پای درد دل کارکنان خیریه امام علی ازگل/ نه حقوقمان را می‌دهند نه ما را به رسمیت می‌شناسند!

رویداد۲۴ اگرچه مجموعه‌های خیریه برای کمک به افراد نیازمند و دارای مشکل تاسیس می‌شوند، اما گاهی پیش می‌آید که خود کارکنان یک خیریه مشکلاتی بزرگ دارند که چندان به آن توجه نمی‌شود؛ یک نمونه آن مشکلات اخیر کارکنان خیریه توان‌بخشی امام علی در ازگل است که پرسنل آن که عموما افراد معلول هم هستند، دل پری از بهزیستی و پیمانکاران آن دارند. یکی از کارکنان این خیریه برای رویداد۲۴ تعریف می‌کند که نزدیک سال جدید است اما آنها معوقات زیادی دارند که پرداخت نشده است؛ هکچنین مشخص نیست عیدی آنها پرداخت شود یا خیر.

مدیریت خیریه‌های این‌چنینی توسط بهزیستی مشخص می‌شود و بر مبنای اطلاعاتی که خبرنگار رویداد۲۴ به دست آورده، تا کنون دست‌کم دو بار مدیریت خیریه توسط بهزیستی تغییر کرده است. در دوره مدیریت قبلی، خیریه در اختیار مجموعه‌ای به نام نیک آفرینان غدیر بود که بر مبنای گفته کارکنان خیریه، حقوق و مزایای آنها درست پرداخت نمی‌شده است. ظاهرا انتقادها افزایش می‌یابد و بالاخره در اواخر خردادماه بهزیستی خیریه از مدیریت قبلی گرفته می‌شود و به مدیریت جدید سپرده می‌شود.

یکی از کارکنان خیریه می‌گوید: در این چهارماه حقوق کارکنان به درستی پرداخت نشده و اکنون هر پرسنل نزدیک به ۴ میلیون تومان طلب دارد که برای ما رقم قابل توجهی است. او توضیح می‌دهد که علاوه بر حقوق معوقه مشخص نیست که عیدی این چهار ماه در دوره جدید و سه ماه قبل مربوط به دوره مدیریت قدیمی (یعنی در مجموع ۷ ماه) قرار است کی پرداخت شود. تا این لحظه که بهزیستی از پرداخت معوقات پرسنل سرباز زده و آن‌ها را به مدیریت جدید ارجاع داده است.

بیشتربخوانید: شکایت از مدیرکل بهزیستی و امام جمعه گنبدکاوس بر سر یک خیریه/ اعضای موسس اخراج شدند

این پرسنل خیریه امام علی در ازگل می‌گوید: در این چند سال هر برخوردی که خواستند با ما داشتند. حتی خود بهزیستی همواره برای خطاب قرار دادن کارکنان از عبارت «مددجویان» استفاده می‌کند و هیچگاه نمی‌گویند پرسنل ما، این یعنی ما پرسنل رها شده در این مرکز هستیم.

او می‌گوید: در این مدت نه حق شب‌کاری‌های ما را دادند و نه پاداش و سنوات. مثلا سه سال معوقه را به صورت خرد ۱۲۰۰ تومان پرداخت می‌کردند. بهزیستی در خردادماه مجموعه مدیریت قدیمی را با دلایلی مانند تغییر سیاست‌ها و تغییر روسا برکنار کردند؛ این اقدام در حالی انجام شده بود که آنها بدون اینکه حقوق ما را پرداخت کنند، برکنار شده بودند و ما طلب زیادی از آن‌ها داشتیم. حقوق خرداد ماه ما را پرداخت نکردند. اینها همه در شرایطی بود که بهزیستی حقوق ما را کم کرد و به حقوق پایه تامین اجتماعی تقلیل داد، یعنی از ۳ میلیون و ۳۰۰ به ۲ میلیون ۶۰۰ هزار تومان رساند. هرچقدر اعتراض کردیم پاسخی نگرفتیم و گفتند بگذارید شما را به گروه بعدی واگذار کنیم ان‌شاءالله حقوق شما را زیاد می‌کنند.

او با بیان اینکه بهزیستی مسئولیت این خیریه را از تیر ماه تا اواسط آبان ماه در اختیار داشته و حاضر به پرداخت حقوق و عیدی ما نیست، یادآور شد: هربار اعتراض می‌کنیم و صحبت می‌کنیم بهزیستی شمیرانات وعده می‌دهد که درست می‌شود. نامه زدیم و اعتراض کردیم، گفتند گروه جدید باید این معوقه را به شما پرداخت کند و به گروه جدید می‌گوییم. این در حالی است که گروه جدید می‌گویند در قرارداد ما چنین موضوعی نیامده و ما فقط اعلام کردیم قبوض معوقه را پرداخت می‌کنیم.

