جلال جلالیزاده:
روحانی دولت را رها کرده یا مصلحتاندیشی و آیندهنگریهای شخصی دارد
عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت بیان کرد: یکی از ضعفهای اصلاحطلبان این است که بدون نقشه و تدبیر و دوراندیشی وارد کارزار انتخابات میشوند، مردم را تشویق و تهییج میکنند، اما پس از آن همان فرد یا گروه مورد حمایت، اصلاحطلبان و اصلاحطلبی را فراموش میکنند، روحانی هم دچار چنین معضلی شد.
رویداد۲۴ جلال جلالیزاده عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت و ازجمله فعالان اقوام و مذاهب هم به عملکرد دولت روحانی در این حوزهها نمره قبولی نمیدهد و معتقد است که روحانی بیش از آنچه انتظار میرفت رو به محافظهکاری آورده است. مشروح گفتگو را در ادامه بخوانید:
برخی ناظران معتقدند که در حوزه سیاست داخلی دولت روحانی ضعفهای جدی داشته است. آیا شما هم با این گزاره موافق هستید؟ در این صورت دلیل این ناکامی و ضعف را متوجه دولت و شخص روحانی میدانید؟
در مقدمه باید بگویم که همواره مجموعه یا دولتی موفق است که از هدف واحد برخوردار و همدلی در آن جریان داشته باشد. همچنین مدیر یا مدیرانی که یک مجموعه را هدایت میکند، توانمندی جهت دادن به اعضای مجموعه را داشته باشد. همچنین یک مجموعه یا دولت باید از وحدت فکری و عقیدتی و استراتژی برخوردار باشد. متاسفانه دولت آقای روحانی، دولت یکدست و وزرا هم از یک جناح نبوده و بعضا حتی همفکر شخص حسن روحانی هم نبودهاند. آقای روحانی موجب شده نوعی نارضایتی و ناخشنودی از جانب مردم و رایدهندگان به او ایجاد شود. دولت روحانی در سطح ملی موفق نبوده است. اگر اعضای یک دولت با رییسجمهوری همراه نباشند، دلسوز نباشند، رییسجمهوری ترسو باشد یا قاطعیت نداشته باشد یا به وعدههایش عمل نکند، نتیجه خوبی نخواهد گرفت. اما به طور مثال در استان کردستان به دلیل زحمات و پیگیریهای استاندار، مردم از استاندار کردستان راضی هستند. در برخی استانهای دیگر نیز کم و بیش به چشم میخورد که مردم از استاندار رضایت دارند و البته این رضایت به معنای این نیست که دولت در سطح کلان و ملی موفق عمل کرده است؛ بلکه بهخاطر اینکه استاندار یا مدیران دلسوز و بومی هستند، پیگیر مطالبات مردم هستند.
اینکه حسن روحانی نتوانست در زمینه سیاست داخلی کاری از پیش ببرد یا به قولی برجام داخلی ایجاد کند، متاثر از ساختار سیاسی اصلاحناپذیر است یا کوتاهی رییسجمهوری نیز در این امر غیرقابل انکار به نظر میرسد؟
متاسفانه ما نتوانستیم مردم را در مورد چارچوب وظایف قوه مجریه و شخص رییسجمهوری آگاه کنیم و همواره در مورد آن دسته از وظایفی که برعهده رییسجمهوری است و میتواند در آن زمین بازی کند، دچار تناقض و پارادوکس آشکاری هستیم. فارغ از این و با وجود اینکه مردم شاید چندان بر این محدودیتها و چارچوب وظایف آشنایی نداشته باشند، اما به هر روی در همین حوزه هم شاهد ناکارآمدیهای بسیاری بوده و هستیم. آقای روحانی شاید در بین روسایجمهور، ضعیفترین و کماقبالترین رییسجمهوری است که دوران حضورش بر مسند قوه مجریه را به آخر میرساند. شاهد بودیم که در عوض این حمایت گسترده اقوام و مذاهب از حسن روحانی، هیچ اقدام قابل توجهی از سوی دولت برای این گروهها صورت نگرفت. در حوزه زنان یا حوزه احزاب هم همینطور. درواقع اگر روحانی بخواهد در مورد مسائل داخلی و سیاست داخلی گزارش عملکردی ارایه کند، نقاط روشن اندکی در این کارنامه به چشم میخورد، گویی یا کلا در این حوزه دولت را رها کرده و کاری به کار وزرا ندارد یا به دلیل مصلحتاندیشیها و آیندهنگریهای شخصی در این زمینه ورود چندانی نداشته است. متاسفم که کسی از این همه سرمایه اصلاحطلبانه استفاده کرد، اما به لحاظ اخلاقی خود را مدیون و وامدار حامیان خود نداند.
