فرهیختگان: ریشه مشکلات کارگران سیاسی است نه اقتصادی
رویداد ۲۴| امیر خراسانی، جامعهشناس و پژوهشگر اجتماعی در گفتگو با «فرهیختگان» به ناکافی بودن سیاستهای دولت در مواجهه با مشکلات کارگران اشاره کرد و گفت: «دولت بهجای توجه به مسائل کارگران، روی سرمایهگذاریهای خارجی متمرکز شده و هیچ تلاشی برای بهبود شرایط زندگی کارگران انجام نمیدهد.» او بر این نکته تاکید کرد که دولت باید به مسائل کارگران توجه بیشتری داشته باشد و تشکلهای کارگری را تقویت کند تا آنها بتوانند به شکل موثرتری حقوق خود را مطالبه کنند. او خاطرنشان کرد: «در شرایط کنونی، کارگران هیچ قدرتی برای دفاع از حقوق خود ندارند و این امر به بحرانهای جدی اجتماعی منجر شده است.»
به عدم حساسیت افکار عمومی نسبت به وضعیت کارگران اشاره و بیان کرد: «مشکلات کارگران به مسائل اجتماعی تبدیل نمیشود و مردم نسبت به آن بیتفاوتند. درنتیجه کارگران برای دفاع از حقوق خود بهتنهایی با چالشهای جدی روبهرویند.» خراسانی همچنین تاکید کرد در این حوزه، نیاز به ایجاد حساسیت اجتماعی و تقویت ساختارهای حقوقی و قانونی است تا کارگران بتوانند دربرابر خطرات و مشکلات موجود ایستادگی کنند.
این پژوهشگر اجتماعی اشاره کرد که دولت در مواقع بحرانی به مسائل مربوط به کارگران توجه نمیکند. «اگر دو نفر در یک رستوران با غذا مسموم شوند، دولت بلافاصله به مسأله ورود میکند و حساسیت نشان میدهد، اما در معادن زغالسنگ که خریدارش مشخص و محدود است، چنین حساسیتی وجود ندارد.» او در ادامه گفت: «دولت باید فضای لازم برای تشکیل تشکلهای کارگری را فراهم و از امنیت این تشکلها حمایت کند. در غیر این صورت، مشکلات همچنان ادامه خواهد داشت.» خراسانی با اشاره به لزوم ایجاد نهادهای حرفهای و اجتماعی برای کارگران افزود: «اگر کارگران بتوانند بهطور مؤثر خود را سازماندهی کنند، میتوانند به چالشهای موجود پاسخ دهند و از حقوق خود دفاع کنند.»
وی درنهایت خاطرنشان کرد: «مسأله اصلی در ایران نهتنها اقتصادی، بلکه سیاسی است. برای بهبود شرایط کارگران لازم است قدرتی به آنها داده شود تا بتوانند خواستههای خود را مطرح کنند.» این پژوهشگر اجتماعی بر لزوم توجه به مسائل سیاسی و اجتماعی کارگران تاکید کرد و گفت: «تا زمانی که قدرت توزیع نشود، کارگران قادر به دفاع از حقوق خود نخواهند بود.» او همچنین به نقش گروههای صنفی در جلوگیری از حوادث مشابه و تقویت موقعیت کارگران در معادن اشاره کرد و خاطرنشان کرد: «بسیاری از حوادث ناشی از عدم وجود تشکلهای قوی برای پیگیری مطالبات مربوط به ایمنی رخ میدهند.» این پژوهشگر اجتماعی همچنین به نقش رسانهها و تشکلهای کارگری در این زمینه پرداخت و تاکید کرد: «قدرت کارگران در ایجاد تغییرات ضروری است. اگر کارگران نتوانند صدای خود را بهخوبی به گوش مسئولان برسانند، وضعیت آنها بهبود نخواهد یافت.»