اصولگرایان؛ از مصلحت اندیشی تا مصادره لاریجانی

رویداد۲۴ - حمیدرضا ترقی، عضو شورای مرکزی حزب اصولگرای مؤتلفه اسلامی در مورد انگیزه اصولگرایان از حمایت از لاریجانی، گفت: «مصلحت ایجاب کرد فرد نزدیک تر به اصولگرایی، هرچند انتقاداتی به وی وارد است؛ مورد حمایت قرار گیرد.»

انتخاب علی لاریجانی به عنوان ریاست مجلس موج جدیدی از ادعای پیروزی اصولگرایان را در رسانه ها و مجامع این طیف به همراه داشت؛ اصولگرایانی که خشم آنها از دو موضوع نقش لاریجانی در قبال برجام در مجلس نهم و روی آوردن وی به لیست امید در انتخابات، بر هیچ کس پوشیده نیست.

اینک، اصولگرایان با وجود مواضع علنی خود علیه علی لاریجانی، انتخاب وی به عنوان رئیس مجلس را به عنوان پیروزی خود مصادره کرده و سعی می کنند دستاورد فراکسیون امید در مجلس را به عنوان یک «هیچ» القا کنند.

حمیدرضا ترقی، عضو شورای مرکزی حزب اصولگرای مؤتلفه اسلامی نمونه بارز کسانی است که سعی دارند ریاست لاریجانی را به عنوان پیروزی اصولگرایان معرفی کنند. ترقی و امثال وی در حالی چنین ادعایی را مطرح می کنند که وی در گفت و گویی در ابتدای سال 95 اعلام کرده بود که جدایی لاریجانی و طیف او از جریان اصولگرایی، به نفع اصولگرایان بوده و پالایشی برای این جریان به شمار می رود.

این در حالی است که ترقی تنها با گذشت کمتر از یک ماه و نیم از این اظهارنظر، در گفت و گوی دیگری، لاریجانی را خیرالموجودین اصولگرایان دانست!

حمیدرضا ترقی و چرخش مواضع او در قبال این موضوع، تنها مشتی از خروارها اصولگرایی است که با چنین چرخشی سعی در مصادره به نفع خود دارند.

اینک حمیدرضا ترقی در گفت‌وگو با رویداد۲۴ در مورد انگیزه اصولگرایان از حمایت از لاریجانی، گفت: «مصلحت ایجاب کرد فرد نزدیک تر به اصولگرایی، هرچند انتقاداتی به وی وارد است؛ مورد حمایت قرار گیرد.»

-    پایداری ها در حالی که در سخنرانی 22 بهمن سال 1391 به سوی لاریجانی کفش و مهر نماز پرتاب کردند و در موضوع برجام در مجلس نهم مواضع تندی را علیه وی اختیار کردند، اینک بار دیگر به سوی لاریجانی چرخیدند. توجیه چنین رفتاری چیست؟
شرایط گذشته و حال حاضر کاملا متفاوت است، پایداری ها در تحلیل خود به این نکته رسیدند که اگر عارف به ریاست مجلس برسد، نمای اصلی آن است که مجلس به دست اصلاح طلبان افتاده است.

-    یعنی پایداری ها و اصولگرایان بین «بد» و «بدتر»، ترجیح دادند که بد را انتخاب کنند.
خیر، بلکه تحلیل واقع بینانه نسبت به شرایط کنونی موجب شد که اصولگرایان مصلحت را به مخالفت با لاریجانی ترجیح دهند.

