ادعای حاجیلو علیه برهانی: با ۴۰۰ میلیون پول غذای بچه‌ها، مدرسه فوتبال زدند
رویداد۲۴ اصغر حاجیلو، مدیر آکادمی باشگاه استقلال درباره برنامه‌های آکادمی این باشگاه عنوان کرد: قرار نبود اصلا اینجا باشم، اما آقای کریمی و امیری لطف کردند که به من حکم دادند و این سومین بار است که اینجا هستم. دوره اول حدود ۱۲ سال پیش بود، شاگردانی مثل محسن کریمی و امید نورافکن ۱۴ ساله داشتم. آرش رضاوند و احمد موسوی ۱۶ ساله‌شان بود و رضا آذری ۱۲ ساله بود. هر کدام از این‌ها پیشرفت کردند و اکنون در سراسر فوتبال هستند.
او ادامه داد: در دوره قبلی که حدود ۴ سال پیش بود، شاگردانی مثل زاوجی و مهدی ترابی که در تیم‌ملی جوانان بود، امیرحسین خدامرادی حتی در جام باشگاه‌های آسیا برای تیم مجیدی بازی کردند. الآن نیز بیشتر آن‌ها در باشگاه‌هایی، چون سایپا و پیکان کار می‌کنند. بعضی‌ها فکر می‌کنند در بحث آکادمی، قهرمانی باشگاه در رده‌های مختلف افتخار است! هدف من این است که اول انسان بسازم و از نظر اخلاقی آن‌ها را ارتقاء دهم.
بحث دوم مسائل فنی است که امسال حسین صالح، مدرس AFC را آوردیم. این اولین‌بار است که در آکادمی جوانان و نوجوانان هم با متد‌های جدید فوتبال دنیا آشنا شوند و لازم نباشد وقتی بزرگ شدند، تازه با تاکتیک‌های جدید دنیا روبه‌رو شوند. من از ساپینتو ممنون هستم بدون این که پولی را دریافت کند، به استقلال وفادار بود و ایستاد. من باید جوانان و امیدها را برای تیم اصلی آماده کنم تا برای سرمربی تیم ایده‌آل باشد از آن‌ها استفاده کند و اگر بازیکنی هم به کار باشگاه نیامد، بتوانیم به باشگاه‌های دیگر عرضه کنیم و آن‌ها را بفروشیم و درآمدی داشته باشیم.
در آکادمی حدود ۲۰۰ بازیکن و مربی داریم که زحمت می‌کشند و حتی من برای آن‌ها معلم زبان انگلیسی آوردم که در آینده مشکلاتی بعد از رفتن به خارج از کشور نداشته باشند. کار سختی داریم، زیرا تغییراتی انجام شده است.
رییس آکادمی استقلال درباره رییس قبلی این آکادمی عنوان کرد: آرش برهانی شاگرد خود ما بوده است، اما متاسفانه وقتی ایشان با حفظ سمت، سرمربی یک رده شدند اشتباه خودشان بود، زیرا از سه رده دیگر غافل شدند. بعضی‌ها از دور فقط نتیجه قهرمانی امیدها را می‌بینند، اما تمام هزینه‌های آکادمی صرف تیم امیدها شد و بقیه رده‌ها حتی غذا برای خوردن نداشتند.
بیشتر بخوانید: تاریخچه باشگاه استقلال تهران
متاسفانه روی امیدها تمرکز کردند و تاکنون هم هیچی عایدی برای تیم بزرگ‌ها نداشته‌اند. ما قهرمانی را برای بزرگسالان می‌خواهیم نه آکادمی. در آکادمی فقط باید فوتبال را به بچه یاد داد و مسیر درست فوتبال را به آن‌ها یاد داد. باید هزینه را برای بازیکنانی کنیم که بتوانند به تیم بزرگ استقلال اضافه شوند مثل آرش رضاوند، امید نورافکن، محسن کریمی و چهار یا پنج بازیکنی که آن‌ها را فروخته و یا ردشان کرده‌اند و دو یا سه سال دیگر با پول کلان باید جذب‌شان کنند. نمونه‌اش آرش رضاوند، شاگرد خودم بود که مربی وقت باشگاه گفت باید جا‌های دیگر بازی کند و شلاق بخورد و سپس برای استقلال بازی کند.
به او گفتم اگر از استقلال برود، ما باید پول آن زخم‌هایی که در شلاق‌ها است، بدهیم. همان‌طور هم شد و اولین قرارداد رضاوند بعد از بازگشت به استقلال یک میلیارد و چهارصد میلیون تومان بود. او اکنون بازیکن بزرگی است و تعصب زیادی به استقلال دارد.
حاجیلو درباره حضور دلالان در اطراف آکادمی باشگاه استقلال گفت: این در همه آکادمی‌ها هست، اما حداقل وظیفه من این است که این‌ها را کم کنم. متاسفانه در آکادمی‌ها خشک و‌تر با هم می‌سوزند و حتی آدم‌های خوب و سالم هم درگیر می‌شوند. سالهای سال است که با این مصیبت‌ها درگیر هستم و پیشنهادات از زمین تا پول نقد بوده است. پیشنهادات اغواکننده هست، اما من محتاج نیستم.
او درباره اتفاقات سال گذشته آکادمی استقلال مدعی شد: برهانی کاریزمای مدیر شدن نداشت که ۲۰۰ بچه را مدیریت کند. ایشان آینده درخشانی در مربیگری دارد. حتی اگر بگوییم کار برهانی نبوده، ۴۰۰ میلیون پول غذای بازیکنان ما را از مدیر گرفتند تا مدرسه فوتبال بزنند.
حتی کسانی که دور ایشان بودند، برای دوبی مجوز گرفتند و به خیلی از بازیکنان وعده حضور در دوبی، قرار گرفتن در تیم ساپینتو و مجیدی را دادند. برای کسانی که ادعا می‌کنند که امید‌های استقلال قهرمان شد، اگر ستاره سوم را می‌گرفتیم آن قدر ذوق نمی‌کردند. پارسال تمام تیم‌های ما رفت و برگشت از تیم رقیب باختند.
وی ادامه داد: سال گذشته که به تیم اسپاد باختیم، یک آقایی به این‌ها خبر داد که اسپاد یک بازیکن صغر سنی دارد و مدیران آکادمی هم یک پولی به این آقا دادند تا این‌ها بتوانند با شکایت از آن تیم، ۳ امتیاز را برگردانند. ۳ امتیاز را از اسپاد گرفتند و به استقلال دادند و قهرمان شد. اگر این اتفاق رخ نداده بود، پرسپولیس قهرمان می‌شد. به خاطر همین چیز‌ها جام برای ما مهم نیست.
