پرویز کاظمی:چهره‌های موجه اصولگرا خود را «مهره سوخته» نکنند

 اصولگرایان به وحدت نزدیک شدند، این خبری است که بزرگان جریان می دهند اما تجارب ادوار گذشته انتخابات ریاست جمهوری در سال های 84 و 92 سئوالی را به اذهان عمومی متبادر می سازد که چه ضمانت اجرایی وجود دارد، بعد از اعلام اسم نامزد نهایی ائتلاف سایر نامزدها به نفع او از صحنه خارج شوند یا به صحنه نیایند. اتفاقی که سال 84 و 92 هم تکرار شد و  شخصیت های اصولگرا قرص و محکم ایستادند و حاضر نشدند به نفع دیگری از صحنه رقابت کنار بروند.

پرویز کاظمی وزیر دولت نخست احمدی نژاد در گفتگو با خبرآنلاین در ارزیابی روند حرکتی اصولگرایان تا انتخابات 96 با بیان اینکه اصولگرایان به جمع بندی واحد نمی رسند، گفت: توصیه می کنم آقایانی که وجاهتی دارند به اسم اصولگرایی نامزد انتخابات ریاست جمهوری نشوند تا وجاهت خود را حفظ کنند.

مشروح این گفتگو را در ادامه بخوانید؛

***

آقایان حدادعادل، باهنر و موحدی کرمانی صحبت کردند و گفتند اصولگرایان در آستانه توافق روی مکانیزم وحدت برای انتخابات ریاست جمهوری سال 96 هستند. با توجه به اینکه سال 84 و سال 92 طراحی مکانیزم هایی برای حصول ائتلاف به نتیجه نرسید، فکر می کنید چه ضمانت اجرایی باید این دوره برای مکانیزم وحدت لحاظ شود؟

همان طور که اشاره کردید باید به تجربیات گذشته مراجعه کرد و ببینیم که آن زمان چه اتفاقی افتاد. با وجودی که اصولگرایان آن سالها تنش های امروز را نداشتند تجربه سال های 84، 88 و 92 نشان داد اتفاق نظر ندارند یعنی بحث و صحبت های فراوانی انجام می شود اما در نهایت زمان جمع بندی و حصول نتیجه شاهد بروز تفرقه هستیم. علت تفرق در لحظه جمع بندی نیز به این بر می گردد که در کشور ما تحزب نهادینه نیست و تشکل ها در یک بازه زمانی به وجود می آیند هر کدام سلایق، دیدگاه ها و برداشت های مختلفی درباره موضوعات دارند.

البته اصلاح طلبان هم چنین مشکلی دارند. پس اگر می بینیم آقایان بر سر سیاستگذاری ها و کاندیدای واحد نمی توانند به جمع بندی برسند علتش آن است که مکانیزم ائتلاف یک ماه یا دو ماه مانده به انتخابات شکل می گیرد، همه شدت و حدت ها در این مدت رخ می دهد و روز بعد انتخابات کلا کار تا انتخابات بعدی رها می شود. تصور می کنم با توجه به تجارب گذشته و صحبت هایی که امروز درباره اتحادنظر و موضوعات روز کشور صورت می گیرد سرانجام اصولگرایان نمی توانند به جمع بندی واحد برسند.

این روزها اسامی زیادی به عنوان کاندیدای اصولگرایان مطرح است از آقای میرسلیم و قالیباف تا باهنر و ضرغامی و جلیی و ... این افراد می توانند با آقای روحانی رقابت جدی را رقم بزنند؟

عملکرد اصولگرایان مورد قبول و رضایت مردم قرار نگرفته است بنابراین هر کسی از اردوگاه اصولگرایان بیاید عملا با اقبال عمومی مواجه نخواهد بود و مهره سوخته ای می شود. حتی برخی آقایان که قابلیت هایی دارند شاید تمایل نداشته باشند که معرفی شده از طیف و جناح اصولگرا لقب بگیرند. در انتخابات مجلس نیز می گفتم از 30 نماینده منتخب تهران، 20 نفر از ائتلاف امید و 10 نفر از اصولگرایان خواهند بود اما 100 درصد لیست امید رأی آورد حال آنکه هیچ کسی در کشور چنین تحلیلی نداشت که نتیجه این طور رقم بخورد. این نتیجه حاصل یکسری بازخوردها و عملکردها است.

یعنی شما معتقدید که نامزدهای اصولگرا شانسی برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری سال 96 ندارند؟

بله، برداشت من این است که شانسی ندارند چون اقبال عمومی را نخواهند داشت.

برخی می گویند این مکانیزم وحدتی که طراحی شده آمده تا سهم خواهی ها را به نفع محمدباقر قالیباف جمع کند...

معتقدم خیلی از تحلیل هایی که انجام می شود شاید دور از واقعیت های جامعه باشد. خاطرم است 2 ماه قبل از انتخابات مجلس آقایان اصولگراها مراسم گردهمایی را در مسجد الرحمان خیابان سپهبد قرنی برگزار کردند، من آنجا گفتم که "به نظر می رسد شما از جامعه خیلی دور هستید و نمی دانید در جامعه چه می گذرد". در مجموع می گویم اتفاق نظری حداکثری بین اصولگرایان رخ نمی دهد و تجارب گذشته تکرار می شود. توصیه می کنم آقایانی که وجاهتی دارند به اسم اصولگرایی نامزد انتخابات ریاست جمهوری نشوند تا وجاهت خود را حفظ کنند و تبدیل به مهره سوخته نشوند.