سالیانه ۱۱ میلیارد دلار سرمایه از کشور خارج میشود/ همه بازارها دچار رکود شدهاند
رویداد۲۴ زهرا ظهروند: احمد علیرضابیگی نماینده تبریز یکی از منتقدان جدی به عملکردهای اقتصادی دولت سیزدهم است. در همین رابطه، او با رویداد۲۴ گفتوگو کرده است که در ادامه میتوانید مهمترین بخشهای این مصاحبه را بخوانید:
* سیاستهای اقتصادی دولت، سیاستهای متعارضی شده و در ضدیت با همدیگر قرار گرفتهاند. همین تجربه را در دوره آقای روحانی به طور دیگر و در ابعاد وسیعتر داشته و دیدهایم و برای اینکه جلوی گرانی گرفته شود، سود سپرده را افزایش دادند. در عین حال بدون اینکه محدودیتی برای ارز ۴۲۰۰ تومانی قائل شده باشند، آن را به تمام ثبت سفارشها اختصاص دادند که نتیجه آن، تاراج مقادیر قابل توجهی ارز، طلا و سرمایههای کشور بود. به عبارتی با انگیزه کنترل قیمت دلار و طلا، این منابع در بازار ریخته شد و بیشترین استفاده را همان اشخاصی بردند که رانت اطلاعاتی و اطلاع از آینده داشتند. در حال حاضر هم دولت آقای رئیسی برای مهار تورم، سود سپرده را افزایش داده، که این سود تا ۲۵ درصد و در برخی موارد تا ۳۰ درصد را شامل میشود و این سبب شده که ارزش و قیمت تمام شده کالا و خدمات افزایش پیدا کند.
* ما با ثابت بودن قیمت دلار مواجه هستیم و دولت تلاش میکند تا قیمت دلار را مهار کند و چون قیمت تمام شده کالاها افزایش پیدا کرده، مزیت صادراتی کالاهای تولید داخل، دیگر از بین رفته است. در نتیجه کالاهای ما امکان حضور در بازارهای خارجی را پیدا نمیکنند و از سوی دیگر با توجه به اینکه منابع و انرژی ما که باید صرف اولویتهای کشور شود تا بتوان پاسخگوی خواستههای نسل جوان در ابعاد مختلف بود و در حوزههای اشتغال، ازدواج و مسکن صرف شود، اینطور نبوده و عملاً در این حوزهها نتوانستهایم عملکرد قابل اعتنایی را ارائه دهیم.
* این روندها، اثرات منفی در امیدواری ملت ایران به ویژه امیدواری جوانهای کشور، روی بحث مهاجرت و فضای مجازی و تاثیرات قابل ملاحظهای در کسب و کارهایی که در فضای مجازی هستند، گذاشته است. اگر بخواهیم یک نمونه بارز بیماری اقتصادی کشور را در نظر گرفت، در خصوص استیضاح وزیر صمت و قیمت برخی خودروها است. روزی که وزیر صمت استیضاح شد، قیمت پژو یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان بود، این در حالی است که فردای آن روز که دیگر وزیر صمت در این سمت نبود، قیمت همین خودرو ۸۰۰ میلیون تومان شد، یعنی حدود نیم میلیارد تومان به نفع مردم شد که همچنان نیز قیمت خود را حفظ کرده است و این مورد درباره مدلهای دیگر خودرو هم اتفاق افتاد و کاهش قیمت پیدا کردند.
* این اتفاقات نشان میدهد اقتصاد ما، اقتصاد بیماری است و نبود یک شخص توانسته یک چنین تاثیر فاحشی را از خود برجای بگذارد. این بیماری به این برمی گردد که اجازه رقابت وجود ندارد. مردم بایستی امکان حق انتخاب داشته باشند، اما ما این حق را از مردم گرفتهایم و محکوم هستند همین تولیدات داخلی را خریداری کنند و با توجه به قدرت نرمافزای که دولت دارد که مرز و گمرک در اختیارش است و تعرفه میبنند، طبیعتا یک بازار انحصاری برای جماعتی ایجاد شده و اینجا حقوق مردم ضایع میشود.
* الان باید به سمت مشارکتپذیری با مردم برویم. مردم سرمایه قابل توجهای دارند و نقدینگی در حد بالایی در دستشان است؛ این در حالی است که همه بازارهای ما دچار رکود شدهاند و خروج سالیانه ۱۱ میلیارد دلار سرمایه از کشور اتفاق میافتد.
* ما در موضوعات مختلف دنبال یک یا دو میلیارد دلار سرمایهگذاری هستیم و دولت هم نتوانسته جاذبهای ایجاد کند که صاحبان سرمایه احساس کنند میتوانند با امنیت، سرمایه خود را در حوزههای مختلف مثل معدن، پتروشیمی و خدمات، سرمایهگذاری و کسب منفعت کنند. از آنجا که سرمایهگذار سودی نمیبیند، پولش را به خارج کشور میبرد و در آنجا احساس امنیت میکند که این نقص اساسی دولت است. در حال حاضر سرمایهگذاری در پایینترین سطح قرار گرفته و سرمایهگذاری خارجی هم اصلاً اتفاق نمیافتد که این هم برمیگردد به نوع بستری که دولت بایستی برای پذیرش سرمایه فراهم کند.