به دلایل ایدئولوژیک و منافع استراتژیک شد و گفت ایران باید انتقام خون ژنرال سلیمانی را بگیرد.
نائب اول ریاست مجلس نیز در موضعی تند خواستار خروج ایران از پیمان منع گسترش تسلیحات کشتار جمعی یا ان پی تی در صورت ارجاع پرونده هستهای ایران به شورای امنیت شده بود. پیشتر این مقام (امیر حسین قاضی زاده) در سال ۲۰۱۹ اینستکس یا سازوکار مالی اروپایی برای تسهیل تجارت با ایران را به ضرر استقلال ایران دانسته بود.
مجلس فعلی حربههایی برای استفاده علیه روحانی در اختیار دارد به خصوص در زمینه طرح احتمالی موضوع عدم کفایت و رای عدم اعتماد به وزرای او از جمله ظریف وزیر خارجه که پیشتر از سوی اصولگرایان تهدید شده بود. از جمله قاضی زاده هاشمی که خواستار محاکمه ظریف شده بود.
در نتیجه، میز شطرنج سیاسی برای قالیباف چیده شده است که به عنوان رئیس مجلس نقشی انفجاری و گسترده دارد. قدرت شخصی و وابستگی او به نهادهای خاص نظامی ویژگی اصلی و آشکار اوست. شایعاتی درباره تصمیم او برای شرکت در رقابت انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۱ مطرح شده است. هم چنین، گمانه زنیهایی درباره احتمال ورود رئیسی و احمدی نژاد نیز به این رقابت مطرح شده است. در نتیجه، ماههای آینده ایران دوره پرتلاطمی را تجربه خواهد کرد".
منبع: روزنو
خبر های مرتبط