دلنوشته ناهید کیانی درباره مسابقه با کیمیا علیزاده
رویداد۲۴ ناهید کیانی تکواندوکار المپیکی ایران که بعد از باخت به کیمیا علیزاده حذف شده بود با نوشتن متنی در اینستاگرام به حاشیه های آن بازی پرداخت.
متن نوشته اینستاگرامی ناهید کیانی:
سلام بر مردم سرزمینم
من ناهید هستم دختری که سالهاست برای برافراشتن پرچم کشورم تلاش کرده ام و روزهای زیادی از دوران ورزشی ام با رژیم گرفتن های سخت و طاقت فرسا گذشته( علی رغم میل خانواده ام که این را دشمن سلامتی ام میدانستند)، سالهاست عدد ۲۰۲۰ در اکثر پسورد های مورد نیازم جا خوش کرده بود تا فراموش نکنم که باید روزی خودم را درکجا ببینم. آنقدر دویدم آنقدر جنگیدم تا شد، تا رسیدم به ۲۰۲۰ ای که حالا ۲۰۲۱ شده بود، رسیدم به جایی که باید تمام قدرتم را میفرستادم به پاهایم تا بتوانم با دستی قدرتمند پرچم ایرانم را بلند کنم ، ایران همان تمدن چند هزار ساله که من دختری از آب و خاکش هستم دختری از جنس مردم عادی همین آب و خاک ، دختری که ورزش را انتخاب کرد با تمام سختی هایش، با تمام بایدها و نبایدهایش .
بیشتر بخوانید: سکوت ناهید کیانی شکست؛ ذهنم را به هم ریختند
من آموخته ام که رسالت ورزش صلح است، خوانده ام که جنگ جهانی با تمام بزرگی‌اش یک روز برای برگزاری یک مسابقه فوتبال زانو زد و از حرکت ایستاد تا پرچم ورزش و صلح بلندتر از تمامی پرچم‌های جهان برافراشته شود. این بود قدرت ورزش در ذهن من.
من نمیدانستم که روزی در بزرگترین آوردگاه زندگیم در نقطه‌ای که سالها برای رسیدن به آن تلاش کرده بودم قرار است مقابل هم وطنم بایستم، مقابل دوستی که بخشی از خاطرات دوران ورزشی من است.
من چه باید میکردم؟ سیاست در مقابلمان قد علم کرده بود، نمیدانم چه بر سر جهان آمده که زور ورزش به سیاست نرسید و پرچم المپیک تنها به نمادی بی توجه تبدیل شده که شعار صلح سر می‌دهد.
تمام این چند روز زندگی‌ام با بهت گذشت....
مردم سرزمینم من از جنس خود شما هستم از جنس مردم عادی از جنس دردهای حقیقی ، ببخشید اگر نتوانستم تمام خود باشم ، نتوانستم در میان درد بی‌آبی، درد خشکسالی شادی کوچکی به شما هدیه بدهم، ببخشید اگر رویارویی من با هم وطنم دل شما را آزرد ، بازنده‌ی حقیقی بازی من و کیمیا “المپیک” بود، آری المپیک رویدادی که تمامی بزرگیش به فریاد صلحش است ، المپیک ۲۰۲۱ با تمام خوب و بدش تمام میشود و من می مانم و المپیک که بزرگیش در ذهنیتم افول کرده است “المپیک کرونا زده‌ی بدون صلح .
دخترم ، گفتن این حرف برام یه خرده سخته ، چون هیچوقت آدمی نبوده ام که بتوانم دل کسی را بشکنم ، مخصوصا دختر فهمیده و حساسی چون شمارا ، اما برد تو خنده بلب من و خیلی‌های دیگر نمی آورد، تو خودت را با وضع موجود تطبیق داده ای و نهایت رضایتت برد در یک میدان جهانی و قهرمان ورزشی شدن است ، اما کیمیا معترض است ، مثل بسیاری از مردم این کشور و با تنها موقعیتی که داشت اعتراض کرد و در کنار مردم ایستاد ، شاید اگر او نیز چون شما دلخوش به همین چیزهایی که شما هستید او هم بود برد و باختش در میدان ورزش برایمان علی السویه بود ، اما او هدف بزرگتری را از ورزش صرف انتخاب کرد که ضرورت امروز مردم کشورش میباشد ، برای تو نیز آرزوی موفقیت دارم از صمیم قلب و با تلاش و پشتکاری که از آن برایمان گفتی مطمئنم روزی نه چندان دور به ان دست می یابی. 
