چرا اصولگرایان موتلفهایها را تحویل نمیگیرند؟
مصطفی میرسلیم نامزد حزب موتلفه اسلامی برای انتخابات آینده ریاست جمهوری (سال 96) از رفتار اعضای تشکل اصولگرای "جبهه مردمی نیروهای انقلاب" یا همان «جمنا» انتقاد کرد. انتقادی که حکایت از دلخوری وزیر ارشاد دهه 70 از دوستان اصولگرایش دارد.
رویداد۲۴-مصطفی میرسلیم نامزد حزب موتلفه اسلامی برای انتخابات آینده ریاست جمهوری
(سال 96) از رفتار اعضای تشکل اصولگرای "جبهه مردمی نیروهای انقلاب" یا
همان «جمنا» انتقاد کرد. انتقادی که حکایت از دلخوری وزیر ارشاد دهه 70 از
دوستان اصولگرایش دارد.
میر سلیم میگوید:« «جبهه مردمی نیروهای انقلاب، برای فعالیت سیاسی و انتخاباتی ابتدا باید مراحل قانونی تأسیس خود را طی کرده و رسمی و قانونی فعالیت کند. من اصلا با اینکه یک نفر باقی بماند حرف دارم. چرا باید به این قائل شویم که حتما یک نفر از هر جناح در انتخابات باقی بماند تا فضا دوقطبی شود؟ تا زمان مناظرههای انتخاباتی، نامزدهای اصولگرایان در صحنه میمانند و بعد از اینکه در مناظرهها این افراد به مردم شناسانده شدند، گفتوگو برای ائتلاف باید صورت بگیرد.»
به نظر میرسد عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام به این نتیجه رسیده است که در بازی وحدت اصولگرایان جایی ندارد و اصولگرایان میخواهند کارتهای بازی خود را در زمین نامزد دیگری بازی کنند.
سوالی که در این میان مطرح است این معناست که چرا اصولگرایان اقبالی به نامزدی مصطفی میرسلیم ندارند؟
برای پاسخ به این سوال باید به سابقه موتلفه و میرسلیم برگشت. مصطفی میرسلیم سیاستمداری متعلق به گذشته است که سالهاست در عرصه سیاسی و رسانهای ایران حضور ندارد. همین امر باعث شده او برای مردم به ویژه نسل جوان نامزدی ناشناخته باشد. اصولگرایان برای شکست دادن روحانی به نامزدی فکر میکنند که مردم او را بشناسند و کارنامه او را در این سالها دیده باشند.
از سوی دیگر خود موتلفه در این سالها نتوانسته است سبد رای ثابت و مشخصی برای خود تعریف کند. حزب موتلفه اسلامی نتوانسته در این سالها تغییری در روش و منش سیاسی خود ایجاد کند و همین باعث شده آنها فقط یک حزب بمانند و نتوانند برای نهادهای مختلف در ایران کادر سازی کنند.
برخی از سران این حزب مانند حبیبی و بادامچیان حتی نتوانستند در دورههایی که در انتخابات مجلس شرکت کردند به پارلمان راه پیدا کنند. این جریان حتی در در انتخابات مجلس دهم تلاش کرد تا با جریانهای اصولگرا ائتلاف کند. ائتلاف انجام شد اما موتلفه کمترین سهم را به خود اختصاص داد. موتلفه با آن سابقه سیاسی و فعالیتهای مبارزاتی 3 نامزد برای انتخابات مجلس داشت و جریان تازه تاسیس پایداری 12 نامزد را به خود اختصاص داده بود.
بسیاری از چهرههای شناخته شده حزب موتلفه از جمله حسن غفوری فرد به این فهرست اعتراض کردند و با فهرست دیگری وارد کارزار انتخابات شدند. بادامچیان در آن زمان اعلام کرد که نظرات موتلفه در ترکیب فهرست اصولگرایان لحاظ نشد و بچه شلوغ ها باز هم شلوغ کاری کردند.
انتخابات مجلس دهم نشان داد اصولگرایان دوست ندارند موتلفه را وارد بازی سیاسی خود کنند.
