گزارشی از حواشی جشنواره تئاتر فجر

رویداد24، ساجده رحیمی: شروع جشنواره تئاتر فجر هر ساله با هیجان خاصی برای علاقه مندان به تئاتر همراه است.علاوه بر هنرمندان و دانشجویان و دست اندرکاران تئاتر وکسانی که درطول سال نمایش هارا دنبال میکنند، بسیاری از افراد دیگر نیز به این رویداد فرهنگی علاقه نشان می دهند وشاهد مثال آن استقبال از نمایش های محیطی تئاتر فجر در سوز سرمای حیاط تئاتر شهر است.

این شبها اگر سری به چهارراه ولیعصر زده باشید متوجه شور و شوق و شلوغی این مکان خواهید شد و اگر درست زمان اجرای نمایش در سالن ها جلوی درب ساختمان حضور پیدا کنید ،ازدحام جمعیت  پشت دربهای بسته برایتان جالب توجه خواهد بود.

 در این حال و هوای خوب تئاتری، کافی شاپ تئاتر شهر را هم شلوغ و پر ازدحام می یابید که افراد دور هم جمع شده اند و به گفت و گو می پردازند و عده ای هم آمده اند تا شاهد نمایشی باشند که قرار است تا لحظاتی دیگر کافی شاپ را به کافه تئاتر تبدیل کند.

با دعوت به آرامش مرد جوان و شروع او، همه به گوش می شوند تا سخنان او را بشنوند و او با  لحنی دوستانه خوشامد می گوید و نمایش را با چند سوال از مخاطبان خود آغاز میکند.

   

_ اگر کسی در مقابل شما سکوت کنه شما چه عکس العملی نشان خواهید داد؟

تک‌وتوک از گوشه و کنار جواب‌هایی می‌رسد... و مرد جوان که کارگردان نمایش و هدایتگر آن بود، از مخاطبان خواست تا نمایش را ببینند. دو خانمی که بازیگران اصلی نمایش بودند ، شروع  به ایفای نقش و شکل دادن به  داستان در ذهن به بینندگان کردند ، یکی در سکوت (مهتاب) و دیگری به تنهایی بار جملات گاه بداهه وغیر بداهه را به دوش می‌کشید.(الهه) .. اما الهه با بازی خوب خود به‌زودی توانست مخاطب را متوجه موضوع خیلی زود درگیر نمایش کند. 

 

در میانه‌های نمایش مرد جوان بازنمایش را قطع می‌کرد و ادامه داستان را از مخاطبان می‌پرسید... اینکه "به نظر شما اینجای نمایش چطور شکل بگیره که بهتر باشه.".." الهه چطور برخورد کنه ؟" و... به‌مرور  همکاری افراد با نمایش بیشتر و بیشتر می‌شد... برخی پیشنهاد‌ها برای ادامه داستان، حاضرین را به خنده وامی‌داشت که همین ابراز نظرها، خنده‌ها و شوخی‌ها که با خوش‌اخلاقی و حوصله‌ی هنرمندان تئاتر خلاق ممکن بود... جمع حاضر در کافی‌شاپ را بیشتر و بیشتر به هم نزدیک می‌کرد و موجب می‌شد افراد درروند نمایش بیشتر مشارکت داشته باشند...  

حتی جایی کارگردان از کسانی که پیشنهاد ادامه داستان را با طرز تفکر خودشان می‌دادند درخواست می‌کرد جای بازیگران ، بازی کنند و این تنوع میان بازیگران و اجراشدن داستان به شکل‌های مختلف بسیار جالب‌توجه بود.  و فضای کافی‌شاپ با حضور مخاطبانی که بازی می‌کردند به‌مرور بسیار هیجان‌انگیز جذاب شد. 

داستان نمایش موضوعی کاملاً اجتماعی و تکراری را دنبال می‌کرد ، اما این شکل خلاقانه آن و مشارکت مخاطبان آن را به موضوعی ناب تبدیل کرده بود که هیچ‌یک از افراد با تمام شدن آن موافق نبودند.ناگفته نماند ،مهمان ویژه این نمایش داوود کیانیان ، استاد نمایش خلاق بودند.

 

نکته جالب‌توجه در این نوع نمایش این بود که نظرات مختلف برای ادامه ماجرا تنها و تنها نشان‌دهنده ذهن فرد در مورد موضوعی خاص نبود... بلکه افراد گاه تحلیل خود را نسبت به داستان ارائه می‌کردند، فکر می‌کردند، ناراحت می‌شدند، برافروخته می‌شدند، می‌خندیدند و با یکدیگر در موردنظر خود صحبت می‌کردند  که می‌توان گفت نقطه قوت این نوع نمایش آن است که می‌تواند با طرح موضوعات  اجتماعی و مهم جامعه، نظرات مختلف افراد جامعه را جویا شود... انتظارات و ذهنیت افراد را در خصوص موضوعی خاص به چالش بکشد، تا افراد نه‌تنها در طول نمایش، بلکه در ادامه نیز به آن فکر کنند و با دوستان و همراهان خود در مورد آن صحبت کننده‌ای این نمایش در تئاتر ما بسیار حس می‌شود که بدین روش می‌توان توجه افراد را به بسیاری از موضوعات ناگفته ولی مهم جامعه  و نمایش جلب کرد.