جزئیات مشارکت چینی‌ها در طرح ساخت مسکن دولت رئیسی
رویداد۲۴ به دنبال مطرح شدن حضور چینی‌ها برای ساخت مسکن در ایران توسط یکی از نمایندگان مجلس که البته بعدا تکذیب شد، معاون وزیر راه و شهرسازی صراحتا مذاکره با چینی‌ها در ایران را تایید کرده، اما گفته است که آنها قرار است تکنولوژی وارد کنند نه اینکه خانه بسازند.
در یک ماه گذشته یکی از نمایندگان مجلس از مذاکره با چین برای ورود به ساخت مسکن در قالب قانون جهش تولید و تامین مسکن خبر داد. این جمله کوتاه اقبال شاکری که بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌ها ایجاد کرد، واکنش رضایی کوچی رئیس کمیسیون عمران مجلس را در پی داشت که ضمن مخالفت با مذاکره وزارت راه و شهرسازی با چینی‌ها برای ساخت انبوه مسکن در ایران بیان کرد با وجود ۵۰۰ هزار مهندس عمران در کشور، توان ساخت یک میلیون مسکن در ایران وجود دارد.
این در حالیست که محمود محمودزاده معاون مسکن وزیر راه و شهرسازی در خصوص مشارکت چین در ساخت واحد‌های نهضت ملی مسکن گفت: مذاکراتی که با کشور چین و سایر کشور‌ها انجام شده در حوره ساخت نیست، بلکه مذاکره با چینی‌ها به منظور ورود تکنولوژی‌های جدید ساخت است که منطبق با معماری و هویتی که در ایران وجود دارد، بتوانیم سرعت، کیفیت و قیمت تمام شده را مدیریت کنیم که این بسیار موثر است.
او که وعده داده واحد‌های قانون جهش تولید مسکن ۳۰ درصد پایین‌تر از نرخ بازار عرضه شود و در این زمینه گفته است: هم‌اکنون در ساخت‌وساز‌های سنتی یک واحد مسکونی بین یک سال و نیم تا دو سال، احداث می‌شود، اما چنانچه صنعتی‌سازی رواج پیدا کند در یکسال این کار قابل انجام است که حداکثر ۳۵ درصد پایین‌تر از قیمت بازار احداث خواهد شد و کیفیت آن نیز متفاوت از ساخت و ساز سنتی است.
احمدرضا سرحدی کارشناس بازار مسکن در گفتگو با فرارو با اشاره به اینکه بر اساس اعلام مسئولان وزارت راه و شهرسازی قرار است چینی‌ها در طرح جهش تولید مسکن مشارکت کنند، گفت: هنوز جزئیات این موضوع اعلام نشده، اما اگر قرار باشد همان کاری را که ترک‌ها در مسکن مهر در پرند انجام دادند، چینی‌ها نیز کنند و به نوعی پیمانکاری فاز‌هایی از جهش تولید مسکن را برعهده بگیرند، قدرمسلم سود این کار به جیب چینی‌ها خواهد رفت.
بیشتر بخوانید: ۱۰ میلیون خانوار ایرانی زیر خط فقر مسکن
وی افزود: در داخل هم توان مهندسی و توان اجرایی ساخت مسکن به صورت انبوه وجود دارد و هم مواد اولیه و مصالح ساختمانی نیز به وفور موجود است، اما مسئله اصلی نبود منابع مالی برای شروع این پروژه‌های عظیم است، بنابراین اگر چینی‌ها قصد سرمایه‌گذاری دارند، این موضوع قابل توجیه است، اما اگر قرار باشد به صورت پیمانکاری و به مانند ترک‌ها به عنوان پیمان‌کار حضور داشته باشند، در این وسط تنها سر سازندگان و انبوه‌سازان ایرانی بی کلاه می‌ماند و سهم اشتغال جوانان ایرانی نصیب کارگران چینی می‌شود.
سرحدی اظهار داشت:، اما چیزی که آقایان عنوان می‌کنند، قرار است چینی‌ها زمینه انتقال تکنولوژی ساخت مسکن صنعتی را فراهم آورند، یعنی در کشورمان کارخانه‌های ساخت قطعات مسکن و خانه‌های پیش ساخته را احداث کنند و مسکن به صورت صنعتی‌سازی تولید شود، اگر این امر رخ دهد، قطعا این موضوع می‌تواند از اهمیت بسزایی برخوردار باشد، زیرا که چنین دانشی به صورت انبوه و قابل استفاده در کشور وجود ندارد، اما به شرط آنکه واقعا را در عمل انتقال تکنولوژی صورت گیرد، زیرا منتقل کردن دانش ساخت تنها بر روی کاغذ انتقال نمی‌یابد، بلکه باید در کارخانه و واحد‌های تولیدی چنین کاری صورت گیرد.
این دانشگاه اضافه کرد: اگر چینی‌ها چنین کاری را انجام دهند، بدون شک باید از آن استقبال کرد، اما در صورت انجام پیمانکاری توسط چین، این موضوع به ضرر منافع ملی ما است، زیراکه بخش تولید مسکن کشور از این فرصت نمی‌تواند استفاده کند، از سویی اگر قرار باشد چینی‌ها بخواهند در سرمایه‌گذاری مشارکت کنند، یعنی که به ما وام بدهند، یا اینکه بدهی خود به ایران را پرداخت کنند، در قالب ساخت مسکن، باز هم این مسئله قابل بحث است و باید سازوکار آن دید، چیست و بعد از ارزیابی در مورد آن قضاوت کرد.
وی ادامه داد: هر چند که با توجه به تحریم‌هایی که ایران با آن روبرو است، اخذ وام، یا پرداخت بدهی چین کار آسانی نیست و اگر چین قصد داشت که این کار را انجام دهد، می‌توانست، در گذشته نیز این کار را انجام دهد، است، چرا که آنها تاکنون از انجام این کار طفره رفته‌اند و بسیار بعید است که چنین اقدامی را صورت دهند.
این کارشناس اقتصاد مسکن با تاکید بر اینکه تنها در صورت انتقال تکنولوژی مشارکت چینی‌ها در طرح ساخت یک میلیون مسکن در سال قابل توجیه است، تصریح کرد: در غیر این صورت فضا از سازندگان و کارگران ایرانی گرفته شده و به چینی‌ها داده خواهد شد، در صورتی که این طرح می‌توانند اشتغال‌زایی مناسبی را انجام دهد، اما همانطور که اشاره شد مشکل اصلی در نبود منابع مالی برای آغاز فعالیت است، حال اینکه دولت چگونه می‌خواهند این طرح را آغاز کند و چینی‌ها به چه صورت قرار است مشارکت کنند، مسئله‌ای است که باید منتظر ماند تا جزئیات آن اعلام شود.
