موقعیت علی لاریجانی از نگاه «فرهیختگان»؛ دوراهی بازگشت به اصل و تداوم ائتلاف با روحانی
رویداد۲۴| علی لاریجانی این روز‌ها در مرکز توجه است. دلیلش هم سفری است که به عنوان نماینده رهبری به سوریه و لبنان انجام داد. به هرحال سفر مهمی بود و درحالی به وی سپرده شد که به باور برخی از رسانه‌ها و تحلیل‌گران می‌توانست به چهره‌ای مثل سعید جلیلی سپرده شود. دادن این ماموریت به علی لاریجانی که در انتخابات ریاست جمهوری اخیر برای دومین بار رد صلاحیت شده بود، اما مهم و قابل تامل جلوه کرد. چنانچه بسیاری از رسانه‌ها از بازگشت لاریجانی گفتند و این سفر را نشان پررنگ شدن وی در عرصه سیاست‌ورزی دانستند.
روزنامه فرهیختگان نیز در شماره امروز خود به همین موضوع پرداخته است. با این تفاوت که نسبت به احیای جایگاه لاریجانی خیلی هم اطمینان ندارد و او را در موقعیت انتخاب می‌داند.
این روزنامه اصولگرا با ارائه شرحی از فعالیت‌های سیاسی و رویکرد‌های علی لاریجانی طی سال‌های گذشته نوشته: «در فاصله ۸۴ تا ۹۲ عملاً به مهم‌ترین کنشگر منتقد دولت تبدیل شد. لاریجانی تا اینجای کار تلاش کرده بود سه ویژگی متمایز از خود نشان بدهد؛ نخست چهره‌ای پخته در سیاست خارجی، دوم کاراکتر میانه توسعه‌خواه که با رادیکالیسم در اصولگرایی مرزبندی دارد و سوم کنشگر سیاسی غیراصلاح‌طلب. کشتیبان علی لاریجانی را از سال ۹۲، اما سیاستی دیگر آمد. او که در انتخابات آن سال در غیاب قالیباف در یکی از میتینگ‌های انتخاباتی‌اش شرکت کرده بود، از چنین سالی به بعد خواسته یا ناخواسته تبدیل به مؤتلف تمام‌قد حسن روحانی شد و این مسیر را تا انتخابات ۱۴۰۳ ادامه داد و روزبه‌روز از خاستگاه اصلی‌اش فاصله گرفت. نوع مواجهه با برجام، نحوه تعامل با کابینه روحانی و... به‌گونه‌ای بود که در افکار عمومی سپردن چک‌سفید امضا به حسن روحانی حساب می‌شد و لاریجانی اگر هم خواست نتوانست خود را از او جدا کند. حالا در آبان ۱۴۰۳ و با شرایط خاص منطقه، سفر لاریجانی به بیروت بازخورد وسیعی در فضای اجتماعی داشته است. این سفر از دو جنبه می‌تواند به احیای یک علی لاریجانی کلاسیک کمک کند؛ جنبه نخست عنوان سفیر ویژه‌ای بود که تحت‌لوای آن پیام‌های رهبر انقلاب را به نخست‌وزیر لبنان و رئیس‌جمهور سوریه رساند و دوم ظهور و بروز قدرتمند رسانه‌ای که با تعبیری که درخصوص نتانیاهو به کار برد اجتماعی و عمومی شد. او حالا بر سر یک انتخاب است؛ راهبردی به سیاست نگاه کند و آن سه ویژگی را در خود احیا کند یا کار سیاست را به تکنیسین‌هایی بسپارد که فکر می‌کنند با توییت در مورد ارتفاع گرفتن و نقشه اسنپ و... می‌توان انتخابات را برد.»