این پرسنل خیریه امام علی در ازگل می‌گوید: ما ۱۲۰ - ۱۳۰ پرسنل هستیم که تقریبا همه چنین مشکلاتی دارند. عمده افرادی که اینجا مشغول به کار هستیم، سرپرست خانوار هستیم و هزار و یک مشکل و گرفتاری داریم. همه ما حدودا ۸۰۰ تومان از حقوقمان کم شده و گروه جدید پیمانکار نیز پایه حقوق را با ۲۷۰۰ میلیون تومان بسته است. بهزیستی هیچ اهمیتی به ما نمی‌دهند، ما اینجا زندگی و وقتمان را پای بچه‌های معلول گذاشته‌ایم و حالا بهزیستی نمی‌خواهد پول ما را بدهد. ما برای مشکلاتی که با غدیر داشتیم وکیل گرفتیم که پیگیر حق و حقوق ما باشند.

او با بیان اینکه مشکل ما بهزیستی است، یادآور شد: وقتی داشتند خیریه را واگذار می‌کردند گفتیم حق و حقوق ما چه می‌شود و سازمان بهزیستی گفت نگران نباشید پرداخت می‌شود. ولی حالا ما را پاسکاری می‌کنند. گروه جدید دو ماه است که اینجا را در اختیار دارد و عملا از عیدی و پاداش چیزی نمی‌ماند. ما سه ماه عیدی خود را از غدیر و ۴ ماه از بهزیستی می‌خواهیم. پس چه فرقی میان بهزیستی و پیمانکار است؟

این پرسنل خیریه امام علی می‌گوید: ما اینقدر برایشان بی‌اهمیت هستیم که در دوره جدید حتی رقم قرارداد‌های ما را با مداد نوشته‌اند و این یعنی ما کمترین امنیتی نداریم. بهزیستی هم به این موارد رسیدگی نمی‌کند.

در تماسی که با تقوی مدیرعامل جدید خیریه امام علی ازگل داشتیم، او به حواشی پاسخ داد و به رویداد ۲۴ گفت: طلبی که این پرسنل دارند، اساسا ربطی به ما ندارد اما ما بر حسب اخلاق در حال پیگیری معوقات این کارکنان از بهزیستی هستیم. به لحاظ قانونی من مستاجر جدید هستم و مستاجر قبلی باید مشکلش را با صاحبخانه حل کند، اگرچه که ما همچنان درحال پیگیری هستیم. در دوره ما که از آبان ما روی کار آمدیم، تاکنون نه یک ریال معوق داشتیم و نه اجحاف.

از تقوی پرسیدیم اگر شما در حال حل مشکل پرسنل هستید، چگونه است که قرارداد آنها را با مداد می‌نویسید؟ او پاسخ داد: قرارداد‌ها طبق قانون کار است و قانون نمی‌گذارد قرارداد و رقمی جابجا شود. چون تعداد پرسنل زیاد بود و برای اینکه بتوانیم عدد نهایی را با هم ببندیم و چون هر کدام بخش‌بندی‌های مشخص و خاص خود را دارد، باید مجدد امضا شود و آن در واقع یک پیش‌نویس برای قرار داد اصلی است. قانون کار مشخص است و ربطی هم ندارد با مداد نوشته شود یا با ماژیک. ما حقوق و قرارداد‌ها را براساس قانون کار نوشته و پرداخت می‌کنیم.

در ایران همه چیز خصوصی شده است؛ از بهداشت و درمان گرفته تا تحصیلات و آموزش. هر کس پول بیشتری داشته باشد، خدمات بیشتری می‌گیرد. از عجایب ایران اینکه نهادهایی مثل بهزیستی که اساسا ماهیت اقتصادی ندارند و قرار است در موارد عمومی کنار دولت قرار بگیرند تا بخشی از مشکلات را حل کنند هم خصوصی شده و میان پیمانکاران دست به دست می‌شود! نتیجه چنین سیاستی این است که واحدهای خیریه که قاعدتا مدیران آن نباید نگاه اقتصادی داشته باشند، در فکر کسب درآمد هستند. شاید سازمان بهزیستی یکبار دیگر در سیاست‌های خود تجدید نظر کند.