روزگار سخت بیماران کرونایی

رویداد۲۴ داستان اینجا تمام نمی‌شود؛ بیماران مبتلا به کرونا، نیازمند شرایط هستند چراکه در صورت عدم بستری در بیمارستان، خود را در خانه و به دور از اعضای خانواده قرنطینه کنند، بنابراین باوجود تبلیغات گسترده انتظار می‌رود که علاوه بر تدارکات برای دسترسی راحت همه به انجام تست و بستری و تهیه داروها، حمایت‌های ویژه‌ای نیز از بیماران مبتلا به کرونا صورت بگیرد؛ بنابراین در این روز‌ها که آمار مرگ بر اثر کرونا بالای ۱۵۰ نفر در روز است، به سراغ کسانی رفتیم که خود یا نزدیکانشان به این بیماری مبتلا شده‌اند تا از سختی‌های درمان و مشکلاتی که در راهرو‌های درمانگاه‌ها و بیمارستان‌ها با آن برخورد کردهاند، بگویند. روایت‌هایی درون و بیرون از بیمارستان.

عدم پاسخگویی اورژانس تهران به بیماران کرونایی

 

محمد خانی از اوایل خردادماه به این بیماری مبتلا شد و دوره نقاهتش چندین ماه به درازا کشید. او می‌گوید برخورد پرسنل درمانگاه، با او که برای انجام تست مراجعه کرده بوده مناسب نبوده است. به او گفته‌اند: ما کرونا را شکست دادیم برای چه آمدی اینجا؟

او که هزینه تست آزاد را هم پرداخت کرده بوده، جواب منفی گرفته، اما فردای همان روز پزشک متخصصش، تشخیص می‌دهد که او به کرونا مبتلاست و برایش دارو تجویز می‌کند. البته او توانسته دارو‌های لازم را از داروخانه و با دفترچه دریافت کند. اما او که با همه این اوصاف، روند رو به بهبودی را طی نکرده، تلاش کرده تا از طریق سامانه پاسخگویی به مبتلایان کرونا ۴۰۳۰ مشاوره دریافت کند، اما می‌گوید که پاسخگویی این سامانه مناسب و کارساز نبوده است.

او حتی ناگزیر شده که با هزینه آزاد ۳۰۰ هزارتومان برای تست مجدد کرونا در بیمارستان امیراعلم تهران بپردازد و، چون دفترچه را قبول نمی‌کردند.

خانی در پاسخ به اینکه حمایت اجتماعی از او به عنوان بیمار مبتلا به کرونا که تنها در خانه زندگی می‌کرده صورت گرفته یا نه، می‌گوید: من حتی با ۴۰۳۰ تماس گرفتم و گفتم که چطور زباله‌هایم را از خانه بیرون ببرم و چه کاری انجام دهم تا شخص دیگری بیمار نشود! من چطور داروهایم را تهیه کنم؟ با این حال هیچ سیستم حمایت اجتماعی‌ای صورت نگرفته بود. من حتی روی زباله‌هایم می‌نوشتم «آلوده به کرونا» تا زباله گرد‌ها به کرونا مبتلا نشوند. علاوه بر مسائل مالی، حمایت و مشاوره مناسبی صورت نمی‌گرفت. شاید تعداد زیادی مانند من تنها در خانه قرنطینه باشند و نیاز به مراقبت داشته باشند. چطور دیگران را مریض نکند؟

او می‌گوید بعد از دو ماه بیماری‌اش بهبود پیدا نکرده بوده و با بیمارستان امام خمینی (ره)، سامانه ۱۹۰ و ۴۰۳۰ تماس گرفته، اما پاسخگو نبودند. بیمارستان پاسارگاد نیز به او گفته که برای انجام تست کرونا ۶۰۰ هزار تومان هزینه دریافت می‌کنند. خانی همچنین اضافه می‌کند که چندین بار که طی شب با حال جسمی بسیار بدی روبه رو شده با شماره ۱۱۵ اورژانس تهران تماس گرفته، اما اورژانس تهران پاسخگو نبوده است.

بستری در بیمارستان خصوصی؛ شبی یک میلیون و پانصد هزارتومان
پدر کیمیا، در ایام عید نوروز به کرونا مبتلا شده است. کیمیا می‌گوید با این که پدرش هیچ بیماری زمینه‌ای ندارد، اما پروسه تشخیص بیماری‌اش بسیار طولانی شده است.

