تاریخ انتشار: ۱۱:۱۰ - ۱۳ تير ۱۳۹۵

«بیلبوردهای تهران» اندوخته قالیباف در انتخابات ریاست جمهوری96

گویا قرار نیست قصه مضامین بیلبوردهای عجیب و غریب شهرداری تهران پایانی داشته باشد، خصوصا در مواقعی که شهرداری می‌خواهد ثابت کند دستی هم در اعلام مواضع سیاسی نظام دارد.
رویداد۲۴اعلام مواضع بیلبوردگونه شهرداری تهران گاه آنقدر شتابزده شکل می‌گیرد که خود موجی می‌آفریند در جهت عکس مسیری که شهرداری تهران بدان نظر داشته است و این خواست به حق را ایجاد می‌کند که چه بهتر می شد شهرداری تهران بیشتر به مدیرت کلان شهر تهران می‌پرداخت و اعلام موضع در حوزه سیاسی را به صاحبنظران این حوزه واگذار می‌کرد.

بعد از صداقت آمریکا؛ حقوق بشر آمریکایی هم آمد

« در آمریکا از هر پنج نوزاد دو نوزاد به صورت نامشروع به دنیا می‌آید»، «از هر ۱۱۰ شهروند آمریکایی یک نفر در زندان است » یا «طبق گزارش سازمان مبارزه با خشونت آمریکا:‌ در هر ۹ ثانیه یک زن آمریکایی مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرد.» اینها مضامینی است که اخیرا شهرداری تهران برای بیلبوردهای شهری انتخاب کرده است.

برنامه‌های هفته حقوق بشر آمریکایی، هفته‌ای است قرار بوده سیمای ضد حقوق بشری آمریکا علیه ایران به نمایش درآید، اما مسئولان شهرداری تهران در روزهای آخر هفته حقوق بشر آمریکایی که از ششم تا دوازدهم تیر ماه است شاید برای جا نماندن از برنامه‌های این هفته و اعلام موضعی در حوزه سیاسی، بیلبوردهایی را بر دیوار های شهر نصب کردند که به نظر می‌رسد با توجه به مضامین انتخاب شده برای آنها به سختی بتوانند خود را هم مسیر اهداف طراحان هفته حقوق بشر آمریکایی قرار دهند.

مضامین این بیلبوردها ممکن است واقعیت داشته باشند، اما در شهری مانند تهران که ‌ مشکلات و آسیب‌های اجتماعی آن کاملا هویدا است، اهتمام شهرداری در به تصویر کشیدن آنچه در کشوری دیگر در بحث آسیب‌های اجتماعی ممکن است وجود داشته باشد در کنار همه بی توجهی ها به معضلات اجتماعی کلان شهر تهران برای بیننده جای سوال دارد.

برای شهرداری شهری که 15 هزار کارتن‌خواب و بیشتر از چندهزار کودک‌کار دارد و معتادان به صورت علنی چهره شهر را از ریخت انداخته‌اند، شاید بهتر بود که بودجه نصب چنین بیلبوردهایی را برای کاهش آسیب‌های اجتماعی و همین کودکان کار یا برای جلب توجه به آسیب‌های فزاینده اجتماعی و هشدار به خانواده‌ها صرف می کرد.

با توجه به تمام تلاش های شهردار فعلی تهران برای رییس جمهور شدن نصب این بیلبوردها شاید وسیله‌ و اندوخته‌ای را فراهم کند تا در انتخابات ریاست جمهوری 96 تیم ساکن در شهرداری تهران با آن به رقیب بتازند، رقیبی که این روزها در سایه توافقات با 1+5 می تواند سبد رای قابل توجهی را در مقابل شهردار فعلی داشته باشد.

قالیباف همچنان سودای رییس جمهور شدن دارد؟

سودای رییس جمهور شدن شهردار پایتخت را کسی تقبیح نمی‌کند ، اما به شرطی که این سودا با افزایش سطح رضایتمندی مردم از عملکردش در حوزه خدمات شهری به آرا تبدیل شود تا در مقطع انتخابات در سبد او ریخته شود، اما زمانیکه از زبان شهردار تهران در مراسم جشن 3 سالگی طنز «دکترسلام» می‌شنویم که می‌گوید :" اگر برخی با کلیدشان نتوانستند مشکلات کشور را حل کنند، دیگر برای کلیدشان قفل درست نکنند." به این نتیجه می‌رسیم که گویا محمد باقر قالیباف در فضای رقابت انتخاباتی به سر می برد و در کنار همه تاکیدات به همدلی با دولت خود را همچنان رقیب حسن روحانی می‌داند، از این رو قرار نیست خیلی حل معضلات تهران و مدیریت این کلان شهر را خارج از دایره نمایشی آن جدی بگیرد..

مردم تهران فراموش نمی‌کنند ایامی را که همزمان با مذاکرات هسته ای و در شرایطی که همه بر تایید انجام این مذاکرات از سوی مقامات عالی نظام اذعان داشتند، شهرداری تهران بیلبوردهایی موسوم به "صداقت آمریکایی" را در تهران نصب کرد ، در این بیلبوردها نشان داده می‌شد طرف آمریکایی پای میزمذاکره، لباس نظامی بر تن دارد در حالی که طرف ایرانی با لباس رسمی و دیپلماتیک و ریش پروفسوری، پای میز مذاکره حاضر بود. اقدامی که بیش از هر نیت خیری، از آن میل حمله به دولت در بعد سیاست خارجی برداشت می‌شد و همین امر باعث شد نه تنها با اقبال شهروندان تهرانی مواجه نشود، بلکه ضد تبلیغی برای شهرداری تهران شود؛ چراکه بیش از نگرانی و دلواپسی نسبت به حل معضلات تهران تریبونی برای دلواپسان مذاکرات هسته ای شده بود.

کمتر از یک سال تا انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم زمان باقی است، حالا که عزم ساکنان "بهشت" برای ورود به "پاستور" برکسی پوشیده نیست، شاید شهر تهران و رفع چالش‌های آن که همچون برج‌هایش سر به فلک کشیده، آوردگاه خوبی باشد برای فردیکه به نظر می‌رسد همچنان تمایل دارد برای سومین بار بخت ش را برای رییس جمهور شدن بیازماید؛ چراکه مردم عملکردها را ملاک قرار می‌دهند، عملکردهایی در جهت منافع عموم .
برچسب ها: بیلبورد
نظرات شما