مهمترین مشکل موتفله در این سالها نداشتن مقبولیت مردمی است. آنها بر خلاف جریانهای دیگر نتوانستند مردم را با خود همراه کنند. همین علت باعث شده اصولگرایان تمایل چندانی به حمایت از نامزد موتلفه در انتخاباتهای مختلف نداشته باشند.
نه میرسلیم و نه موتلفه برای راستگرایان جذاب نیستند و به خاطر همین اصولگرایان تصمیم گرفتند به نامزدهای دیگر مانند رییسی، قالیباف، ضرغامی و... فکر کنند.
میر سلیم میگوید:« «جبهه مردمی نیروهای انقلاب، برای فعالیت سیاسی و انتخاباتی ابتدا باید مراحل قانونی تأسیس خود را طی کرده و رسمی و قانونی فعالیت کند. من اصلا با اینکه یک نفر باقی بماند حرف دارم. چرا باید به این قائل شویم که حتما یک نفر از هر جناح در انتخابات باقی بماند تا فضا دوقطبی شود؟ تا زمان مناظرههای انتخاباتی، نامزدهای اصولگرایان در صحنه میمانند و بعد از اینکه در مناظرهها این افراد به مردم شناسانده شدند، گفتوگو برای ائتلاف باید صورت بگیرد.»
به نظر میرسد عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام به این نتیجه رسیده است که در بازی وحدت اصولگرایان جایی ندارد و اصولگرایان میخواهند کارتهای بازی خود را در زمین نامزد دیگری بازی کنند.
سوالی که در این میان مطرح است این معناست که چرا اصولگرایان اقبالی به نامزدی مصطفی میرسلیم ندارند؟
برای پاسخ به این سوال باید به سابقه موتلفه و میرسلیم برگشت. مصطفی میرسلیم سیاستمداری متعلق به گذشته است که سالهاست در عرصه سیاسی و رسانهای ایران حضور ندارد. همین امر باعث شده او برای مردم به ویژه نسل جوان نامزدی ناشناخته باشد. اصولگرایان برای شکست دادن روحانی به نامزدی فکر میکنند که مردم او را بشناسند و کارنامه او را در این سالها دیده باشند.
از سوی دیگر خود موتلفه در این سالها نتوانسته است سبد رای ثابت و مشخصی برای خود تعریف کند. حزب موتلفه اسلامی نتوانسته در این سالها تغییری در روش و منش سیاسی خود ایجاد کند و همین باعث شده آنها فقط یک حزب بمانند و نتوانند برای نهادهای مختلف در ایران کادر سازی کنند.
برخی از سران این حزب مانند حبیبی و بادامچیان حتی نتوانستند در دورههایی که در انتخابات مجلس شرکت کردند به پارلمان راه پیدا کنند. این جریان حتی در در انتخابات مجلس دهم تلاش کرد تا با جریانهای اصولگرا ائتلاف کند. ائتلاف انجام شد اما موتلفه کمترین سهم را به خود اختصاص داد. موتلفه با آن سابقه سیاسی و فعالیتهای مبارزاتی 3 نامزد برای انتخابات مجلس داشت و جریان تازه تاسیس پایداری 12 نامزد را به خود اختصاص داده بود.
بسیاری از چهرههای شناخته شده حزب موتلفه از جمله حسن غفوری فرد به این فهرست اعتراض کردند و با فهرست دیگری وارد کارزار انتخابات شدند. بادامچیان در آن زمان اعلام کرد که نظرات موتلفه در ترکیب فهرست اصولگرایان لحاظ نشد و بچه شلوغ ها باز هم شلوغ کاری کردند.
انتخابات مجلس دهم نشان داد اصولگرایان دوست ندارند موتلفه را وارد بازی سیاسی خود کنند.
مهمترین مشکل موتفله در این سالها نداشتن مقبولیت مردمی است. آنها بر خلاف جریانهای دیگر نتوانستند مردم را با خود همراه کنند. همین علت باعث شده اصولگرایان تمایل چندانی به حمایت از نامزد موتلفه در انتخاباتهای مختلف نداشته باشند.
نه میرسلیم و نه موتلفه برای راستگرایان جذاب نیستند و به خاطر همین اصولگرایان تصمیم گرفتند به نامزدهای دیگر مانند رییسی، قالیباف، ضرغامی و... فکر کنند.
منبع: عصر ایران