-    لاریجانی تا قبل از انتخابات، در مجلس نهم و البته به طور اخص در جریان برجام، نقش همان «بد» را برای اصولگرایان داشت، ولی اینک عارف نقش «بدتر» را برای آنها پیدا کرده است. در چنین شرایطی اصولگرایان تصمیم به انتخاب گزینه «بد» گرفتند. مواضع و برخوردهای کوچک زاده و امثال وی با لاریجانی را نمی توان فراموش کرد.
مواضع کوچک زاده، مواضع کل اصولگرایان نیست، بلکه بخشی از آنها چنین تحلیلی در قبال لاریجانی دارند که شدیدا وی را زیر سوال می برند؛ اما بقیه تا این حد موضع تندی در قبال وی ندارند. اصولگرایان نسبت به وی موضع انتقادی دارند اما نه تا این حد که وی را «بد» تلقی کنند که مجبور به انتخاب بین «بد» و «بدتر» شوند.

-    شخص شما در گفت و گو با روزنامه «اعتماد» منتشره 16 فروردین امسال، تاکید کردید که «جدایی لاریجانی و طیف او از جریان اصولگرایی به سود اصولگرایان بود و به نوعی یک پالایش در جریان اصولگرایی اتفاق افتاد»، اما از سوی دیگر شما در اظهارنظر خود در تاریخ 28 اردیبهشت امسال، اعلام کردید که «لاریجانی برای اصولگرایان خیرالموجودین است»؛ یعنی در کمتر از یک ماه و نیم چنین تغییر موضع دادید.
وقتی که هیچ یک از نیروهای ما در تهران رای نیاورد، طبیعتا کسی را در مجلس دهم نداشتیم که در این سطح قابل مطرح شدن باشد. در واقع، مصلحت ایجاب کرد فرد نزدیک تر به اصولگرایی، هرچند انتقاداتی به وی وارد است؛ مورد حمایت قرار گیرد. چرا که حفظ نمای اصولگرایی مجلس از اهمیت بالایی برخوردار است.

-    بنابراین اصولگرایان بر اساس مصلحت اندیشی چنین تصمیمی اتخاذ کردند؟
برخی اصولگرایان بر اساس مصلحت چنین اقدامی کردند و برخی دیگر بر اساس اعتقاد خود.

-    در این صورت، با توجه به این مصلحت اندیشی و چرخش 180 درجه ای مواضع نسبت به قبل از انتخابات، آیا می توان به اصولگرایان این حق را داد که انتخاب لاریجانی را به عنوان یک پیروزی به نام خود مصادره کنند؟
نمی توان این موضوع را چرخش 180 درجه ای استنباط کرد.

-    اما مواضع اصولگرایان در مجلس نهم در قبال لاریجانی را هنوز فراموش نکرده ایم!
باید برآیند مواضع اصولگرایان را در نظر گرفت که از سوی سخنگو اعلام می شود و نمی توان واکنش های اشخاص را ملاک این موضوع قرار داد.

-    اما واکنش های تند و شدید اصولگرایان مجلس نهم در قبال برجام علیه لاریجانی به اوج خود رسید!
این اعتراضات دلیل بر رد کل عملکرد لاریجانی نیست، و نمی توان این اعتراضات را دلیلی بر نقض کل نقاط مثبت وی نمی شود.

-    در این صورت چرا در فاصله چند هفته تا انتخابات کلیه رسانه های اصولگرا خط گرفته بودند که علیه لاریجانی موضع بگیرند و تیتر بزنند؟ در حالی که بعد از انتخابات روند به این سمت برگشت که اصولگرایان دست به مصادره لاریجانی بزنند.
برای پیشگیری از این تحلیل، به گوش لاریجانی رسانده بودند که اصولگرایان در انتخابات موفق نمی شوند، لذا باید یا موضع بی طرف اتخاذ کند و یا حتی اگر با حمایت اصولگرایان روبرو شد، موضع مخالفت نگیرد. بخاطر این تحلیل لاریجانی، رسانه های اصولگرا سعی کردند که با این موضع گیری از این رفتار لاریجانی پیشگیری کنند. این موضوع بدین معنی نیست که اصولگرایان، لاریجانی از دایره این جریان خارج بدانند.

