بعد از انتخابات فکر تشکل های مدنی و فرهنگی باشیم
رویداد۲۴- /این انتخابات به دو دلیل از اهمیت ویژه‌ای برخورداربود: نخست اینکه سرنوشت برجام که حاصل یک توافق ملی و بین‌المللی بود و ارتباط مستقیمی با نان و آب و امنیت مردم داشت به این انتخابات گره خورده بود و دیگر آنکه رقیب مقابل رییس‌جمهور مستقر در یک هماوردی آشکار حامل تفکری «پوپولیستی و اقتدارگرایانه» بود.
از این رو مردم و روشنفکران و طبقه متوسط جامعه ایرانی در یک ائتلافی نانوشته در شهر و روستا به جنبش درآمدند تا مانع از ربوده شدن آرامش و امنیت نسبی فعلی شوند و در نهایت هم موفق به حفظ دستاوردهای انتخابات سال ٩٢ شدند.در فقدان وجود احزاب و اصناف و اتحادیه‌ها و نهادهای مدنی قدرتمند، این «فردیت و شخصیت مستقل و کنشگر» ایرانی بود که توانست با ابزار شبکه‌های اجتماعی به هم متصل شده و یک صدا خواستار حضور همه در روز موعود ٢٩ اردیبهشت شود.حضور مداوم و خستگی‌ناپذیر در شبکه‌های اجتماعی، گفت‌و‌گوهای دو نفره و چند نفره چهره به چهره، ارتباط با اقوام و خویشاوندان و همکاران و دوستان و اطرافیان و حتی گپ دونفره در داخل تاکسی و اتوبوس و فروشگاه خرید، تا رهگذران، همه و همه باعث شکل‌گیری بسیج ملی برای انتخابات شد.در روز ٢٩ اردیبهشت پیرزنی را مشاهده کردم که از اقدام داوطلبانه و بی چشمداشت خود در پخش شکلات میان مردم با تصویری از روحانی جهت تبلیغ به رای می‌گفت و از سوی دیگر پیرمردی خمیده با عمل جراحی که با وجود مشقت راه، خودرا به حوزه پرازدحام رای‌گیری رسانده بود و دردمندانه از سختی ایستادن سرصف می‌گفت و اصرار بر حق رای و انتخابی که می‌خواهد بکند داشت.
همبستگی ملی در سه انتخابات سالهای ٩٢، ٩٤ و ٩٦ که از پس سال سخت و سنگین ٨٨ شکل گرفت و به ویژه در انتخابات اخیر فقدان پدر معنوی اعتدال جامعه ایرانی را امیدوار به گذار از مرحله «قهرمان‌خواهی و پدرسالاری» به سوی خوداتکایی و اعتماد به نفس و هویت‌یابی نوینی کرده است که این هویت باید در ظرف زمانه خود شکل بگیرد.
در این میانه، جامعه فرهنگیان نیز خوش درخشیدند به‌رغم تمامی مشکلات و ضعف‌ها و محرومیت‌ها و انتقادات بحقی که به نظام آموزش و پرورش و حقوق قانونی خود دارند با هوشیاری و درایت و خردورزی و خودآگاهی و شعور ملی خود در این صحنه حاضر شدند و باردیگر به دولت‌ها ثابت کردند که به یاری معلمان محتاجند به ویژه آنکه طرح سازمان یافته جعلیات مربوط به «سند ٢٠٣٠» که با حقارت‌بارترین، توهین‌آمیزترین و رذیلانه‌ترین شکلی قصد شکستن آرای روحانی و ربودن رای مردم را داشت با تلاش فداکارانه معلمان شکست خورد و دولت دوازدهم را بیش از گذشته و دوچندان مدیون خود ساخت.شوق وطن و حفظ آرامش و تداوم صلح باعث شده بود بسیاری همچون خود به جلوی درب مساجد و مدارس پرازدحام و شلوغ مراجعه کنیم و مردم رابه حوزه‌های خلوت‌تر راهنمایی کنیم و یا با مامورین انتظامی در حفظ نظم همکاری کرده و با خواهش از آنان بخواهیم با پذیرفتن شناسنامه مراجعه کنندگان باعث ایجاد انگیزه در رای‌دهندگان شده تا خستگی، آنان را از رای دادن منصرف نکند.
بی‌شک از فردای انتخابات فرهنگیان پیگیر مطالبات بحق خود از دولت برآمده از رای خودشان خواهند بود و دولت دکترروحانی باید به نحو شایسته‌ای قدردان این فداکاری صادقانه ملی باشد تا راه اصلاح و تدبیر و خرد برای دوره پس از ١٤٠٠ نیز زنده و راهگشا باشد.برای پیگیری این مطالبات ملی و متاخر تاریخی، فرهنگیان باید در قالب نهادهای صنفی و تشکل‌های فرهنگی و رسانه‌ای اقدام کنند بدون آنکه در دام پوپولیسم راست بیفتند.این انتخابات باردیگر اثبات کرد که فرهنگیان مطالبات خودرا به طور مستمر و به دور از افراط و تفریط و حفظ اصول و منافع ملی و خواسته‌های دموکراتیک پیگیری می‌کنند و مغلوب رهزن مسموم و خطرناک «ناامیدی و یأس» نمی‌شوند.
