ضرورت حفظ ائتلاف سه ضلعی هفتم اسفند

انتخابات مجالس پنجم خبرگان رهبری و دهم شورای اسلامی به هر ترتیب برگزار شد و مردم مطالبات و همین پیام خود را از طریق حق قانونی خود که‌‌ همان صندوق‌های رای وزارت کشور است، اعلام کردند. تاکنون صحبت‌های زیادی در این باب مطرح شده و هرکسی به زعم خود پیام این انتخابات و نتایج آن را به لحاظ سیاسی از نظر گفتمان و دیدگاه مطلوب خود اعلام کرده است. اما مهم‌تر از اینکه در این انتخابات چه اتفاق رخ داده و چه کسی پیروز یا چه کسی بزانده میدان رقابت بوده است، این سوال مطرح است که طرفین رقابت چه راهکار و برنامه‌ای برای جبران دستاورد خود در این دوره از انتخابات دارند. به تعبیری جریان شکست خودره در انتخابات چه می‌خواهد در انتخابات بعدی یعنی ریاست جمهوری خود را مهیا کرده و در طرف دیگر جریان پیروز چه نقشه راهی برای تداوم این موفقیت در نظر گرفته است.

پیروزی قابل توجه حامیان دولت یا به تعبیری دیگر سخنگویان گفتمان اعتدال در هفتم اسفند استمرار پیروزی در انتخابات رایست جمهوری بیست و چهارم خرداد ۹۲ بود. در حقیقت انتخابات دوره دهم مجلس شورای اسلامی مکمل و تکمیل کننده موفقیت‌های گفتمان اعتدال است و مهم‌ترین درسی که از آن می‌توان گرفت، این است که اگر قرار باشد موفقیت‌های این مجموعه ادامه پیدا کند باز هم باید اعتدال گرایی فراموش نشده و همچنان منش اعتدالی در تمامی امور جریان داشته باشد. علاوه براین ائتلاف تاریخی انتخابات بیست و چهارم خرداد ماه ۹۲ و مهم‌تر از آن ائتلاف سه ضلعی هفتم اسفند ۹۴ باید برای رسیدن به موفقیت‌ها چه در عرصه سیاست داخلی و چه عرصه خارجی ادامه پیدا کند.

واقعیت این است که طی دو سال گذشته بخشی از اصولگرایان که آنان را اصولگرای اعتدالی تلقی می‌کنیم به مجموعه گفتمان اعتدال اضافه شده‌اند و در دو انتخابات مجلس دهم شورای اسلامی و مجلس پنجم خبرگان رهبری، سه ضلعی اصلاح طلبان، اعتدال گرایان و اصولگرایان اعتدالی را تشکیل دادند و در ‌‌نهایت به موفقیت‌های شگرفی دست پیدا کردند.

آنچه در سال ۹۵ باید نقشه راه باشد، حفظ ائتلاف سه گانه است که می‌توان با اضافه شدن پتانسیل جریان‌های مستقل با گرایش خواه اصلاح طلبانه و خواه اصولگرایانه و همین طور اعتدالی مجموعه را قوی‌تر کرد. واقعیت این است که موفقیت گفتمان اعتدال در انتخابات آینده ریاست جمهوری خرداد ماه سال ۹۶ بستگی به حفظ این ائتلاف سه گانه اصلاح طلبان، اصولگرایان معتدل و اعتدالیون دارد. بنابراین در بین تمامی حامیان هر سه مجموعه است که در سال آینده به شدت از این ائتلاف حمایت کرده و اجازه ندهند این نقشه راه توسط خناصان و تفرقه اندازان ناکام مانده و ائتلاف این سه مجموعه دچار انشقاق یا تفرقه در عرصه سیاسی کشور شود.
 
در حقیقت آنچه در مورد مجلس باید مورد توجه قرار بگیرد، حفظ همین رویکرد اعتدالی است. پس نباید شخصیت‌ها در دام بازی‌های رسانه‌ای و ژورنالیستی افتاده یا قرار بگیرند. همه آنانی که اعتقاد به برجام دوم بعد از انتخابات در سال ۹۵ دارند برای رسیدن به این مهم می‌بایست انسجام داخلی را بین مجموعه‌ها تقویت کنند.

بنابراین در رابطه با موضوع ریاست مجلس شورای اسلامی در دوره بعدی مهم‌تر از آنکه چه کسی بر کرسی ریاست تکیه می‌زند این موضوع حائز اهمیت است که رییس دوره بعدی کسی باشد که بتواند رویکرد اعتدالی را در بهارستان مراعات کند. حال می‌تواند این فرد یک چهره اصولگرای اعتدالی یا یک اصلاح طلب باشد. در این خصوص مهم‌ترین مساله فقط این است که رییس دوره بعدی اسنجام داخلی اعتدالیون، اصلاح طلبان و اصولگرایان اعتدالی و حتی جریان‌های مستقل درون مجلس را بهبود بخشد.

ائتلاف سه ضلعی هفتم اسفند ۹۴ باید خود را برای انتخابات دوره دوازدهم ریاست جمهوری خرداد ۹۶ آماده کنند و هیچ بهانه یا دست آویزی به رقیب خود در طول این دوران ندهند که تجربه و تاریخ خود گواه این موضوع است که رقیب همیشه به دنبال منفذ و شکافی در ادامه راه این ائتلاف مهم سه ضلعی پیروز در جریان دو انتخابات بزرگ ریاست جمهوری خرداد ۹۲ و مجلس شورای اسلامی ۹۴ است.