شما به عنوان کسی که با اقوام و مذاهب در ارتباط هستید، نقصانهای عملکرد دولت روحانی در این حوزه را چطور میبینید؟
اگر بخواهم فقط به یک مورد کوچک اشاره کنم، روحانی در ابتدا یک مشاور اهل سنت انتخاب کرد، اما این جایگاه به مرور کمرنگ شد. این پست کارکرد و عملکرد قابل توجهی نداشت و عملا در این دولت نادیده گرفته شد، روحانی حتی حاضر نشد یک وزیر اهل سنت انتخاب و معرفی کند. در زمینه اقوام و مذاهب به این دولت، نقدهای جدی وارد است و مردم از او در این حوزه دلخور هستند. آقای روحانی بخش قابل توجهی از آرای گروههای قومی و مذهبی را کسب کرد، اما حاضر نشد مثلا حتی یک سفر به کردستان داشته باشد. روحانی باعث شد که فاصله بسیاری میان اقوام و مذاهب با دولت و حاکمیت ایجاد شود.
بیشتر بخوانید: رایزنی سردار دهقان با محسن رضایی، شمخانی و قالیباف برای انتخابات ۱۴۰۰
یکی از کارویژههایی که اصلاحطلبان برای دولت روحانی در نظر داشتند، این بود که روابط میان اصلاحطلبان با هسته سخت حاکمیت تسهیل شود. در راس آن بر مساله «رفع حصر» اصرار داشتند و تصور میکردند که روحانی گزینه مناسبی برای پیشبرد این هدف بود. ارزیابی شما از عملکرد ایشان در این مدت چیست؟
روحانی که دلش به حال اصلاحطلبان و اصلاحطلبی نمیسوزد. متاسفانه یکی از ضعفهای اصلاحطلبان این است که بدون نقشه و تدبیر و دوراندیشی وارد کارزار انتخابات میشوند، مردم را تشویق و تهییج میکنند، اما پس از آن همان فرد یا گروهی که حاصل آرای بدنه اجتماعی اصلاحطلبان هستند، اصلاحطلبان و اصلاحطلبی را فراموش میکنند. روحانی هم دچار چنین معضلی شد. او حتی یک بار هم در مورد اقداماتی که در راستای رفع حصر که مطالبه مهم اصلاحطلبان بود، توضیح نداد که چه کرده و چه نکرده است. البته این معضل در مورد سایر مطالبات اصلاحطلبان نیز وجود داشته و دارد. روحانی حاضر نشد در این زمینه گزارشی به مردم ارایه کند. متاسفانه خصایص فردی روحانی خیلی به او ضربه زده و موجب شده او از پایگاه مردمی که قبلا داشت، محروم شود. حتی حامیان درجه یک روحانی هم از او گلایهمند هستند. او حتی حاضر نشد در این دوران به روسای ستادهای انتخاباتیاش وعده ملاقات بدهد.
اخیرا پیشنهاد تشکیل دولت مصالحه ملی مطرح و تاکید شد حالا که گفتوگوی ملی و آشتی ملی محقق نشده، دستکم دولت به دنبال مصالحه ملی باشد. به نظر شما دولت روحانی در فرصت باقیمانده میتواند در این راه گامهای موثری بردارد؟
فرصت چندانی که باقی نمانده است. ضمن اینکه با شرایط شیوع کرونا و درهم ریختگی اقتصادی و آشفتگی موجود احتمالا دولت کاری از پیش نخواهد برد. زمان در این ماههای پایانی به سرعت میگذرد که اگر تصمیمی هم وجود داشته باشد به نتیجه نمیرسد.
