سرنوشت عجیب زمینهای مصادرهای شهرداری تهران/ ورزشگاههایی که تبدیل به مال شدند! +اسناد
رویداد۲۴ مرضیه امیری: سال ۱۳۸۲ زمانی که محمود احمدینژاد شهردار تهران بود و هنوز دوسالی با نشستن بر کرسی ریاستجمهوری فاصله داشت، بحث سر توسعه مکانهای ورزشی داغ بود. در همین دوره مذاکره بین شهرداری تهران و ستاد اجرایی فرمان امام بر سر ساختوساز مکانهایی تحت عنوان اماکن ورزشی آغاز میشود. اواخر زمستان همان سال نامهای در سربرگ ستاد اجرایی فرمان امام با امضای محمد جواد ایروانی رییس وقت ستاد اجرایی و محمود احمدینژاد شهردار تهران به دفتر بیت رهبری ارسال میشود.
در این نامه احمدینژاد و ایروانی با بیان اینکه « امکانات ورزشی کلان شهر تهران تناسبی با پوشش گسترده جمعیتی آن و شمار فراوان جوانان مرکز ایران اسلامی ندارد و ورزش برای سلامتی، نشاط و شادابی جوانان امری اساسی به شما میرود.» از رهبری ۲۰ قطعه زمین درخواست میکنند.
در این نامه شهرداری و ستاد اجرایی فرمان امام از مذاکرات و هماهنگی بین طرفین خبر میدهند و مینویسند: «در این مذاکرات تاسیس ۲۰ مجموعه ورزشی در مناطق مختلف شهرداری تهران در صورت کسب اجازه از محضر حضرتعالی مورد توجه قرار گرفت. به این ترتیب که تعهد زمین به عهده ستاد و انجام کارهای اجرایی و ساختساز به عهده شهرداری تهران گذارده شود.»
هفتم خردادماه سال ۱۳۸۳ یک امضای دیگر به دو امضای این نامه اضافه میشود و رهبری در خرداد سال ۸۳ به نامه شهردار وقت تهران پاسخ مثبت میدهد و در پی همین موافقت، عبدالرضا شیخالاسلامی مدیرکل وقت دفتر شهرداری تهران نامهای خطاب به اسفندیار رحیم مشایی سرپرست وقت معاونت امور اجتماعی شهرداری تهران مینویسد و درخواست میکند خیلی فوری سریعا از محلها بازدید و برآورد و اعلام شود.
بیشتر بخوانید: امضای چهار شهردار منطقه یک، پای یک مجوز/ چگونه فضای سبز ولنجک را به برج ۱۶ طبقه تبدیل کنیم؟
به این ترتیب قرارداد ۲۰ پروژه ورزشی در شهر تهران با زمینهای در دست ستاد اجرایی فرمان امام و ساختوساز شهرداری، منعقد میشود. امروز ۱۷ سال از آن درخواست و نامهنگاریهای برای استفاده از ۲۰ قطعه زمین به منظور ساخت ورزشگاه و مکان فرهنگی میگذرد. اگر تصور میکنید هم اکنون به جای آن ۲۰ قطعه زمینی که با دستور رهبری در اختیار شهرداری قرار داده شده، ورزشگاه ساخته شده، سخت در اشتباهید؛ سرنوشت ۱۸ فقره آن نامعلوم است و پیگیری رویداد۲۴ نشان میدهد در دو قطعه زمین به جای ورزشگاه مال ساخته شده است.
شورای شهر تهران نیز اخیرا تحقیق و تفحصی انجام داده تا وضعیت آن ورزشگاهها را پیگیری کند. یکی از زمینهایی که قرار بوده ورزشگاه شود، پروژه ورزشگاهی رضوان منطقه ۱۷ بوده که ابتدا به نام پروژه فرهنگی ورزشی امام رضا کلنگ میخورد اما در فرایندی عجیب به مجتمع تجاری رضوان مال تبدیل میشود.
سال ۸۸ رضوان مال در زمینی به مساحت ۸۵۰۰ متر مربع کلید میخورد و در نهایت این مجتمع با ۱۳ طبقه و زیر بنای ۱۰۲۰۰۰ متر مربع به بهرهبرداری میرسد. در این مجتمع که قرار بوده مکان ورزشی باشد، حالا ۱۱۰۰ واحد تجاری مشغول به کار هستند. ساخت این مال را خانواده شیروانی به عهده داشتند؛ خانوادهای که صاحب شرکت طرح و سازه شمیران هستند و ساخت مجتمع های کوروش، تندیس و پردیس زندگی را در کارنامه خود دارند.
جالب اینجاست که طی پیش روی این پروژه هم معضلات دیگری رخ میدهد، از جمله عدم اجرای تعهدات پیمانکاران که موجب تجمعهای اعتراضی خریداران واحدهای تجاری این مجتمعها شد. حدود ۵۰۰ خانواده واحدهای تجاری رضوان مال را پیشخرید کرده بودند و قرار بوده سال ۹۳ این واحدها را تحویل بگیرند، اما با عدم اجرای تعهد پیمانکار بهرهبرداری آن تا همین امسال به طول انجامید.
کلنگ پروژه ورزشگاهی البرز لشکرگ منطقه یک هم به نام پروژه فرهنگی و ورزشی امام رضا زده میشود و در نهایت، اما بهجای آن مجتمع تجاری امپریوم سربلند میکند.
مجتمع امپریوم مال که قرار بود ورزشگاه باشد
۲۰ قطعه زمین که دارایی عمومی محسوب میشده و تحت سرپرستی ستاد اجرایی فرمان امام بوده، در حالی به شهرداری تهران واگذار شده که طی نزدیک به دو دهه در دوره شهرداریهای مختلف ساخت و ساز و تغییر کاربری آنها ادامه یافته و بدون ایجاد هیچگونه خللی از سوی هر کدام از شهرداران و مسئولان از دوره محمود احمدی نژاد تا قالیباف و پس از آن، در نهایت تبدیل به مالهای بزرگ میشوند. برای هیچ نهاد و مسئولی هم سوال پیش نیامده که نفع زمینهایی که قرار بوده ورزشگاه عمومی در آنها ساخته شود، برای شهروندان و شهر تهران چیست؟