نشریه روسی: مردم به فساد عادت کرده‌اند/ در کشورهای فاسد، فاسد نبودن خطرناکتر از فاسد بودن است
بک روزنامه روسی با انتشار گزارشی از میزان پیشرفت فساد در ادارات دولتی و غیر دولتی روسیه نتیجه گیری کرده است که مردم این کشور به فساد عادت کرده اند.
رویداد۲۴- یک روزنامه روسی با انتشار گزارشی از میزان پیشرفت
فساد در ادارات دولتی و غیر دولتی روسیه نتیجه گیری کرده است که مردم این
کشور به فساد عادت کرده اند.
در این گزارش آمده است: بازداشت اخیر آلکسی اولوکایف وزیر توسعه اقتصادی روسيه به اتهام رشوه خواری تاکنون سر زبانها است. در مجموع 76% جمعیت روسيه اطمینان دارد نهادهای دولتی روسيه بطور کامل یا در میزان محسوس دستخوش فساد هستند. بنظر 32% جمعیت آماری فساد در روسيه امروز بیش از سال 2000 است.
مردم اطمینان دارند افراد شرافتمند در حکومت اندک هستند. ولی آنها به هموطنان خود هم اعتماد ندارند. 44% اطمینان دارند اکثر مردم قوانین را رعایت نمی‌کنند. همزمان 82% می‌گویند خودشان برخلاف دیگران قانون را نقض نمی‌کنند. ولی واقعیت این است که خود آنها هم قانون را زیر پا می‌گذارند. اکثر مردم فساد روزمره را امر خلاف قانون تلقی نمی‌کنند. اگر کسی به پزشک رشوه می‌دهد، خوب منظورش این است که او را درست و حسابی درمان کنند. یا (مأمور پلیس) گواهی رانندگی او را باطل نکند. یا اگر مبلغی از قرارداد دولتی به جیب زد، خوب اینکه ایرادی ندارد، من برندارم، کس دیگری برمی‌دارد.
ولی فساد خیلی مضرتر از آن است که بنظر می‌رسد. فساد حتی بدون قتل فیزیکی به بی‌معنی شدن فعالیت مقام فاسد منجر مي‌شود. آزمایش ترتیب داده شده در آفریقا نشان داد معلم فاسد اولاً به شاگرد آماده رشوه دادن نمره بالا می‌دهد، ثانیاً شاگردان دیگر بطور رایگان نمره بالا می‌گرفتند و ثانیاً خود معلم دیگر نمی‌توانست فعالیت صحیحی داشته باشد.
در کشورهای فاسد برای مقامات رشوه نگرفتن گاهی خطرناکتر از رشوه گرفتن است. اگر رشوه برمی‌داری پس تو خودی هستی، تو با یک زنجیر به ما بسته شده‌ای. این مقررات در رژیم‌های اقتدار گرا موجود است. فساد در این رژیم‌ها نشانه وفاداری یک مقام است. اگر دوست رئیس‌جمهور (ایگور سچین رئیس روس‌نفت -م) هدیه حقیری به تو (اولوکایف) بخاطر خدمت به وطن پیشنهاد می‌کند دادن پاسخ رد خطرناک است زیرا چنین اقدامی نشانه آزادمنشی خواهد بود.
اگر همه اطمینان دارند که همه رشوه می‌خورند، پس همه واقعاً رشوه خور هستند. هرچه اطمینان مردم به فساد در کشور بیشتر باشد آنقدر احتمال توافق خود آنها با فساد بالاتر می‌رود. درصورت نبود رقابت سیاسی واقعی بهم زدن این اوضاع میسر نخواهد شد.
به گزارش خبرآنلاین روزنامه تجاری "ار ب کا"، در گزارشی به قلم بوریس گروزوفسکی، مفسر اقتصادی به بررسی میزان فساد در این کشور پرداخته و نتیجه گیری کرده است که مردم نسبت به این موضوع کرخ شده اند.
در این گزارش آمده است: بازداشت اخیر آلکسی اولوکایف وزیر توسعه اقتصادی روسيه به اتهام رشوه خواری تاکنون سر زبانها است. در مجموع 76% جمعیت روسيه اطمینان دارد نهادهای دولتی روسيه بطور کامل یا در میزان محسوس دستخوش فساد هستند. بنظر 32% جمعیت آماری فساد در روسيه امروز بیش از سال 2000 است.
مردم اطمینان دارند افراد شرافتمند در حکومت اندک هستند. ولی آنها به هموطنان خود هم اعتماد ندارند. 44% اطمینان دارند اکثر مردم قوانین را رعایت نمی‌کنند. همزمان 82% می‌گویند خودشان برخلاف دیگران قانون را نقض نمی‌کنند. ولی واقعیت این است که خود آنها هم قانون را زیر پا می‌گذارند. اکثر مردم فساد روزمره را امر خلاف قانون تلقی نمی‌کنند. اگر کسی به پزشک رشوه می‌دهد، خوب منظورش این است که او را درست و حسابی درمان کنند. یا (مأمور پلیس) گواهی رانندگی او را باطل نکند. یا اگر مبلغی از قرارداد دولتی به جیب زد، خوب اینکه ایرادی ندارد، من برندارم، کس دیگری برمی‌دارد.
ولی فساد خیلی مضرتر از آن است که بنظر می‌رسد. فساد حتی بدون قتل فیزیکی به بی‌معنی شدن فعالیت مقام فاسد منجر مي‌شود. آزمایش ترتیب داده شده در آفریقا نشان داد معلم فاسد اولاً به شاگرد آماده رشوه دادن نمره بالا می‌دهد، ثانیاً شاگردان دیگر بطور رایگان نمره بالا می‌گرفتند و ثانیاً خود معلم دیگر نمی‌توانست فعالیت صحیحی داشته باشد.
در کشورهای فاسد برای مقامات رشوه نگرفتن گاهی خطرناکتر از رشوه گرفتن است. اگر رشوه برمی‌داری پس تو خودی هستی، تو با یک زنجیر به ما بسته شده‌ای. این مقررات در رژیم‌های اقتدار گرا موجود است. فساد در این رژیم‌ها نشانه وفاداری یک مقام است. اگر دوست رئیس‌جمهور (ایگور سچین رئیس روس‌نفت -م) هدیه حقیری به تو (اولوکایف) بخاطر خدمت به وطن پیشنهاد می‌کند دادن پاسخ رد خطرناک است زیرا چنین اقدامی نشانه آزادمنشی خواهد بود.
اگر همه اطمینان دارند که همه رشوه می‌خورند، پس همه واقعاً رشوه خور هستند. هرچه اطمینان مردم به فساد در کشور بیشتر باشد آنقدر احتمال توافق خود آنها با فساد بالاتر می‌رود. درصورت نبود رقابت سیاسی واقعی بهم زدن این اوضاع میسر نخواهد شد.
منبع: خبرآنلاین
