نامزد ۱۴۰۰ اصلاح‌طلبان چه کسی خواهد بود؟
از حالا چانه‌زنی‌ها برای کاندیدا‌هایی که قرار است سال آینده به وزارت کشور مراجعه کنند و در انتخابات ثبت نام کنند شروع شده است و همزمان نیز خیلی‌ها در تلاش هستند تا تنها پرچم یک کاندیدا از جانب اصلاح‌طلبان بالا رود.
رویداد۲۴ سوت رقابت‌های غیر رسمی انتخاباتی ریاست جمهوری زده شد. روز گذشته، معاون سیاسی وزیر کشور از تعیین تاریخ انتخابات سال آینده ریاست جمهوری خبر داد و گفت: «ما دو زمان ۲۱ و ۲۸ خرداد را برای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ به شورای نگهبان، دادیم که با ۲۸خرداد موافقت شد.» از حالا چانه‌زنی‌ها برای کاندیدا‌هایی که قرار است سال آینده به وزارت کشور مراجعه کنند و در انتخابات ثبت نام کنند شروع شده است و همزمان نیز خیلی‌ها در تلاش هستند تا تنها پرچم یک کاندیدا از جانب اصلاح‌طلبان بالا رود.
ب گزارش روز نو:کمتر از یک سال به تاریخ برگزاری سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری زمان باقی است و احزاب و تشکل‌های سیاسی هرچند به دلیل شیوع ویروس کرونا در ایران برخی از جلسات رسمی و فیزیکی خود را تعطیل کرده‌اند، اما به صورت مجازی در خصوص مباحث مختلف کشور از جمله ریاست جمهوری ۱۴۰۰ به گفتگو و تبادل نظر می‌پردازند.
در اردوگاه اصلاح‌طلبان به دلیل وضعیتی که دوم اسفندماه سال قبل صورت گرفت و در آن انتخابات، اصلاح‌طلبان در تهران با فاصله معناداری از رقیب سنتی خود یعنی اصول‌گرایان شکست خوردند، سکوت خبری حاکم است و کمتر خبر‌های مربوط به تحرکات آنان اصول‌گرا برای انتخابات پیش رو به بیرون درز پیدا می‌کند، اما جسته گریخته خبر‌هایی در رسانه‌ها پیرامون این موضوع به چشم می‌خورد. هر چند تا اینجای کار معلوم نیست که سیاست انتخاباتی اصلاح‌طلبان در انتخابات ۱۴۰۰ چه خواهد بود؛ زیرا به نظر می‌رسد اصلاح‌طلبان علاوه بر مخدوش‌شدن سرمایه اجتماعی خود، گرفتار چند مانع دیگر نیز هستند؛ ازجمله آنکه آن‌ها می‌دانند اگر قرار باشد شورای نگهبان همان سیاستی را که در انتخابات اخیر مجلس در پیش گرفت ادامه دهد، احتمال تأیید صلاحیت نیرو‌های طراز اول جبهه اصلاحات بسیار کم خواهد بود. از سوی دیگر، جدای از انتقاد‌هایی که بخشی از جامعه به اصلاحات دارد، مشکلات عدیده کنونی میل به شرکت در انتخابات را کاهش داده و تجربه نشان داده است که اگر مشارکت عمومی در انتخابات پایین باشد، شانس انتخاباتی اصلاح‌طلبان هم کاهش می‌یابد؛ حالتی که برای اصول‌گرایان کاملا برعکس است.
در این میان گمانه زنی‌هایی برای برخی از چهره‌ها در حال انجام است و تعدادی از چهره‌های اصلاح‌طلب مطرح شده‌اند و این روز‌ها صحبت‌های متفاوتی درباره آن‌ها می‌شود؛ اسحاق جهانگیری، سورنا ستاری، محمدباقر نوبخت و محمدرضا عارف و حالا هم غلامعلی رجایی گفته است که از لاریجانی حمایت می‌کنیم. البته چهره‌های زیادی اسم‌شان به میان آمده است، اما این موارد جدی‌تر هستند. در تازه‌ترین اظهارنظر غلامعلی رجایی از فعالان سیاسی از حمایت حزب کارگزاران از علی لاریجانی سخن گفته است تا بیش از پیش احتمال حضور رئیس سابق مجلس در رقابت انتخاباتی پررنگ شود.