کیمیا می‌گوید سومین پزشک و بعد از حدود ده روزی که علائم بیماری کرونا در او هویدا شده بوده، بیماری پدرش را تشخیص می‌دهد. او همچنین اضافه می‌کند: با شروع پروسه انجام آزمایش و درمان با مسائل متعدد و عجیبی روبه‌رو شده‌اند که همه برخلاف تبلیغات صداوسیما و رسانه‌ها بوده است. اصلا آنطور که تبلیغ می‌شد تست کرونا رایگان نبود. تنها وقتی انجام این تست رایگان است که اولا در بیمارستان‌های دولتی مانند مسیح دانشوری، شهدای تجریش و امام خمینی (ره) انجام شود و دوم هم اینکه در بیمارستان‌های دولتی مذکور در شرایطی تست کرونا گرفته می‌شد که بیمار به هیچ وجه بدون ماسک تنفس نتواند نفس بکشد؛ بنابراین بیماران بسیاری نمی‌توانند از این طریق تست بدهند؛ بنابراین بیماری که می‌تواند بدون کمک ماسک تنفس، نفس بکشد از او تست کرونا نمی‌گیرند و باید به بیمارستان خصوصی مراجعه کند که هزینه تست کرونا در این بیمارستان‌هایی که ما مراجعه کردیم از جمله آتیه و بهمن ۷۰۰ هزار تومان بود. البته به جزء این تست راه تشخیص دیگری برای کرونا وجود دارد و آن هم سی تی اسکن ریه و آزمایش علائم التهابی است؛ بنابراین ما مجبور شدیم که از این طریق اقدام کنیم.

کیمیا می‌گوید ما مجبور شدیم پدر را در خانه قرنطینه کنیم و بنا به گفته پزشک، نباید دو سه شب نخست بخوابد، چون به دستگاه تنفس وصل نبود و به گفته پزشک متخصص احتمال مرگ وجود داشت؛ بنابراین این سه شب برای پدرم خیلی سخت گذشت و علائمش تشدید شده بود. ما در این شرایط متوجه شدیم که بیمارستان دولتی کسی را که بدون کمک ماسک می‌تواند تنفس کند را بستری نمی‌کنند. بیمارستان خصوصی آتیه هم که در آن زمان دائما معرفی می‌شد، شبی یک میلیون و پانصد هزارتومان هزینه در بر داشت و بیمه تأمین اجتماعی نیز این مسئله را اصلا پوشش نمی‌داد؛ بنابراین ناگزیر شد که در خانه قرنطینه شود.

او ادامه می‌دهد که به خاطر مشکلات تنفسی پزشک پیشنهاد داد که ماسک اکسیژن و کپسول اکسیژن تهیه کنند، اما در کلان شهر تهران، کپسول اکسیژن تمام شده بود و وجود نداشت. تنها به ما گفته می‌شد که می‌توانیم شما را در لیست انتظار قرار دهیم، هر زمان که نوبت به شما رسید کپسول اکسیژن را به شما اجاره می‌دهیم. در آن زمان حتی به ما گفتند که لیست انتظار پنج تا هفت روز و شاید هم بیشتر طول بکشد. علاوه بر این‌ها، کپسول‌های اکسیژن که برای خانه‌ها اجاره می‌دادند تنها دو ساعت کفاف می‌داد و اجاره هر روز آن، ۵۰۰ هزار تومان بود که بیمه هم نقشی در آن نداشت.

کیمیا می‌گوید که ما حدود پنجاه داروخانه را پرس و جو کردیم، اما همه داروخانه‌ها به همین شکل جواب دادند و ما نتوانستیم کپسول اکسیژن تهیه کنیم. به عبارتی نه تنها برای انجام تست با مشکل مواجه شدیم، پدر در بیمارستان بستری نشد و حتی کپسول اکسیژن هم پیدا نکردیم بنابراین پدرم بیماری را بسیار به سختی گذارند و خانواده‌ها ما با مشکلات زیادی مواجه شد. شاید مریض به هر دلیلی از دست برود، اما فشار روحی به خانواده‌ها بسیار تلخ و دردناک است. کیمیا همچنین می‌گوید که آن‌ها نیز دارو‌ها و سی تی اسکن رنگی ریه را نیز بدون پوشش بیمه و آزاد انجام داده اند.

فرزانه هم می‌گوید که یکی از نزدیکانش در بیمارستان خصوصی بستری بوده است و هزینه گزافی هم پرداخته با این حال، در هر اتاقی تعداد زیادی از بیماران در کنار یکدیگر قرار می‌گرفتند. در صورتی که پزشک متخصصی به ما گفته بود که بیماران مبتلا به کرونا حتی در بیمارستان نیز باید از ماسک استفاده کنند، چون علائم هر شخص با شخص دیگری متفاوت است و هم‌جواری با دیگر بیماران می‌تواند، باعث شود که برخی علائم در بیماران دیگر هم بیدار شوند.

