گزارش رویداد۲۴ درباره پرونده جنجالی قاری مشهور؛
سعید طوسی در کشاکش تجلیل و تحلیل
یکی از پروندههای مهم قضایی در هفتههای اخیر پرونده سعید طوسی قاری برجسته قرآن کشور به اتهام تجاوز جنسی بوده است.
رویداد۲۴- یکی از پروندههای مهم قضایی در هفتههای اخیر پرونده سعید طوسی قاری برجسته قرآن کشور به اتهام تجاوز جنسی بوده است.
سعید گندم نژاد طوسی از اساتید تلاوت قرآن که از شاخصترین قاریان کشور به حساب میآید متهم به عمل خلاف عفت عمومی و تشویق به فساد شده است.
اتهامهایی که به گفته سخنگوی قوه قضاییه در یکی از آنها قرار منع تعقیب برای او صادر شده است و در دومی (تشویق به فساد) پرونده همچنان باز است.
محمد گندمنژاد طوسی (زاده ۱۳۴۹ در تهران)، معروف به سعید طوسی؛ قاری مشهور قرآن ، کارشناس شورای عالی قرآن، مؤذن مصوب صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران و آموزگار کلاسهای قرآن با تمرکز بر آموزش نوجوانان است.
طی سالهای ۹۱–۱۳۹۰ با شکایت چهار نفر از قربانیان، به او اتهام تجاوز جنسی به نوجوانان ۱۲ تا ۱۴ ساله نسبت داده شد. این پرونده پساز گذشت ۵ سال از طرح شکایت، در سال ۱۳۹۵، رسانهای شد.
محسنی اژه ای معاون اول قوه قضائیه پس از چند روز انتشار اخبار و شایعات پیرامون سعید طوسی در نشست خبری خود پیرامون این پرونده گفت: «رسیدگی به شکایتی که صورت گرفته طبق روال در حال بررسی است و هنوز مراحل رسیدگی نهائی نشده است. در مرحله اول یکی از شکات در مسئله خلاف عفت عمومی شکایتی مطرح کرد که برای این مورد قرار منع تعقیب صادر شد که این حکم قطعی شده است.»
سخنگوی قوه قضائیه گفت: «در مرحله دوم ادعای دیگری مطرح شد و موضوع تشویق به فساد مورد رسیدگی قرار گرفت که برای این موضوع نیز قرار منع تعقیب صادر شد، اما پس از اعتراض براساس قرائن و شواهد قرار منع تعقیب لغو و رسیدگی به پرونده ادامه پیدا کرد و در حال حاضر موضوع تشویق به فساد مراحل خود را طی میکند و هنوز به مراحل نهایی نرسیده است.»
محسنی اژهای گفت: «برخی اتهامات اثباتش کار مشکلی است و کسی که شکایت میکند به دلیل اینکه ادله و شاهد ندارد و تنها با اظهارات شاکی و تحقیقاتی که صورت میگیرد به نتیجه میرسد نهایتا با علم قاضی حکمش صادر میشود؛ هر چند ممکن است حق با شاکی باشد، اما ممکن است اثبات نشود.»
برای اولین بار در خرداد ماه امسال برخی رسانهها از وجود پرونده علیه سعید طوسی به دلیل اعمال منافی عفت خبر دادند. این اخبار آن چنان مورد توجه قرار نگرفت تا اینکه اوایل مهر ماه یکی از رسانههای خارج از ایران اتهامات سنگینی علیه او مطرح کرد.
این اتهامات بازتاب گستردهای در شبکههای مجازی داشت. برخی شاکیان این پرونده نیز گفتوگوهایی با رسانههای خارج از ایران داشتهاند که درآن ادعاها و اتهامات خود را علیه سعید طوسی مطرح کردند.
در واکنش به این اتهامات سعید طوسی دو بیانیه صادر کرد و همه ادعاها را رد کرد. او در بیانیه اول خود نوشت: «اینجانب سعید طوسی، شاگرد و خادم قرآن کریم، شایعاتی مبنی بر دستگیری خود به جرمهای مختلف با آمار و اعداد عجیب و غریب و داستانهای متناقض و سراپا کذب شنیدم که گویا از طریق برخی خبرگزاریها و سایتهای یهودی به طور هماهنگ و با کمک برخی از ایادی خود در داخل و یا خارج مستندسازی شده و با ارتباطدادن آن به ساحت مقدس قرآن و جامعه قرآنی و نیز شخص مقام معظم رهبری ناخواسته پرده از مقاصد شوم و خباثتآلود خود برداشتهاند.»
