شرمسار کیارستمی هستم/ یادداشت علیرضا داودنژاد در صفحه اینستاگرام پسرش
علیرضا داودنژاد نوشته است: «جا دارد امروز از خود بپرسیم که آیا این فقط نظام بهداشت و درمان و بیمارستان و جراح و پزشک بود که حق کیارستمی را به عنوان یک نخبه و یا نه حتی به عنوان یک شهروند معمولی به جا نیاورد؟ آیا بقیه یعنی ما یعنی تک تک ما آن دوران که عباس کیارستمی در میانمان و در کنارمان بود به عنوان هنرمند، استاد، همکار، دوست و خویشاوند حق او را آن چنان که استحقاقش را داشت به جا آوردیم؟»
در یادداشت علیرضا داودنژاد آمده است: «آیا این چنین که امروز عزیزش می‌داریم چند بار کوشیدیم که مثلا مشکل فیلم نساختنش در ایران یا اکران نشدن فیلم‌هایش را در وطن خودش حل کنیم؟ یا چند بار مثل امروز که بر گرد سنگ مزار او جمع می‌شویم وجود زنده خود او را بی شائبه تشریفات در میان گرفتیم تا صمیمیت، احترام و گرمای محبت ما را احساس کند؟»
داودنژاد در پایان نوشته است: «آیا آن‌ها که جامعه ما را به نخبه‌کشی متهم می‌کنند پر بیراه می‌گویند؟ من یکی که شرمسار او هستم.»
