حمید اکبری آرمند: مربیان رزمی‌کار از امنیت شغلی برخوردار نیستند
حمید اکبری آرمند، رییس و بنیانگذار انجمن بین المللی های کیک بوکسینگ، رییس هیات مدیره موسسه تربیت بدنی و ورزشکاران و عضو هیات رییسه انجمن ورزش های رزمی فدراسیون ورزش کارگری است. وی که سالهاست در حوزه ورزش های رزمی فعال است از نحوه برخورد مسئولین با این رشته های مظلوم به شدت گله دارد. این ورزشکار و مربی خوشنام کشور می گوید که مربیان رزمی‌کار از امنیت شغلی لازم برخوردار نیستند و بسیاری از بزرگان رزمی کشور، خارج از گود به سر می برند. از اینرو به گفت‌وگو با وی نشستیم و نظرات این ورزشکار کهنه‌کار را جویا شدیم.
حمید اکبری آرمند، رییس و بنیانگذار انجمن بین المللی های کیک بوکسینگ،
رییس هیات مدیره موسسه تربیت بدنی و ورزشکاران و عضو هیات رییسه انجمن ورزش
های رزمی فدراسیون ورزش کارگری است. وی که سالهاست در حوزه ورزش های رزمی
فعال است از نحوه برخورد مسئولین با این رشته های مظلوم به شدت گله دارد.
این ورزشکار و مربی خوشنام کشور می گوید که مربیان رزمی‌کار از امنیت شغلی
لازم برخوردار نیستند و بسیاری از بزرگان رزمی کشور، خارج از گود به سر می
برند. از اینرو به گفت‌وگو با وی نشستیم و نظرات این ورزشکار کهنه‌کار را
جویا شدیم.
از چه سالی رییس انجمن، های کیک بوکسینگ شدید؟
انجمن، های کیک بوکسینگ را از سال 1379 در کشور ایجاد کردیم و در سال 1382 به عنوان سازمان غیرانتفاعی ورزشی از وزارت کشور مجوز گرفتیم و در حال حاضر در 25 استان فعالیت داریم.
خود شما ورزشی هستید؟
من مربی درجه یک فدراسیون ورزش های رزمی هستم. همچنین داور بین المللی سطح A محسوب می شوم. در زمینه مربی گری دارای مدرک سطح A می باشم. بیش از 150 نفر از شاگردان من در قامت مربی ظاهر شده اند که این برای من افتخار بزرگی است.
کمی در رابطه با فلسفه وجودی فدراسیون ورزش کارگری برایمان بگویید.
این فدراسیون در تمام کشورها وجود دارد و در این راستا مسابقات جهانی کارگری برگزار می شود. به لطف خدا و زحمات دکتر ذوالقدر که رییس انجمن ورزش های رزمی فدراسیون کارگری هستند کارهای خوبی صورت گرفته است. ما هم در کنار این دوستان مشغول فعالیت هستیم و امیدوارم که بتوانم مفید فایده باشم.
تعامل شما با فدراسیون ورزش های رزمی به چه صورت است؟
حقیقتاً ارتباط خیلی خوبی بین ما برقرار نیست. این موضوع هم بیشتر از آن جهت است که فدراسیون ورزش های رزمی بخش حمایتی ضعیفی از رشته های زیرمجموعه خود دارد. اگر شما از اکثر فعالین رشته های رزمی سوال کنید رابطه شما با فدراسیون چطور است بیشتر آن ها خواهند گفت که این رابطه دوستانه نیست. ما سبک های زیادی داریم که گمنام مانده اند یا مربیان و ورزشکاران برجسته ای را داریم که اصلا یادی از آن ها نمی شود.
مربیانی که در ورزش های رزمی مشغول به کار هستند از امنیت شغلی لازم برخوردارند؟
متاسفانه یکی از اصلی ترین مشکلاتی که گربیان مربیان این رشته ها را گرفته همین موضوع عدم امنیت شغلی است. متاسفانه مسئولین به حکم قهرمانی این ورزشکاران و تلاش های مربیان آن ها توجه لازم را نمی کند و می بینیم که حکم قهرمانی یک ورزشکار جودوکار به مراتب بالاتر از افرادی است که در این رشته ها صاحب عنوان شده اند. متاسفانه میزان پاداش های رشته های رزمی قابل قیاس با دیگر رشته های ورزشی نیست.
از طرف وزارت ورزش و جوانان اعتباراتی هم به شما تعلق می گیرد؟
به فدراسیون کمک هایی می شود ولی این کمک ها در سبک های رزمی تزریق نمی شود.
یعنی شما خودکفا هستید؟
بله. اعزام تیم های ما با هزینه خود ورزشکاران است. ما در حال تلاش هستیم که بتوانیم اسپانسری را برای حمایت پیدا کنیم که تا این لحظه هنوز موفق به قرارداد با اسپانسری خاص نشده ایم.