به نظر شما محبوبیت روحانی در ماههای پایانی و تحویل دادن پست ریاستجمهوری از وضعیت سایر روسایجمهوری مثل احمدینژاد، خاتمی و به خصوص هاشمیرفسنجانی وخیمتر است؟
بله، بسیار زیاد! فکر میکنم حتی احمدینژاد چند برابر روحانی میان مردم محبوبیت داشته باشد و اگر روحانی و احمدینژاد با هم رقابت کنند، کفه ترازو به سمت احمدینژاد سنگینتر خواهد بود.
برخی ناظران معتقدند که در حوزه سیاست داخلی دولت روحانی ضعفهای جدی داشته است. آیا شما هم با این گزاره موافق هستید؟ در این صورت دلیل این ناکامی و ضعف را متوجه دولت و شخص روحانی میدانید؟
در مقدمه باید بگویم که همواره مجموعه یا دولتی موفق است که از هدف واحد برخوردار و همدلی در آن جریان داشته باشد. همچنین مدیر یا مدیرانی که یک مجموعه را هدایت میکند، توانمندی جهت دادن به اعضای مجموعه را داشته باشد. همچنین یک مجموعه یا دولت باید از وحدت فکری و عقیدتی و استراتژی برخوردار باشد. متاسفانه دولت آقای روحانی، دولت یکدست و وزرا هم از یک جناح نبوده و بعضا حتی همفکر شخص حسن روحانی هم نبودهاند. آقای روحانی موجب شده نوعی نارضایتی و ناخشنودی از جانب مردم و رایدهندگان به او ایجاد شود. دولت روحانی در سطح ملی موفق نبوده است. اگر اعضای یک دولت با رییسجمهوری همراه نباشند، دلسوز نباشند، رییسجمهوری ترسو باشد یا قاطعیت نداشته باشد یا به وعدههایش عمل نکند، نتیجه خوبی نخواهد گرفت. اما به طور مثال در استان کردستان به دلیل زحمات و پیگیریهای استاندار، مردم از استاندار کردستان راضی هستند. در برخی استانهای دیگر نیز کم و بیش به چشم میخورد که مردم از استاندار رضایت دارند و البته این رضایت به معنای این نیست که دولت در سطح کلان و ملی موفق عمل کرده است؛ بلکه بهخاطر اینکه استاندار یا مدیران دلسوز و بومی هستند، پیگیر مطالبات مردم هستند.
اینکه حسن روحانی نتوانست در زمینه سیاست داخلی کاری از پیش ببرد یا به قولی برجام داخلی ایجاد کند، متاثر از ساختار سیاسی اصلاحناپذیر است یا کوتاهی رییسجمهوری نیز در این امر غیرقابل انکار به نظر میرسد؟
متاسفانه ما نتوانستیم مردم را در مورد چارچوب وظایف قوه مجریه و شخص رییسجمهوری آگاه کنیم و همواره در مورد آن دسته از وظایفی که برعهده رییسجمهوری است و میتواند در آن زمین بازی کند، دچار تناقض و پارادوکس آشکاری هستیم. فارغ از این و با وجود اینکه مردم شاید چندان بر این محدودیتها و چارچوب وظایف آشنایی نداشته باشند، اما به هر روی در همین حوزه هم شاهد ناکارآمدیهای بسیاری بوده و هستیم. آقای روحانی شاید در بین روسایجمهور، ضعیفترین و کماقبالترین رییسجمهوری است که دوران حضورش بر مسند قوه مجریه را به آخر میرساند. شاهد بودیم که در عوض این حمایت گسترده اقوام و مذاهب از حسن روحانی، هیچ اقدام قابل توجهی از سوی دولت برای این گروهها صورت نگرفت. در حوزه زنان یا حوزه احزاب هم همینطور. درواقع اگر روحانی بخواهد در مورد مسائل داخلی و سیاست داخلی گزارش عملکردی ارایه کند، نقاط روشن اندکی در این کارنامه به چشم میخورد، گویی یا کلا در این حوزه دولت را رها کرده و کاری به کار وزرا ندارد یا به دلیل مصلحتاندیشیها و آیندهنگریهای شخصی در این زمینه ورود چندانی نداشته است. متاسفم که کسی از این همه سرمایه اصلاحطلبانه استفاده کرد، اما به لحاظ اخلاقی خود را مدیون و وامدار حامیان خود نداند.
