نامه تند و انتقادی علی رهبری/ از این وضعیت موسیقی خجالت‌زده‌ام
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، علی رهبری که پارسال به دلیل اختلاف با مسوولان و مدیران معاونت هنری وزارت ارشاد و دفتر موسیقی از مدیریت ارکستر سمفونیک تهران کناره گرفت، متنی را در اختیار رسانه‌ها قرار داده که در آن مواردی انتقادی در قالب پرسش مطرح شده است.
علی رهبری در مقدمه این نامه نوشته است: «ایران در خیلی از زمینه‌ها مثل سینما و فوتبال با وجود امکانات محدود، موفقیت‌های بزرگ جهانی کسب کرده که همواره باعث درخشش نام کشورمان بوده است اما در زمینه موسیقی علمی سمفونیک با وجود افراد با استعداد و تحصیلکرده، نه تنها هیچ موفقیتی کسب نکرده بلکه صرفا به علت منافع گروهی سودجو متاسفانه دچار پس رفت هم شده است.»
او ادامه داده: «این وضع نابسامان در موسیقی و در نتیجه عقب‌ماندگی واضح ما از کشور همسایه ترکیه، بنده و اغلب دست‌اندرکاران حرفه‌ای مستقل را نگران و گاهی خجالت‌زده نیز می‌کند.»
رهبر سابق ارکستر سمفونیک تهران افزوده است: «معتقدم که وقتی راه‌ها و درها به روی کاردانان واقعی بسته و از نادانان و ... استقبال می‌شود، ... برای یک مملکت ... پر زیان و پر هزینه است.»
رهبری تاکید کرده است: «گروهی از خوش‌باوری و اعتماد بعضی رسانه‌ها سوء‌استفاده کرده و با پی بردن به قدرت رسانه‌ها از راه‌های مختلف مسولین را گمراه کرده و با تقسیم کردن امکانات دولت بین دوستان منتخب خود حق هنرمندان بسیاری را در داخل و خارج از ایران پایمال و ضررهای غیر قابل جبرانی به مملکت ما وارد کرده‌اند.»
در ادامه نامه این موسیقی‌دان آمده است: «قدرت رسانه‌ها در بازخواست افراد همچنان مثل قوه قضاییه و مجلس است. سوال از معاونت هنری و افراد ذیصلاح در مورد نحوه عملکرد یکساله به هیچ وجه بازخواست جزایی در پی نخواهد داشت. چرا افراد تحصیلکرده و کاردان ایرانی باید از ترس ... یک گروه مافیایی، در مقابل تمام گرفتاری‌ها با ترس فراوان سکوت اختیار کنند، بخصوص در کشوری که بدون ترس از مسولین سیاسی و مالی هر روز انتقاد می‌شود.»
او در بخشی دیگر از مقدمه نامه خود نوشته است: «اینجانب ... بعد از نوشتن چندین نامه سرگشاده اعتراضی و ایجاد آگاهی و هشدار در مورد وضع نابسامان موسیقی‌دان‌ها آهنگسازان، رهبران و نوازندگان جوان و مشکلات به بار آمده، ... تصمیم گرفتم این نامه سرگشاده را که احتمالا اخرین هشدار بنده در این راه خواهد بود، خدمت شما مسولین خبری فرهنگی و هنری بنویسم و پیگیری مشکلات حل نشده را به عهده شما واگذار کنم و از شما تقاضا دارم با طرح سوالاتی همانند، چرا، چطور، چه شد موارد ذیل را پیگیری بفرمایید.»
در ادامه این نامه، علی رهبری هفت مورد انتقادی خود را چنین شرح داده است:
- مورد اول، بی‌توجهی وزارت ارشاد به وضع نابسامان زندگی و آثار بیش از یکصد و پنجاه آهنگساز ایرانی و در اختیار گذاشتن تمام امکانات فقط برای چند نفر دوستان منتخب. توضیح این‌که در سال ۱۳۹۴ که دوباره مسولیت ومدیریت هنری در ایران را به‌عهده گرفتم ...نظر مثبت شرکت ناکسوس، مشهور‌ترین کمپانی نشر موسیقی در جهان را کسب کردیم و در مدتی بسیار کوتاه ۱۶ اثر ایرانی را برای فرستادن به اروپا ضبط کردیم. حال سوال اینجاست که چرا ]معاونت هنری[ وزارت فرهنگ و ارشاد مایل به پیگیری این موضوع بسیار مهم ...نشد و آثار این آهنگسازان را بایگانی کرد. آیا دلیلش نمی‌تواند این باشد که بر حسب اتفاق نام هیچکدام از این آهنگسازان ایرانی جزو دوستان مدیران معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد نبودند.
- مورد دوم، عدم پیگیری دعوت‌نامه کشور اتریش برای افتتاح جشنواره بین‌المللی بروکنر که می‌توانست برای وجهه جهانی ایران نقش مهمی بازی کند. قرار بود در سال ۱۳۹۶ کشور ایران با ارکستر سمفونیک تهران جشنواره بین‌المللی موسیقی بروکنر را افتتاح کند که این‌هم پیگیری نشد. اینجا باید متذکر شوم که اغلب کشورهای پیشرفته جهان در آرزوی چنین دعوتی هستند اما چرا مدیران معاونت هنری و دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد به اهمیت این جشنواره پی نبردند و این دعوت‌نامه پایمال شد. البته شاید این برنامه هم هیچ ارتباطی به اطرافیان گروه ... خانه موسیقی پیدا نمی‌کرد.
- مورد سوم چرا به وضع نابسامان و بسیار بد هنرستان‌ها رسیدگی نمی‌شود؟»
- مورد چهارم بی توجهی به هنرمندان بسیار موفق ایرانی در خارج از ایران و عدم جلب آنان به همکاری در ایران است. در اروپا، امریکا ، کانادا و چند کشور دیگر تعداد بیشماری موسیقی‌دان، پژوهشگر، نوازنده، خواننده، اهنگساز و رهبر ارکستر ایرانی بسیار حرفه‌ای و موفق وجود دارند و در مقابل معاونت هنری با بی‌توجهی فراوان به این افراد فقط صرفا با دوستان یک گروهی که سال‌ها بر موسیقی ایران سلطه داشته‌اند، همکاری می‌کند و ...
- مورد پنجم عدم کنترل رزومه‌های هنرمندان موسیقی از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد است.
- مورد ششم، رسیدگی بسیار جدی به وضع نابسامان ارکستر سمفونیک تهران با مقایسه با همین ارکستر در سال ۱۳۹۴است.
- مورد هفتم و مهمترین مورد، کم توجهی به ارکستر سازهای ملی ایران است؛ ارکستری که اهمیتش برای چهره فرهنگی ایران به مراتب بالاتر از ارکستر سمفونیک و ارکستر به اصطلاح ملی است. در این راه در سال ۱۳۹۴ بنده با همکاری شبانه‌روزی دوستان عزیز آقایان اسماعیل تهرانی، حمید متبسم، سجاد پورقناد، و ده‌ها نوازنده ایرانی با موافقت و نظارت بنیاد رودکی، ارکستر سازهای ملی ایران را تشکیل و با نظارت خود وزارت فرهنگ و ارشاد کنسرتی بسیار ایرانی ترتیب دادیم که مورداستقبال مردم هم واقع شد ولی متاسفانه این اقدام ملی و صد در صد ایرانی به‌علت عدم پرداخت دستمزد نوازندگان از هم پاشید.