علاوه بر مشکلاتی که بیماران مبتلا در کلان شهر تهران با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، وضعیت مبتلایان به کرونا در سایر استان‌ها نیز قابل توجه است. یاسر یوسف زاده، ساکن بابلسر است و درباره تجربه زیسته‌اش از بستری در بیمارستان و طی کردن روند درمان این بیماری می‌گوید: من سی تی اسکن کامل ریه انجام دادم و به این شکل بیماری من تشخیص داده شد. بعد از آن سریعا بستری شدم. من سه تا چهار روز از دستگاه اکسیژن استفاده کردم و یک شب حتی هوشیاری‌ام را از دست دادم. با این حال، کادر درمانی بیمارستان به شکل ویژه‌ای مراقبت می‌کردند و ما را نجات دادند.

بیمارستان گفت، بیمار شما به خاطر سنش در اولویت دوم ماست
پدر بزرگ مهسا نیز در روز‌های اوج بیماری کرونا در فروردین ماه، در شهر یزد به این بیماری مبتلا شده است. او می‌گوید که پدر بزرگش به مدت یک ماه و نیم در بیمارستان شهید صدوقی یزد بستری بوده است و تا زمانی که خودمان پیگیری نکردیم تست اصلی کرونا از طریق دهان از ایشان گرفته نشد. حتی پزشک می‌خواست که بعد از ده روز ایشان را مرخص کند، اما ما همچنان نمی‌دانستیم که قطعا ایشان به کرونا مبتلا شده است.

ما مجبور شدیم که دو شیفت پرستار بگیریم تا کار‌های ایشان را انجام دهند. ایشان فقط دو سه روز در آی سی یو، بستری بودند با این حال مراقبت‌ها از بیمارانی که در بخش بودند، ویژه نبود و ما تنها با پیگیری‌ها و هزینه‌های شخصی توانستیم که از ایشان مراقبت کنیم؛ بنابراین فکر می‌کنم اگر خانواده‌ای، بیمارش در بخش بیمارستان بستری باشد و نتواند هزینه‌های سنگین پرستار و ... را بپردازد با مشکل روبه‌رو می‌شود. بیمارستان هم مشکلاتی داشت به شکلی که حتی یک بار آزمایش اشتباهی به ما دادند و بعد از پیگیری‌های ما متوجه شدیم که اساسا آزمایش پدربزرگ من با شخص دیگری، جابه جا شده است.

او همچنین ادامه می‌دهد که بعد از ترخیض ما با سامانه ۴۰۳۰ یزد تماس گرفتیم و آمدند و برای همه خانواده تست گرفتند و محدودیت‌هایی ایجاد کردند.

حالا در شرایطی بیماران مبتلا به کرونا با این نوع مشکلات دست و پنچه نرم می‌کنند که روزانه بالغ بر ۱۵۰ نفر جان خود را در اثر ابتلا به کرونا از دست می‌دهند و بسیاری معتقدند که نگرفتن تست از همه افراد باعث می‌شود که افراد، بیماری خود را دیر هنگام تشخیص دهند و زمانی با شرایط سخت مواجه شوند که شاید دیگر راه برگشتی وجود ندارد. علاوه بر این، آن چه در این بین، ذهن بسیاری را درگیر می‌کند وضعیت کسانی است که از عهده تأمین هزینه‌های گزاف برای مداوای این بیماری بر نمی‌آیند، از انجام تست‌هایی که بالای ۲۰۰ هزار تومان هزینه دارد تا بستری در بیمارستان و تهیه دارو‌هایی که به گفته کسانی که با آن‌ها گفتگو کردیم، بیمه پوشش نمی‌داد؛ بنابراین سوال اصلی اینجاست که نقش بیمه‌های درمانی و تأمین اجتماعی در حمایت مالی و معنوی از بیماران و خانواده‌های آن‌ها کجاست؟ آیا بیمارانی که ماهیانه هزینه می‌پردازند تا در شرایط سخت بتوانند از آن استفاده کنند؛ در این شرایط که کسب و کار‌ها و وضعیت اقتصادی نا به سامان است و فشار روانی روی فرد مبتلا به بیماری کرونا و خانواده‌اش دوچندان است، می‌توانند روی حمایت بیمه‌ها حساب کنند.

 

منبع: دیدار نیوز