-    شخص شما قبل از انتخابات طی گفت و گویی تاکید کرده بودید که «اگر لاریجانی تحت حمایت اعتدالگرایان وارد انتخابات شود، رای نخواهد آورد»، ولی اینگونه نشد!
حرف بنده این بود که اگر لاریجانی صرفا از سوی اعتدالگرایان حمایت شود، رای نخواهد آورد؛ ولی بخشی از اصولگرایان قم نیز از لاریجانی حمایت کردند.

-    شما در همان گفت و گو با روزنامه اعتماد، اعلام کرده بودید که «جدایی لاریجانی موجب خلوص در اصولگرایی می شود»، آیا ورود مجدد لاریجانی به اردوگاه اصولگرایان، خدای نکرده موجب کاهش خلوص اصولگرایان نمی شود؟
درجه خلوص در پایبندی به مبای اصولگرایی که مقام معظم رهبری مشخص کردند، متفاوت است. برخی به همه این اصول پایبند هستند و برخی دیگر تنها به بخشی از آنها پایبند هستند؛ ولی نمی توانیم بگوییم که کسی صد در صد اصولگرا است یا به راحتی یک ارزیابی خاص نسبت به وی داشته باشیم. آنچه که مسلم است، بخشی از موضع گیری های لاریجانی ناشی از جایگاه ریاست مجلس وی است که مجبور به اتخاذ آنهاست، و بخشی دیگر به تحلیل وی از مسائل سیاسی کشور برمی گردد که بعضا با پایداری و بعضی از گروه های اصولگرا متفاوت است.

-    البته منظور بنده، درجه خلوص «جریان» اصولگرایی بود، نه تک تک «افراد».
من چنین حرفی نزدم و چنین کلمه ای را به کار نبردم.

-    شما در همان گفت و گو تاکید کرده بود که «كسانی كه ادعای اصولگرايی دارند و شعار اصولگرايی مي ‌دهند تا وقتی كه در موقعيت، پست و مقام باشند اين را قبول دارند و در غير اين صورت جبهه ديگری را انتخاب می كنند» که منظور شما لاریجانی بوده است! آیا به نظر شما با این تفاسیر، لاریجانی بین دو مجلس نهم و دهم از اصولگرایی روی گردانده بود و اینک که مجددا به ریاست مجلس رسیده، بار دیگر به اصولگرایی باز گشته است.
منظور من در این مورد، لاریجانی نبود. لاریجانی به هر حال انتقاداتی نسبت به اصولگرایان داشت و حتی به همان روند بحث وحدت نیز ایراداتی وارد کرده بود و این ایرادات را نیز به صراحت بیان کرده بود. لاریجانی دیدگاهی که ما نسبت به اصولگرایی در مجموع مسائل سیاسی کشور داریم را نداشت و حتی نقدهایی به روش ائتلاف اصولگرایان داشت و اعتقاد داشت که اگر اصولگرایان به دنبال خلوص هستند، به هیچ وجه نباید با پایداری ها کنار بیایند در حالی که ما اعتقاد داشتیم که لازمه جلوگیری از تفرقه میان اصولگرایان، آن است که پایداری ها را وارد این ائتلاف کنیم و اجازه ندهیم که راه جداگانه ای را انتخاب کند. لاریجانی می خواهد از یک سو اصولگرایان را حفظ کند و از سوی دیگر این گونه تلقی نشود که هیچ توجهی به معتدل ها ندارد.

-    چه نامی برای چرخش سیاسی اصولگرایان و بازگشت مجدد آنها به لاریجانی انتخاب می کنید؟
این موضوع را به عنوان یک چرخش سیاسی قبول ندارم.

-    بنابراین لاریجانی به نوعی سوپاپ اطمینان اصولگرایان است؟
این تعبیر شما است.

-    آیا این بازی های سیاسی مانع از وظیفه اصلی مجلس نمی شود؟
این مسائل به طور طبیعی در شاکله کار سیاسی وجود دارد و جزو شکل گیری مجلس است.