تاریخ انتشار: ۱۸:۱۵ - ۱۵ آبان ۱۳۹۹
ترامپیسم به حیات خود ادامه می‌دهد!

انتخابات جنجالی آمریکا و رازهایی که بر ملا شد

آن خشمِ به‌اصطلاح اخلاقی که درباره ریاست‌جمهوری ترامپ وجود داشت باعث نشد که حمایت جمهوری‌خواهان از او کمتر شود. در حقیقت، او پایگاه خود را در میان رأی‌دهندگان سفیدپوست گسترش داد.

رازهای انتخابات آمریکارویداد۲۴ پایان شمارش آراء ریاست‌جمهوری آمریکا ممکن است با شکست دونالد ترامپ همزمان شود. اما این به این معنی نیست که ترامپیسم هم شکست خورده است.

دموکرات‌ها امیدوار بودند که ۴ سال آشفتگی، حمله به هنجار‌ها و نهاد‌ها و دروغ و بی‌صداقتی - به‌علاوه همه‌گیری‌ای که جان ۲۳۰۰۰۰‌نفر را گرفت – خیلی سریع، تمیز و کوبنده باعث رنگ‌باختنِ اثر ۴۵‌امین رئیس‌جمهور آمریکا شود.

این اتفاق می‌توانست مسیر کشور را مشخص کند و هشداری باشد به حزب جمهوری‌خواه تا بروند و آن گزارش معروفِ «کالبد‌شکافی» را که در سال ۲۰۱۳ ارائه دادند از روی قفسه بردارند و خود را از نو بیافرینند. [گزارش کالبدشکافی یا آتوپسی گزارشی ۱۰۰‌صفحه‌ای و شامل برنامه‌های حزب جمهوری‌خواه آمریکا در کارزار انتخاباتی سال ۲۰۱۲ بود.]

اما چهارشنبه شب، یک شب فاجعه‌آمیز دیگر برای نتایج نظرسنجی بود که نشان داد قرار نیست اوضاع این‌طور پیش برود.

ترامپ استقامت خود را ثابت کرد و رأی‌هایش را در فلوریدا، تگزاس و سایر ایالات افزایش داد. ترامپ در انتخابات این دوره بسیار بیشتر از انتخابات دوره قبلی رأی سفیدپوستان طبقه کارگر را به دست آورده و توانسته به تدریج حمایت آمریکایی‌های لاتین‌تبار از دموکرات‌ها را کاهش داد.

گردهم‌آیی‌های انتخاباتی ترامپ که مانند همیشه بر محور کیش شخصیت برگزار شدند، مانند همه گردهم‌آیی‌های دیگرش پرشور و بی‌قانون بودند. مشخص شد که پیروزی او در سال ۲۰۱۶ به هیچ طریقی قابل انتساب به ولادیمیر پوتین و جیمز کومی نبود. جنسیت‌گرایی، نژادپرستی و دروغ‌گویی او در سال ۲۰۲۰ جسورانه‌تر و مشروع‌تر از قبل شده است.

وقتی برخی از آمریکایی‌ها در اعتراض [به ترامپ]گفتند «ما این نیستیم» رأی‌دهندگان به ترامپ در پاسخ گفتند: «ما دقیقاً همین هستیم – و قرار نیست جایی برویم.»

یک استاد دانشگاه پرینستون، ادی کلود، که نویسنده کتاب دموکراسی به رنگ سیاه است، در توئیتی نوشت: «آن خشمِ به‌اصطلاح اخلاقی که پیرامون ریاست‌جمهوری ترامپ وجود داشت باعث نشد که حمایت جمهوری‌خواهان از او کمتر شود. در حقیقت، او [حتی]پایگاه خود را در میان رأی‌دهندگان سفیدپوست گسترش داد. ترامپ در تقاطع حرص، خودخواهی و نژادپرستی به شکوفایی خود ادامه می‌دهد.»

حالا اگر ترامپ برنده انتخابات شود، ترامپیسم پیروز می‌شود. اما اگر ترامپ انتخابات را ببازد، باز هم ترامپیسم پیروز می‌شود.

حس ناراحتی از شکست با اختلاف ناچیز که ادعا‌های توخالی رئیس‌جمهور و رسانه‌های محافظه‌کار درباره وقوع تقلب به آن دامن می‌زند، می‌تواند دوباره باعث شکوفایی یک رئیس‌جمهور دموکرات شود.