اما او در همان روز بیانیه دومی نیز صادر کرد. تا کاملا اتهامات را رد کرده باشد. او در این بیانیه نوشت: «مستندات و اظهارات ارائه شده در سایتها و برنامهها و نمایشهای تلویزیونی، سراسر کذب و جعلی است و به درد همان فیلم های سینمایی میخورد.»
او تاکید کرد که «اینجانب تاکنون به دلیل جلوگیری از هتک آبروی جامعه قرآنی سکوت کردهام، اما از این پس به همین دلیل و برای حفظ حیثیت خود در جامعه قرآنی در مقابل این هتاکیها و پردهدریها، اقدامات قانونی خود را از طریق محاکم صالحه قضایی انجام خواهد داد. اما در حاشیه تمام این اتفاقات واکنش هایی نیز به آن صورت گرفت. واکنشهایی که بر اهمیت موضوع افزود.
معاون قرآنی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در یادداشتی از شاکیان پرونده درخواست کرد تا صبوری و متانت پیشه کنند تا به نتیجه برسند. با این یادداشت اصل وجود پرونده قضایی در این باره تائید شد.
حجتالاسلام والمسلمین محمدرضا حشمتی، معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در این یادداشت نوشت: «صرفنظر از ماهیت موضوع و وقوع یا عدم وقوع جرم که کاملاً به حوزه قضائی مربوط است، انتشار آن مصداق اشاعه فحشا میباشد.»
او در عین حال تاکید کرد که «خطای» افرادی چون روحانیون و قاریان قرآن « ناخودآگاه باورهای دینی مردم را تضعیف میکند».
اما دو واکنش دیگر نیز از جامعه قرآنی کشور مورد توجه قرار گرفت. عباس سلیمی، از قاریان مشهور، ضمن حمله شدید به رسانهای که این ادعاها را علیه سعید طوسی مطرح کرده بود در عین حال اعلام کرد که قوه قضاییه باید «هر متخلفی را بازخواست کند».
محسن موسویبلده، دیگر قاری مشهور، نیز از جامعه قرانی خواست که «جریان خروج از این فتنه را مدیریت کند». او تاکید کرد «اتفاقی که رخ داده است فارغ از صحت و سقم آن، واقعاً وجدان همه جامعه به خصوص جامعه قرآنی را به شدت جریحه دار کرده است.»
موسوی بلده در عین حال خواستار آن شده که این پرونده به عنوان یک «پرونده حساس» قضایی، «خارج از نوبت» رسیدگی شود. موسوی بلده عنوان کرد: «وقتی که حکم قضایی اعلام شد نیز همه باید در برابر آن تسلیم باشیم و گردن بسپاریم و به هر حکمی که باشد از محکومیت یا تبرئه، راضی باشیم.»
اما فارع از تمام بحثها و واکنشها مهمترین موضوعی که باعث شد این ماجرا در صدر اخبار ایران قرار گیرد، حساسیت ویژه افکار عمومی به آن بود.
