کلینتون یا ترامپ؛ کدامیک برای ایران مطلوب تر است

رویداد۲۴- با پایان رأی گیری انتخابات مقدماتی دو حزب دموکرات و جمهوریخواه در سه شنبه  بزرگ تقریبا آرایش انتخابات سال آینده آمریکا مشخص شد مگر آنکه اتفاقی غیر طبیعی در این فرآیند رخ دهد که رخداد چنین اتفاقی غیر طبیعی، غیر طبیعی به نظر می رسد.

هیلاری کلینتون از حزب دموکرات توانست در 7 ایالت از 11 ایالت که در سه شنبه بزرگ انتخابات برگزار شد در مقابل تنها رقیب  خود برنی سندرز  به پیروزی برسد و با پیروزی های قبلی و چشم اندازهای آتی تقریبا کاندیدای  قطعی دموکرات در انتخابات سال آینده آمریکا خواهد بود.

از سوی دیگر میلیاردر جنجالی دونال دترامپ نیز توانست  در 7 ایالت از 11 ایالت بر رقبای نزدیک  خود یعنی تد کروز و مارکو روبیو به پیروزی برسد و راه خود را  برای کاندیداتوری حزب جمهوریخواه در انتخابات  آتی فراهم کند.

سوال مهم اینجا مطرح می شود که اگر فرض ما بر رقابت نهایی میان هیلاری کلینتون دموکرات و دونالد ترامپ جمهوریخواه باشد، کدامیک می تواند گزینه مطلوب تری به نسبت برای کشور ما باشد.

دونالد ترامپ را باید پدیده این دوره انتخاباتی آمریکا به حساب آورد. میلیاردر جنجالی که پیروزی هایش برای هم حزبی هایش جذاب نیست و هسته مرکزی حزب جمهوری خواه از صعود ترامپ دل نگران و مضطرب است.

ترامپ با ایده برهم زدن کاخ سفید به صحنه آمده است.او می گوید ترتیبات کاخ سفید با پول مشخص می شود و چون  او از کسی پول نمی گیرد،  وامدار کسی نخواهد بود و خواهد توانست خواسته های مردم را محقق کند. غافل از اینکه در همین سخن او تناقص عجیبی نهفته است. او به تاثیر عامل پول در کاخ سفید معترض است ولی با همین عامل یعنی پول توانسته تاکنون پیروز انتخابات مقدماتی حزب جمهوری خواه باشد.

ریچارد نیکسون، رئیس جمهور اسبق آمریکا در کتاب «درصحنه، خاطرات پیروزی، شکست و تجدید حیات»  خود می نویسد: رییس جمهور آمریکا هرگز نباید نسنجیده سخن بگوید. کلمات او مهم هستند و او در برابر مخاطبانش مسئول است. اگر بخواهیم رفتار و گفتار ترامپ را با آنچه که ریچارد نیکسون گفته مقایسه کنیم، ترامپ تراکم همه آن چیزی است که رییس جمهور آمریکا قاعدتا باید فاقد آن باشد.

اوباما  ترامپ را فردی نمایشی  می داند و عقیده دارد که ریاست جمهوری آمریکا کاری جدی است و از سرگرم سازی مردم به دور است و از این رو ترامپ را فاقد ویژگیهای ریاست جمهوری می داند. از سوی دیگر  گزافه گویی های ترامپ حتی از سوی پاپ فرانسیس نیز مورد نقد قرار گرفته و پاپ او را فاقد ایمان مذهبی دانست. از سوی دیگر مایکل هیدن، رئیس سازمان سیا و سازمان امنیت ملی آمریکا نیز گفته است اگر ترامپ رئیس جمهور آمریکا شود و بخواهد وعده های انتخاباتی خود را عملی کند ممکن است ارتش از دستورات او سرپیچی کند.

از سوی دیگر در درون حزب جمهوریخواه در خصوص  حضور ترامپ جنجالی به عنوان کاندیدای نهایی حزب نگرانی زیادی وجود دارد و او را شایسته این عنوان نمی دانند.

از سوی دیگر به نظر می رسد که هیلاری کلینتون نامزد نهایی دموکرات ها در انتخابات سال 2016 باشد. او که کوله باری از هشت سال بانوی اولی آمریکا، سناتوری ایالت  نیویورک  و وزیر خارجه دارد را از مقبولیت لازم برای ایفای نقش کاندیدای نهایی دموکرات ها برخوردار است. مضافا اینکه او میراث خوار اوباما است و از حمایت اوباما نیز بهره می برد. ضمن اینکه او از  حمایت آمریکایی هایی نیز برخوردار است که می خواهند اولین زن رییس جمهور آمریکا را  نیز به جهان معرفی کنند.

حال پس از این ارزیابی برمی گیردیم به پرسش اصلی این مطلب که کدامیک از این دو کاندیدا به عنوان رییس جمهور آمریکا برای ایران مناسب تر  خواهد بود.

ترامپ در خصوص ایران معمولا  با تندی سخن گفته و برجام را وحشتناک توصیف کرده و خواستار تضعیف ایران شده است.  هیلاری کلینتون نیز با پذیرش برجام معتقد است ایران باید تحت نظارت بیشتری قرار گیرد.

اگر رئیس جمهوری ترامپ واقعیت یابد مطمئنا در تحقق ایدهایش با مشکلات زیادی روبرو خواهد بود او ممکن است درشت سخن بگوید ولی در عمل خود را مبسوط الید به ویژه در سیاست خارجی آمریکا نخواهد دید. اما در خصوص ایران  ترامپ سعی خواهد کرد که رویه عادی سازی رابطه آمریکا با ایران  را برهم زند و ما شاهد تغییر در سیاست خارجی  آمریکا نسبت به ایران خواهیم بود.

از سوی دیگر خانم کلینتون میراث اوباما در خصوص ایران را تداوم خواهد داد ولی با امضای خودش . او در رابطه با ایران بیشتر متاثر از لابی یهودیان خواهد بود و اگر چه برجام  را برهم نخواهد زد اما سخت گیریهای بیشتر را مورد ملاحظه قرار خواهد داد.

در یک چشم انداز کلی اگرچه ریاست جمهوری ترامپ دور از ذهن به  نظر می رسد اما او در مقایسه گزینه نا مطلوب تری  برای ایران پسابرجام خواهد بود. اما اگر خانم کلینتون رییس جمهور آمریکا شود رفتارهای او تحقیقا مشابه با رفتارهای اوباما  با ایران نخواهد بود. اما نکته کلیدی که نباید به آن بی توجه بود شاید فرصت چند ماهه تا پایان دوره ریاست جمهوری اوباما است که فرصتی طلایی برای ایران و آمریکا به نظر می آید. فرصتی  که شاید  تا سال ها قابل تکرار برای عقاب و شیر نباشد.