جنبشِ «دوباره آمریکای بزرگ را می‌سازیم» - با ایجاد احساس دلتنگی برای کشوری که هرگز وجود نداشته– بیشتر از آنکه برای رئیس‌جمهورِ وقت [در تمام دوران‌ها]ساخته شده باشد برای مخالفان رئیس‌جمهور ساخته شده است [برای مثال شعار ترامپ در انتخابات سال ۲۰۱۶ «دوباره آمریکای بزرگ را می‌سازیم» بود که برگرفته از شعار انتخاباتی ریگان در دهه ۸۰ بود که گفته بود «بیایید دوباره آمریکای بزرگ را بسازیم». جو بایدن در مبارزات انتخاباتی خود گفت ترامپ را شکست می‌دهیم و دوباره آمریکا را می‌سازیم.]

چیز‌های دیگری هم هست. به‌نظر می‌رسد که جمهوری‌خواهان سخت در تلاشند تا اکثریت مجلس سنا را به دست بگیرند و ممکن است نهایتاً اکثریت کرسی‌های مجلس نمایندگان را از آن خود کنند.

میچ مک‌کانل، رهبر اکثریت سنا و لیندسی گراهام، سناتور جمهوری‌خواه، به خاطر عادی‌سازیِ ترامپ و کمک به او برای آنکه اراده خود را تحمیل کند، تنبیه نشدند بلکه پاداش دریافت کردند. این پیام واضحی برای سینه‌سوختگانِ حزب جمهوری‌خواه است: این حزب [جمهوری‌خواه]اکنون حزبِ ترامپ است.

علاوه‌بر‌آن، مک‌کانل دشمنی تمام‌وقت برای ریاست‌جمهوری بایدن [به فرض آنکه رئیس‌جمهور شود]خواهد بود. این رهبر حزب اکثریت سنا مفتخر است که الویت اصلی او در زمان ریاست‌جمهوری باراک اوباما این بود که تمام سعی‌اش را بکند تا او را به رئیس‌جمهورِ تک-دوره‌ای تبدیل کند. او نتوانست این کار را عملی کند، اما توانست موانعی بر سر راه او بگذارد.

اکنون او می‌تواند این فرمول را برای مردی که ۸ سال معاون اوباما بود تکرار کند. این دقیقاً نقطه مخالف چیزی است که آمریکا اکنون به آن نیاز دارد: کاخ سفید، مجلس سنا و مجلس نمایندگانی که با هم همکاری کنند و مانند فرانکلین روزولت بزرگ فکر کنند، همه‌گیری را از بین ببرند، اقتصاد را احیا کنند و نظام سلامت را اصلاح کنند.

به‌جای‌این‌ها باید انتظار درگیری‌ها و گرفتگی‌های بیشتری را داشت، زیرا راه کاخ سفید از همه طرف مسدود خواهد شد؛ زیرا باید مدام با مجلس سنا که اکثریت آن را حزب جمهوری‌خواهِ تغذیه‌شونده توسطِ ترامپ تشکیل می‌دهند، درگیر شود.

نخستین چیزی که نیرو‌های ترامپیسم را تقویت می‌کند کلافه شدن از این وضعیت است. رئیس‌جمهور به تلاشش ادامه می‌دهد تا خود را به عنوان فردی فراجناحی معرفی کند که هدفش اصلاح سیستم و ریشه‌کنی فساد است. حملات علیه بایدن با شروعِ هراس‌افکنی درباره احتمال نامزدی کامالا هریس، معاون رنگین‌پوست جو بایدن، برای دور بعدی بیشتر خواهد شد.


بیشتر بخوانید: هیچ سندی مبنی بر تقلب در انتخابات آمریکا وجود ندارد


براساس یک مکتب فکری شکستِ سنگینِ حزب جمهوری‌خواه – حتی در تگزاس – بهترین رویدادی بود که می‌توانست برای این حزب رخ دهد؛ ازاین‌جهت که فقط چنین رویدادی می‌توانست حزب جمهوری‌خواه را متحول سازد.

اما یک نظریه دیگر آن بود که – نتیجه هر چه که باشد – ترامپیسم آنقدر در مغز استخوان حزب جمهوری‌خواه نفوذ کرده که خلاصی از آن به طی شدن ۲ یا ۳ دوره انتخابات نیاز دارد. این حزب اکنون تا مغز استخوانش به ملی‌گرایی پوپولیستی، واژگون‌سازی اجماع قدیمی درباره تجارت و مهاجرت و سایر مواردی از این دست، متعهد است؛ و نامزد‌های احتمالی ۲۰۲۴ چه کسانی هستند؟ دونالد ترامپ جونیور را از فهرست خط نزنید، البته دلیلی وجود ندارد که دونالد ترامپ خودش هم جزو نامزد‌ها نباشد.

منبع: فرارو
خبر های مرتبط
خبر های مرتبط
نظرات شما