حرف آخر؟
شما اگر یک بازیکن فوتبال را در کنار یک بازیکن رزمی قرار دهید می بینید که هیچ چیز آن ها با هم قابل قیاس نیست. متاسفانه ما رزمی کارهایی را داریم که با عنوان قهرمانی، راننده تاکسی هستند. متاسفانه رسانه ها هم آنطور که باید و شاید به رشته های رزمی نپرداخته اند. من گله دارم که چرا رسانه ها ورزشی های رزمی را به فراموشی سپرده اند. امروز بسیاری از بزرگان رزمی ما کنار هستند و این ما و رسانه ها هستیم که باید کمک کنیم تا این افتخارآفرینان دوباره به جمع ورزشکاران بپیوندند.
منبع: ورزش و جوان
از چه سالی رییس انجمن، های کیک بوکسینگ شدید؟
انجمن، های کیک بوکسینگ را از سال 1379 در کشور ایجاد کردیم و در سال 1382 به عنوان سازمان غیرانتفاعی ورزشی از وزارت کشور مجوز گرفتیم و در حال حاضر در 25 استان فعالیت داریم.
خود شما ورزشی هستید؟
من مربی درجه یک فدراسیون ورزش های رزمی هستم. همچنین داور بین المللی سطح A محسوب می شوم. در زمینه مربی گری دارای مدرک سطح A می باشم. بیش از 150 نفر از شاگردان من در قامت مربی ظاهر شده اند که این برای من افتخار بزرگی است.
این فدراسیون در تمام کشورها وجود دارد و در این راستا مسابقات جهانی کارگری برگزار می شود. به لطف خدا و زحمات دکتر ذوالقدر که رییس انجمن ورزش های رزمی فدراسیون کارگری هستند کارهای خوبی صورت گرفته است. ما هم در کنار این دوستان مشغول فعالیت هستیم و امیدوارم که بتوانم مفید فایده باشم.
تعامل شما با فدراسیون ورزش های رزمی به چه صورت است؟
حقیقتاً ارتباط خیلی خوبی بین ما برقرار نیست. این موضوع هم بیشتر از آن جهت است که فدراسیون ورزش های رزمی بخش حمایتی ضعیفی از رشته های زیرمجموعه خود دارد. اگر شما از اکثر فعالین رشته های رزمی سوال کنید رابطه شما با فدراسیون چطور است بیشتر آن ها خواهند گفت که این رابطه دوستانه نیست. ما سبک های زیادی داریم که گمنام مانده اند یا مربیان و ورزشکاران برجسته ای را داریم که اصلا یادی از آن ها نمی شود.
مربیانی که در ورزش های رزمی مشغول به کار هستند از امنیت شغلی لازم برخوردارند؟
متاسفانه یکی از اصلی ترین مشکلاتی که گربیان مربیان این رشته ها را گرفته همین موضوع عدم امنیت شغلی است. متاسفانه مسئولین به حکم قهرمانی این ورزشکاران و تلاش های مربیان آن ها توجه لازم را نمی کند و می بینیم که حکم قهرمانی یک ورزشکار جودوکار به مراتب بالاتر از افرادی است که در این رشته ها صاحب عنوان شده اند. متاسفانه میزان پاداش های رشته های رزمی قابل قیاس با دیگر رشته های ورزشی نیست.
از طرف وزارت ورزش و جوانان اعتباراتی هم به شما تعلق می گیرد؟
به فدراسیون کمک هایی می شود ولی این کمک ها در سبک های رزمی تزریق نمی شود.
یعنی شما خودکفا هستید؟
بله. اعزام تیم های ما با هزینه خود ورزشکاران است. ما در حال تلاش هستیم که بتوانیم اسپانسری را برای حمایت پیدا کنیم که تا این لحظه هنوز موفق به قرارداد با اسپانسری خاص نشده ایم.
حرف آخر؟
شما اگر یک بازیکن فوتبال را در کنار یک بازیکن رزمی قرار دهید می بینید که هیچ چیز آن ها با هم قابل قیاس نیست. متاسفانه ما رزمی کارهایی را داریم که با عنوان قهرمانی، راننده تاکسی هستند. متاسفانه رسانه ها هم آنطور که باید و شاید به رشته های رزمی نپرداخته اند. من گله دارم که چرا رسانه ها ورزشی های رزمی را به فراموشی سپرده اند. امروز بسیاری از بزرگان رزمی ما کنار هستند و این ما و رسانه ها هستیم که باید کمک کنیم تا این افتخارآفرینان دوباره به جمع ورزشکاران بپیوندند.
منبع: ورزش و جوان
