روزنامه روسی: باید به پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی کمک کرد

 در گزارشی به قلم آنا سیسویوا و ولادیمیر تروفیمچوک که هردو از  کارشناسان سیاست خارجی و حقوقی سازمان تجارت جهانی هستند می نویسد:  "گردش روسيه به شرق" پس از مجازاتهای غرب و جهتگیری نخبگان سیاسی و اقتصادی به سوی تعامل با بازار کشورهای آسیایی تنها در جهت چینی فعال نشده است.

روسيه با دیگر کشورهای اورآسیای بزرگ از ترکیه گرفته تا آسیای جنوب شرقی رابطه برقرار می‌کند. بین این کشورها دو بازیگر از دیگران تفاوت محسوس دارند. روسيه و دیگر اعضای اتحاد اقتصادی اورآسیا بطور سنتی با این کشورها - ایران و هند - روابط محکمی برقرار کرده بودند. امروز مي‌شود پرسید این بازارها با استفاده از موقعیت سیاسی و اقتصادی جاری چه فرصت‌هایی کسب می‌کنند؟

سرمایه گذاران سراسر جهان از خبر رفع مجازاتهای ایران ارزیابی مثبت داشتند. روسيه هم از این روند به کنار نمانده است. "تخنوپروم اکسپورت" روسيه قصد دارد نیروگاه‌ حرارتی در بندر عباس بسازد. پروژه‌های مشترکی با گازپروم و لوک‌اویل در دست بررسی است. همچنین دو طرف قصد امضای نقشه راه اجرای پروژه‌‌های مشترک را در نظر دارند.

برای فعال سازی واقعی روابط باید درک شود که ایران قدرت بزرگ خودکفا بوده و بخش کشاورزی و صنعتی پیشرفته دارد. ایران هم اکنون برای عرضه محصولات خود در کشورهای اتحاد اقتصادی اورآسیا اقدام می‌کند. ولی انزوای اقتصاد ایران از بازارهای جهانی و عدم دسترسی به فن‌آوریهای پیشرفته طی سالیان طولانی باعث شده اکثر حوزه‌های اقتصاد ایران نتوانند در بازار جهانی رقابت کنند و فقط نیازهای داخلی را رفع می‌کنند. لذا نیاز ایران به محصولات مرغوب می‌تواند راه روسيه و دیگر اعضای اتحاد اقتصادی اورآسیا به بازار ایران (درصورت تأمین کیفیت مناسب) را باز کند.

یکی از موانع سر راه ورود به بازار ایران عدم عضویت کشور در سازمان تجارت جهانی است. این امر باعث مي‌شود ورود به بازار آن هزینه‌های بسیاری داشته باشد. از جمله مي‌شود به سامانه غیر شفاف عوارض گمرکی در ایران اشاره کرد. این مسائل می‌توانست درصورت عضویت ایران در سازمان تجارت جهانی حل و فصل شود. ولی این مسئله بدشواری به این زودی حل شود. لذا باید به عضویت ایران در سازمان مساعدت کرد. راه دوم ایجاد رژیم مناسب برای بازرگانی با ایران بر اساس امضای قراردادهای دو و چندجانبه خواهد بود.

هند کشور جذاب دیگر از نقطه نظر پتانسیل رشد صادرات اتحاد اقتصادی اورآسیا به بازار جهانی است. تولید کنندگان خود هند نمی‌توانند تقاضای رو به رشد در کشور را رفع کنند و برای حل مسئله دولت کشور برای جلب صادر کنندگان خارجی به حوزه‌های نیازمند اقدام می‌کند. در عین حال سازمان تجارت جهانی از هند درخواست می‌کند موانع موجود سر راه بازرگانی با کشورهای خارجی را رفع کند. هرچند درخواست‌های سازمان به تنهایی برای باز کردن راه به سوی هند کافی نیست و این کشور اغلب آنها را نادیده می‌گیرد. لذا برای حل و فصل مسائل مربوطه با این کشور هم مي‌شود راه امضای قراردادها و موافقتنامه‌های تجاری اقتصادی را پیشه کرد.

در خاتمه مي‌شود گفت مأموریت اصلی که حین بازرگانی با ایران و هند باید حل شود تعیین هدفمند مقررات بازی است که برای همه تولید کنندگان و سرمایه گذاران مفهوم باشد. اما اعضای اتحاد اقتصادی اورآسیا باید ابتکار بخرج داده و خودشان برای دفاع از منافع خود در هر کدام از این دو بازار دورنمایی ولی بغرنج اقدام کنند.