پس از مطرح شدن این ادعاها مردم در شبکههای اجتماعی خواستار روشن شدن قضیه شدند. از سوی دیگر نامه قرار مجرمیت که توسط کیانِ منش بازپرس شعبه پانزدهم دادسرای کارکنان دولت تهران به تاریخ ۱۶ مهر ۱۳۹۱ تنظیم شده با اشاره به ختم تحقیقات اتهامات وارده به سعید طوسی به شرح زیر بیان شده است: « در خصوص اتهام آقای محمد گندمنژاد طوسی فرزند علیاصغر مشهور به سعید طوسی، ۴۲ ساله، اهل مشهد ساکن تهران، دائر بر ۱- تشویق به فساد و فحشا از طریق بیان مطالب غیراخلاقی و تحریک جنسی نوجوانان ۲- ارتکاب اعمال منافی عفت و افعال حرام با نوجوانان موضوع شکایت آقایان(۳ تن) :.... با عنایت به اوراق و محتویات پرونده و تحقیقات به عمل آمده از جمله ۱. شکایت شکات خصوصی (۳ تن) ۲. اظهارات تاثربرانگیز آقایان(۴ تن) .... (پدر ایشان متعاقباً از شکایت شخصی خود صرف نظر نموده، لکن در شعبه بازپرسی بعنوان مطلع حاضر و اظهارات خود را گواهی نموده است) که همگی از نوجوانان جامعه قرآنی کشور از جمله حافظ یا قاری قرآن و مؤذن بوده و دلیلی بر کذب بودن اظهارات ایشان بالاخص با عنایت به سایر قرائن و شواهد موجود در پرونده ملاحظه نمیشود ۳. گواهی آقایان(۶ تن) .... که اظهارات و اطلاعات ایشان جهت حصول علم استماع گردیده است ۴. اقاریر مکتوب متهم در پذیرش ارتباطات ناسالم با قاریان ممتاز نوجوان، هرچند که «در مراحل بازپرسی»، کتابت این موضوعات را تحت شرایط خاص و همچنین منظور خود را از روابط ناسالم را شوخی و پیامک قید نموده است که با توجه به محتویات پرونده، این دفاع غیرقابل پذیرش بلکه موید شکایت شکات و اظهارات نوجوانان قرآنی میباشد ۵. دفاعیات بلاوجه متناقض و عاری از صداقت متهم در مراحل بازپرسی ۶. متن پیامکهای متهم که قطع نظر از حریم خصوصی و پرهیز این شعبه بازپرسی از ورود به محتویات آن، در حد شکایت شکات خصوصی کاملاً موید مطالبی چون: استخر رفتن، ماساژ دادن و پیامکهای نامناسب (موضوع صحبتهای نوجوانان قرآنی) میباشد ۷. سیدی مکالمات احدی از شکات با متهم که در بازپرسی مصون از انکار و تردید نامبرده بوده است ۹. سایر شواهد و قرائن موجود در پرونده، بزههای انتسابی به متهم را محرز دانسته، به استناد بند ک ماده ۳ قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب و اصلاحات بعدی ماده ۶۳۹ قانون مجازات اسلامی، اصل ۱۶۷ قانون اساسی، ماده ۲۱۴ قانون آئین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری و منابع معتبر فقهی از جمله تحریرالوسیله حضرت امام خمینی(ره) قرار مجرمیت نامبرده را صادر و اعلام مینماید.پرونده در خصوص اتهام دیگر نامبرده دائر بر تفخیذ، به استناد تبصره ۳ ماده ۳ قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب و اصلاحات بعدی جهت رسیدگی مستقیم به محاکم عمومی جزایی تهران ارسال میگردد. مقرر است دفتر پرونده به نظر دادستان محترم عمومی و انقلاب تهران برسد.»
اتفاق دیگری که در این پرونده باعث واکنش های زیادی شد مصاحبه سعید طوسی با صدای آمریکا بود که این شبکه واکنش منتسب به سعید طوسی درباره این ماجراها را منتشر کرد.
براساس فایل صوتی صدای آمریکا سعید طوسی اظهار کرد: «از قدیم گفتهاند یک طرفه به قاضی نروید.» او گفت: «دشمنی دیرینه با ما دارند؛ شکایتی هم دارند. خوب بود من هم صحبتی میکردم...»طوسی اضافه کرد: «در ایران حیثیتی برای ما نمانده است. البته آبرو و عزت دست خداست اما من الان میخواهم بروم سر کوچه نان بخرم اذیت میشوم.»
چندی پیش نیز آیتالله مکارم شیرازی بدون اشاره مستقیم به این ماجرا تاکید کرد: «تا گناه کسی در محکمه ثابت نشود مجاز به انتشار و بیان آن نیستیم و نقل آن گناه است، اگر بر فرض واقعیت هم داشته باشد باید اجازه داد در محاکم ثابت شود و اصراری بر انتشار آن نداشته باشیم».
