دولت سیزدهم، گفتگو با غرب را ادامه می‌دهد یا مقابله می‌کند؟
رویداد۲۴ امروز در مجلس تکلیف وزرای کابینه سیزدهم مشخص می‌شود و حسین امیرعبدللهیان که از قبل گفته شد او رای خود را در مجلس دارد وارد وزارت خارجه خواهد شد؛ او در اولویت‌های وزارت خارجه نگاه به اسیا را در اولویت قرار داده و گفته برجام نیز باید حل و فصل شود تحلیلگران می‌گویند با توجه به تخصص او عبداللهیان بیشتر به دنبال گفتگوی منطقه‌ای خواهد بود تا حل کردن مشکل با دیگر کشور‌های جهان، سیدجلال ساداتیان کاردار اسبق کشورمان در انگلیس درباره اولویت‌های سیاست خارجی دولت سیزدهم به خبرآنلاین گفت:
«اگر مبنا تنها استفاده از ظرفیت‌های داخلی بدون حل چالش‌های مهم در سیاست خارجی باشد که باید گفت ایران از حداکثر این ظرفیت‌ها استفاده کرده است و پرسش این است که تا چه حد می‌توان آن را افزایش داد؟ اگرچه جزئیات زیادی از برنامه‌های دولت سیزدهم در خصوص سیاست خارجی منتشر نشده، اما درکلیات، دولت پیش رو بر روی تقویت روابط با همسایگان، گره نزدن سفره مردم به مسائل خارجی و همچنین اتکا به ظرفیت‌های داخل همواره تاکید ویژه‌ای داشته است. البته در روز‌های اخیر رئیس جمهور در دیدار با وزیرامور خارجه ژاپن اعلام کرد که تهران مشکلی با اصل مذاکرات ندارد که امر مهمی به شمار می‌رود.»
ساداتیان با بیان اینکه اهمیت مذاکره با غرب به همان نسبت گفتگوی منطقه‌ای نیز مهم است بیان کرد که برای استفاده از ظرفیت‌های همسایگان باید به این واقعیت توجه داشت که آن‌ها به تنهایی چندان ظرفیتی برای جوابگویی به نیازمندی‌های ایران ندارند مگر اینکه به غرب هم توجه شود وی در همین باره افزود: «یکی از این کشور‌ها عراق است که ایران نفوذ خوبی در آن دارد و بازار آن به روی کشور تا حدودی باز است. پرسش اینجاست که آیا این بازار به تنهایی می‌تواند جواب نیازمندی‌های ایران را بدهد؟ در آن سو افغانستان را داریم که با روی کار آمدن طالبان، تهران و کابل آینده مبهمی را پیش رو خواهند داشت. آن هم در صورتی که این طالبان بتواند حاکمیت خود را تثبیت کند؛ در حالی که به کشور‌های دیگر برای تأمین مالی خود نیازمند است. در خصوص ترکیه نیز تقریبا استفاده از همه ظرفیت‌ها به کار گرفته شده است، در خصوص همسایگان شمالی و جنوبی و ... نیز وضعیت تا حدودی به همین شکل است و ایران باید از حداکثر روابطی که با همسایگان دارد استفاده کند تا موجب افزایش ظرفیت‌ها در داخل کشور شود.»
بیشتر بخوانید: هشدار آمریکا به ایران: تهران سریعا به مذاکره برگردد
این دیپلمات اسبق وزارت خارجه با توجه به وضعیت برجام، تحریم‌ها و بی نتیجه ماندن پرونده اف‌ای تی اف و نبود معاملات غیر بانکی شفاف در حوزه بین الملل بیان کرد هرچقدر هم با همسایگان و کشور‌های اسیا تعامل کنیم به نتیجه مطلوب نمی‌رسیم؛ وی دراینباره اینگونه توضیح داد: «واقعیت این است که اگر تهران نتواند موضوعات مهمی، چون برجام، اف‌ای تی اف و ... حل کند شرایط تحریمی موجود که آسیب‌های زیادی به اقتصاد کشور وارد کرده می‌تواند در آینده نیز تشدید شود. البته با استقبال رئیس جمهور جدید از ادامه مذاکرات، ایران می‌تواند با برطرف کردن این مسائل ظرفیت‌های بیشتری را برای حل معضلات اقتصادی خود در ارتباط با همسایگان پیش رو داشته باشد. نکته مهم در این بین اجرایی و عملی کردن این برنامه‌ها است که باید دید دولت جدید می‌تواند در آن مسیر قدم بردارد یا خیر.»
کاردار اسبق ایران در انگلیس با تحلیل اینکه تنها نمی‌توان با اتکا به ظرفیت داخلی به جنگ تحریم رفت بیان کرد: «چنین مساله‌ای اهمیت حل چالش‌های خارجی را در استفاده و بهره گیری از دیگر ظرفیت‌ها نشان می‌دهد، چرا که اگر مبنا تنها استفاده از ظرفیت‌های داخلی بدون حل چالش‌های مهم در سیاست خارجی باشد که باید گفت ایران از حداکثر این ظرفیت‌ها استفاده کرده است و پرسش این است که تا چه حد می‌توان آن را افزایش داد؟ اگر منظور این است که از ظرفیت ایرانی‌های خارج از کشور برای سرمایه گذاری در داخل استفاده کرد که باید گفت تأمین امنیت سرمایه گذاری از ضروریات است. نکته اینجاست که شعار‌ها و مسائلی که در داخل کشور عنوان می‌شود همخوانی چندانی با آن چه از آن به عنوان حل مراوادات با جهان مطرح می‌شود ندارد. ضمن اینکه باید مخالفت‌ها با برجام و سرنوشت آتی آن را در نظر داشت و دید که آیا آمریکا مانند دوره ترامپ تنها می‌ماند و اروپایی‌ها نیز که در خصوص برجام از ظرفیت‌هایی برخوردار هستند به مخالف می‌پردازند.»
سیدجلال ساداتیان درباره عدم مذاکره و به نتیجه نرسیدن برجام گفت: «فرض را بر این می‌گذاریم که اروپا اقدامی علیه ایران انجام ندهد و برای مثال درصدد فعال کردن مکانیسم ماشه نباشد و در آن سو نیز آمریکا هم به دنبال اعمال فشار‌های بیشتر علیه تهران نباشد، در این صورت ایران می‌تواند از ظرفیت‌های مورد نظر خود بهره ببرد. اما اگر فضا به سمتی رود که انگیزه‌ای برای ادامه گفتگو‌ها باقی نماند باید برنامه‌ای را در پیش گرفت که طی آن همه راه حل ها، سناریو‌ها برای مقابله با عواقب آن در نظر گرفته شود. اگر چنین مسیری را متصور باشیم بالطبع جمهوری اسلامی ایران تحت فشار‌های شدیدی قرار خواهد گرفت.»