رجایی، درباره احتمال حضور لاریجانی در صحنه انتخابات به «نامه‌نیوز» گفت: «آقای لاریجانی ویژگی‌هایی دارند که جز آقای جهانگیری هیچ یک از نامزد‌هایی که اکنون نامشان مطرح می‌شود، همسنگ او نیستند. او دوازده سال رئیس مجلس بوده است و به خوبی با مشکلاتی که در کشور وجود دارد، آشناست و پیش از آن هم در مسئولیت‌های مهمی مانند ریاست شورای امنیت ملی و صداوسیما را در کارنامه‌اش دارد». او ادامه داد: «اگر بخواهیم لاریجانی را در دسته‌بندی‌های سیاسی موجود شناسایی کنیم او خاستگاه اصول‌گرایی با تمایلات اعتدالی دارد، اما واقعیت این است که اصول‌گرایان بر او اجماع ندارند و حتی مقبولیت او بین اصلاح‌طلبان بیش از اصول‌گرایان است، اما اصلاح‌طلبان در چندوقت اخیر بر این موضوع اصرار می‌کنند که دیگر به دنبال نامزد اصول‌گرا نیستند.» اسحاق جهانگیری هم به گفته برخی می‌تواند یکی از گزینه‌های مناسب اصلاح‌طلبان در انتخابات سال آینده باشد. او که جبهه سیاسی‌اش اصلاحات و پایگاه حزبی‌اش کارگزاران سازندگی است، همواره به‌عنوان یک نیروی اصلاح‌طلبِ معتدل شناخته شده است.
جهانگیری در سال ۹۶ به‌عنوان نامزد پوششی حسن روحانی حاضر شد، اما سخنان او به میزانی مورد اقبال سرمایه اجتماعی اصلاح‌طلبان قرار گرفت که در همان زمان گفته می‌شد جهانگیری نامزد بالقوه اصلاح‌طلبان است؛ از سوی دیگر مناسبات حسنه او با طیف‌های مختلف جبهه اصلاحات این احتمال را قوی می‌کند که در صورت حضورش در انتخابات، مورد اجماع نیرو‌های اصلاح‌طلب خواهد بود. در مجموع به نظر می‌رسد اسحاق جهانگیری با سابقه استانداری، دو دوره نمایندگی مجلس، وزارت و حالا معاون اولی رئیس‌جمهوری می‌تواند گزینه خوبی برای اصلاح‌طلبان باشد. برخی می‌گویند محمدرضا عارف می‌تواند گزینه مناسبی برای اصلاح‌طلبان باشد، اما عارف هم با محدودیت‌هایی روبه‌روست. نخست آنکه عارف هم به دلیل عملکرد لیست امید در مجلس در معرض انتقاد‌هایی قرار دارد و از سوی دیگر با توجه به اختلاف‌هایی که حزب کارگزاران سازندگی با او دارد، بعید است دست‌کم این طیف از اصلاح‌طلبان بر او به اجماع برسند.
محمدباقر نوبخت یکی دیگر از گزینه‌هایی است که مطرح شده، هر چند که او خودش این موضوع را تکذیب کرده است. خرداد ماه امسال نوبخت، معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور در توئیتی نوشت: «عده‌ای سفر‌های استانی‌ام را مبنای گمانه‌زنی درباره حضورم در انتخابات۱۴۰۰ قرارداده‌اند. ضمن رد آن، یادآور می‌شوم در هفت سال گذشته مستمراً سفر استانی داشته‌ام پس انگیزه انتخاباتی بی‌اساس است. انس و الفت با مردم که همواره مورد تاکید امام و رهبری بوده با این گمانه‌های بی‌مبنا کم‌اثر نمی‌شود.»
سورنا ستاری، معاون علمی فناوری رئیس جمهوری، اما تا الان گزینه قوی جریان حامی دولت برای انتخابات ۱۴۰۰ تلقی می‌شود و رضایتمندی از فعالیت‌های وی در امور محوله و روحیه تعاملی وی با دیگر ارکان نظام، از دیگر مواردی بوده که بررسی شرایط پسر شهید ستاری برای نامزدی او در انتخابات ۱۴۰۰ را قوت بخشیده است. از دیگر سو بررسی شرایط محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه فعلی نیز به بعد از انتخابات آبان‌ماه آمریکا در سال جاری و تحرکات دیپلماتیک وی پیوند خورده است. همه این صحبت‌ها در حالی است که یک ماه پیش مصطفی درایتی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب و از اعضای حزب اتحاد ملت گفته بود این احتمال وجود دارد که اصلاح‌طلبان به سمت نامزد غیراصلاح‌طلب بروند: «شاید شرایط کشور و منطقه و رویداد‌های بین‌المللی به‌گونه‌ای رقم بخورد که اصلاح‌طلبان دوباره مجبور شوند از چهره‌ای غیراصلاح‌طلب حمایت کنند؛ اما امروز اصلاح‌طلبان بنای رفتن به سمت‌وسوی کاندیدای غیراصلاح‌طلب را ندارند».
منبع: روزنو
خبر های مرتبط