همچنین روز شنبه جامعه روحانیت مبارزه در جلسهای به بررسی این موضوع پرداخت. حجت الاسلام مصباحی مقدم در این باره گفت: «درباره سعید طوسی فقط گزارش را شنیدیم و با توجه به اینکه اخبار رسمی در این زمینه اعلام نشده است، نمیخواهیم اظهارنظری کنیم».
از سوی دیگرحجت الاسلام مسیح مهاجری مدیر مسئول روزنامه «جمهوری اسلامی» در سرمقاله این روزنامه به ماجرای سعید طوسی پرداخت و نوشت: «در هفتههای اخیر موضوع یک اتهام اخلاقی در مورد یکی از قاریان قرآن، در فضای مجازی و سپس در محافل مختلف و حتی در مطبوعات، بهشدت افکار عمومی را درگیر کرده است. ظاهراً عدم تعیین تکلیف این موضوع در گذشته و حال، به این دلیل بوده که عدهای معتقد هستند مطرح شدن چنین موضوعی موجب تضعیف جامعه قرآنی است و تضعیف جامعه قرآنی نیز موجب تضعیف نظام جمهوری اسلامی است».
روزنامه جمهوری اسلامی با بیان اینکه پنهان کاری در این ماجرا حتی به ضرر متهم است، تاکید کرد: «این تفکر که در مواردی باید پنهانکاری شود تا نظام تضعیف نشود، یک توهم است.»
سیح مهاجری نوشت: «نکته مهمی که نباید از آن غفلت کرد این است که امروزه وضعیت ارتباطات به ویژه گسترش فضای مجازی به هیچکس مجال پنهانکاری نمیدهد. کسانی که فکر میکنند با پنهانکاری به نظام خدمت میکنند باید بدانند با این کار ضربه بزرگی به نظام و خودشان میزنند.»
جمهوری اسلامی نوشت: «تردید نباید کرد که رسیدگی شفاف، سریع و قاطع به اتهامات و اعلام نتیجه و اجرای بدون ملاحظه آن همواره به نفع و موجب تقویت نظام خواهد بود.»
نکته جالب این ماجرا اما تحلیل عباس عبدی فعال سیاسی شناخته شده اصلاح طلب بود.عباس عبدی در این باره نوشت: «این یك ضایعه تمامعیار بود، چه آن ادعاها به صورت كلی یا جزیی درست باشد و چه آنكه به كل نادرست و به ناحق باشد. در هر دو صورت این رویداد یك زیان بزرگ برای جامعه ایران محسوب میشد؛ زیانی كه حداقل بخشی از آن ریشه در وضعیت علیل رسانهای ایران دارد.»
نویسنده با فرض آن که تمامی اتهاماتی كه زده شده دروغ و ساختگی باشد نوشته است: «در این صورت آیا نباید از خود بپرسیم كه چه عواملی موجب شده كه تا این حد در برابر آبروریزیهای افراد ضربهپذیر شدهایم؟ چرا چنین اتهامات ناروایی علیه افراد امكان نشر و از آن بدتر امكان پذیرش پیدا میكند؟ به طوری كه یكی از افراد شناخته شده نیز در برنامهای تلویزیونی با مفروض و قطعی گرفتن آن به دیگران طعنه میزند. در چنین فرضی دو مشكل مهم خودنمایی میكند؛ اول امكان انتشار از رسانههایی كه تحت چارچوب حقوقی ایران نیستند و اخبارشان مورد توجه واقع میشود. دوم پذیرش اصل چنین خبری حتی بدون چون و چرای جدی كردن در اتهامات.»
عباس عبدی در ادامه تاکید می کند: «آن روزی كه یك نشریه اصولگرا داستان گونهای از روابط نامشروع میان چند هنرمند را با ذكر جزییات به تصویر كشید و به تیتر نشریه خود تبدیل كرد، بدون اینكه اصولا كسی در این میان شكایت یا ادعایی كرده باشد، باید متوجه میشد كه این كار میتواند با پاتك مشابه مواجه شود. كسانی كه در برابر انتشار آن مطلب زشت سكوت كردند یا حتی بدشان هم نمیآمد كه چنین مطلبی با آن تیتر زشتتر زده شود، امروز چگونه میتوانند نسبت به انتشار این خبر مخالف باشند؟»