ضرورت حمایت بهزیستی از زنان مطلقه تا یک سال پس از طلاق

مهدی بیاتی افزود: طبیعتا فرزندان طلاق نمی‌توانند یک زن و یا مرد دیگر را به راحتی به جای پدر و مادر واقعی خود بپذیرند و برای پذیرش این مسئله حداقل یک تا دوسال زمان لازم دارند.

وی ادامه داد: اصرار بیش از حد والدین، در جهت ایجاد ارتباط با فرد دیگر و پذیرش این امر از سوی فرزندانشان باعث لطمه زدن به حوزه روانی کودک خواهد شد.

این روان شناس هم چنین خاطرنشان کرد: متاسفانه مسئله بدتری که در برخی مواقع دیده می‌شود، هم خانه شدن زن و مردی است که از یکدیگر طلاق می‌گیرند؛ این امر به روی فرزندان تاثیرات منفی و مخرب برجای می‌گذارد.

بیاتی ادامه داد: برخی مواقع این زوجین مدعی می‌شوند که به خاطر داشتن فرزند مجبور به همخانه شدن با همسر سابق خود هستند. درچنین شرایطی این سوال پیش می آید که اگر آنقدر نگران فرزند خود بودید پس چرا طلاق گرفتید؟.

وی در ادامه تاکید کرد: زوجینی که پس از طلاق مجددا با همسر سابق خود هم خانه می‌شوند، هیچ مسئولیتی نسبت به یکدیگر ندارند اما بعضا روابط زناشویی خود را حفظ می‌کنند.

این روان شناس تصریح کرد: زن و شوهری که از یکدیگر جدا می‌شوند به ویژه زنان، پس از طلاق دچار خلاء عاطفی شدید شده و در نتیجه در برخی مواقع با همسر سابق خود مجددا ارتباط برقرار می کنند که این مسئله چیزی جز سوء استفاده جنسی نیست. زنان باید مراقب باشند تا به علت خلاء عاطفی بوجود آمده برای آنها، زود تحت تاثیر افراد دیگر قرار نگیرند چرا که شکست‌ در این رابطه نیز باعث خلاء شدید و سرخوردگی زنان می‌شود و این امر می‌تواند آنها را به سوی اعتیاد و ... نیز بکشاند که در این شرایط بازگشت آن‌ها به زندگی عادی بسیار سخت می‌شود.

بیاتی افزود: در این مرحله نقش حکومت باید به طور دقیق مشخص شود به طوری که رویکرد اصلی در این حوزه باید پیشگیری باشد تا افراد پس از طلاق در جامعه رها نشوند. نیاز است سازمانهای متولی چون بهزیستی حداقل یک سال به عنوان یک فرد آسیب دیده این افراد را مورد پشتیبانی فکری و ذهنی قرارداده و خدمات روان شناسی به آنها ارائه دهند.

این روان شناس تاکید کرد: سازمانهای متولی باید توجه داشته باشند که این افراد چه پولدارباشند چه فقیر باید تحت حمایت قرار گیرند زیرا در این شرایط میان مرفه و غیرمرفه تفاوتی نیست.

بیاتی در پایان اظهار کرد: سازمانهای متولی چون بهزیستی می‌توانند اطلاعات مطلقه‌ها را از مراجع ذی ربط دریافت و با ارائه خدمات به آنها کمک کنند تا یک سال دوره بحرانی پس از طلاق را با موفقیت و ایمن پشت سر بگذرانند زیرا در طی این یک سال این افراد بیش از هرزمان دیگری دچار خطا و آسیب می‌شوند که تاثیر آن بر فرزندان آنها بسیار بیشتر از خودشان است.