تاریخ انتشار: ۱۴:۰۲ - ۰۳ بهمن ۱۳۹۵
روزنامه «ساوث چاینا مورنینگ پست»:

تلاش ترامپ برای در هم کوبیدن مثلث ایران-روسیه-چین ناکام می‌ماند

ایران، روسیه و چین سه بازیگر کلیدی در قرن اوراسیا هستند.
رویداد۲۴- ایران، روسیه و چین سه بازیگر کلیدی در قرن اوراسیا هستند.

به گزارش رویداد۲۴ به نقل از روزنامه «ساوث چاینا مورنینگ پست»، دونالد ترامپ شاید جوکر، احمق، برگ برنده یا شیاد نهایی باشد.آنچه هیچ‌کس نمی‌تواند با اطمینان بگوید این است که این آدم دمدمی در تلاش برای تحقق وعده خود یعنی «بار دیگر آمریکا را بزرگ و قدرتمند کنیم» این سه کشور را اغوا می‌کند، گول می‌زند، تقسیم می‌کند یا تهدید.

با توجه به ترکیب کابینه وی و همچنین توییت های پشت سر هم او، جهان ازنظر ترامپ اسلام رادیکال را تهدید شماره یک می‌بیند و در پی آن ایران، چین و روسیه قرار دارند.

استراتژی هنری کیسینجر، استاد غیررسمی سیاست خارجی ترامپ ترکیبی از «توازن قدرت» و «تفرقه بینداز و حکومت کن» است. این استراتژی شامل اغوای روسیه برای دور کردنش از شریک استراتژیکش چین؛ حفظ مایمی در شرایط هشدار قرمز، و هدف قرار دادن داعش در عین تعرض به ایران خواهد بود.

تمامی این نکات پتانسیل آن را دارد که معکوس عمل کند. حتی در مورد «تنظیم مجدد» روابط با روسیه که به گونه غیرنظامی با مخالفت هیلاری کلینتون همراه بود، هم به‌طور کامل مورد اعتماد نیست.

انتخاب ترامپ برای وزارت خارجه، رکس تیلرسون درواقع می‌تواند رمز یا اسب تروجان دیدگاه‌های کیسینجر باشد. تیلرسون مورد اعتماد مرکز تندروی مطالعات استراتژیک و بین‌المللی آمریکا و در کنار کیسینجر است.

بنابراین بیایید ببینیم بازی در سایه کیسینجر چقدر می‌تواند در این شطرنج ژئوپلیتیک جدید پیشرفت کند.

ترامپ از همین آغاز رقابت با دستگاه‌های اطلاعاتی گسترده و قدرتمند آمریکا را شروع کرده است. در آمریکا شهرک نظامی-صنعتی که بدون توجه به اینکه کدام حزب سیاسی روی کار است، به کار خود ادامه می‌دهد، نیازمند یک تهدید وجودی برای اقدام و عمل است. و بر اساس گزارش پنتاگون، آن تهدید روسیه است.

مسئله «جنگ علیه تروریسم» به دست مرگ سپرده شده است. بحث جدید عادی همان‌طور که از سوی دولت اوباما مطرح می‌شد، جنگ سرد دوم است.

استراتژی کیسینجر بر برخورداری از روابط نزدیک‌تر با روسیه، در عین اغوای مسکو به‌منظور خیانت آن به متحد اوراسیایی خود یعنی ایران دلالت دارد. غیرمحتمل است که مسکو به ایران خیانت کند و پیگیری این استراتژی به سود ترامپ نخواهد بود. 

ضمن اینکه احتمال یک مصالحه نیز جزو گزینه‌ها است؛ اگر مسکو و واشنگتن بتوانند به مکانیسم مشترکی برای مدیریت ضربه به داعش بیابند، اعمال تحریم‌های آمریکایی بر روسیه متوقف می‌شود و چارچوب جدیدی برای خلع سلاح هسته‌ای تعریف خواهد شد.

مسکو با حس گشایش در روابط، دولت ترامپ را به مذاکرات صلح سوریه در آستانه قزاقستان در کنار ایران، ترکیه و نیروهای بشار اسد که قرار است دوشنبه و تنها سه روز پس از تحلیف ترامپ برگزار شود، دعوت کرده است.

روسیه و ایران در تلاش برای حل‌وفصل بحران سوریه هستند. روسیه به‌شدت تلاش کرد تا ایران را وارد سازمان همکاری شانگهای کند. تجارت دوجانبه از انرژی گرفته تا خطوط ریلی، معدن و کشاورزی، رو به شکوفایی است. روسیه و ایران قصد دارند در معاملات تجاری خود دلار را کنار گذاشته و از روبل و ریال استفاده کنند. این به معنای عبور از سلاح معمول آمریکا یعنی تحریم است. بنابراین خیانت مسکو به تهران جای سؤال ندارد.

از سوی دیگر، ترامپ با تمام لفاظی هایش نمی‌تواند توافق هسته‌ای ایران که در سال 2015 به امضای اعضای شورای امنیت سازمان ملل رسیده را بار دیگر مورد مذاکره قرار دهد. تهران به تمام تعهدات خود پایبند بوده است. ضمن اینکه ترامپ نمی‌تواند بدون ایران به وعده انتخاباتی خود یعنی نابودی داعش دست یابد. او بجای گوش دادن به ژنرال‌های ایران هراس ارتشش، بهتر است به شورای ملی ایرانیان آمریکا در واشنگتن گوش فرا دهد که واقعاً مخاطرات تهران در سوریه، عراق، افغانستان و جنگ سرد متزلزل ایران-عربستان را درک می‌کنند.

این در حالی است که سختگیری ترامپ نسبت به چین به دیوار بریکس ضربه می‌زند. نشست بعدی میان پنج کشور اقتصاد بازار نوظهور (برزیل، روسیه، هند، چین، آفریقای جنوبی) پائیز بعد در جنوب شرق چین برگزار می‌شود و شرکت‌کنندگان بر همگرایی بیشتر تأکید خواهند کرد.

ژنرال‌های ترامپ همچنین باید او را آگاه کنند که آمریکا استطاعت یک جنگ در دریای جنوبی چین یا غرب اقیانوس آرام را ندارد؛ جنگ‌هایی که هیچ‌گونه تضمینی برای پیروزی او در آن‌ها وجود ندارد.

مشاوران ترامپ باید به او بگویند که تایوان و  دریای جنوبی چین از اولویت‌های اصلی پکن محسوب می‌شوند. همان‌طور که وزیر خارجه چین می‌گوید: «این یک اصل چین.. قابل‌مذاکره نیست.»

علاوه بر این، تعرفه 45 درصدی است که ممکن است بر کالاهای چینی یا سهمیه واردات احتمالی آن اعمال شود. فرهیختگان چینی برآورد کرده‌اند که این ایالات‌متحده خواهد بود که بیشترین ضرر را در جنگ تجاری خواهد کرد. 

نظرات شما