شما به عنوان کسی که با اقوام و مذاهب در ارتباط هستید، نقصانهای عملکرد دولت روحانی در این حوزه را چطور میبینید؟
اگر بخواهم فقط به یک مورد کوچک اشاره کنم، روحانی در ابتدا یک مشاور اهل سنت انتخاب کرد، اما این جایگاه به مرور کمرنگ شد. این پست کارکرد و عملکرد قابل توجهی نداشت و عملا در این دولت نادیده گرفته شد، روحانی حتی حاضر نشد یک وزیر اهل سنت انتخاب و معرفی کند. در زمینه اقوام و مذاهب به این دولت، نقدهای جدی وارد است و مردم از او در این حوزه دلخور هستند. آقای روحانی بخش قابل توجهی از آرای گروههای قومی و مذهبی را کسب کرد، اما حاضر نشد مثلا حتی یک سفر به کردستان داشته باشد. روحانی باعث شد که فاصله بسیاری میان اقوام و مذاهب با دولت و حاکمیت ایجاد شود.
بیشتر بخوانید: رایزنی سردار دهقان با محسن رضایی، شمخانی و قالیباف برای انتخابات ۱۴۰۰
یکی از کارویژههایی که اصلاحطلبان برای دولت روحانی در نظر داشتند، این بود که روابط میان اصلاحطلبان با هسته سخت حاکمیت تسهیل شود. در راس آن بر مساله «رفع حصر» اصرار داشتند و تصور میکردند که روحانی گزینه مناسبی برای پیشبرد این هدف بود. ارزیابی شما از عملکرد ایشان در این مدت چیست؟
روحانی که دلش به حال اصلاحطلبان و اصلاحطلبی نمیسوزد. متاسفانه یکی از ضعفهای اصلاحطلبان این است که بدون نقشه و تدبیر و دوراندیشی وارد کارزار انتخابات میشوند، مردم را تشویق و تهییج میکنند، اما پس از آن همان فرد یا گروهی که حاصل آرای بدنه اجتماعی اصلاحطلبان هستند، اصلاحطلبان و اصلاحطلبی را فراموش میکنند. روحانی هم دچار چنین معضلی شد. او حتی یک بار هم در مورد اقداماتی که در راستای رفع حصر که مطالبه مهم اصلاحطلبان بود، توضیح نداد که چه کرده و چه نکرده است. البته این معضل در مورد سایر مطالبات اصلاحطلبان نیز وجود داشته و دارد. روحانی حاضر نشد در این زمینه گزارشی به مردم ارایه کند. متاسفانه خصایص فردی روحانی خیلی به او ضربه زده و موجب شده او از پایگاه مردمی که قبلا داشت، محروم شود. حتی حامیان درجه یک روحانی هم از او گلایهمند هستند. او حتی حاضر نشد در این دوران به روسای ستادهای انتخاباتیاش وعده ملاقات بدهد.
اخیرا پیشنهاد تشکیل دولت مصالحه ملی مطرح و تاکید شد حالا که گفتوگوی ملی و آشتی ملی محقق نشده، دستکم دولت به دنبال مصالحه ملی باشد. به نظر شما دولت روحانی در فرصت باقیمانده میتواند در این راه گامهای موثری بردارد؟
فرصت چندانی که باقی نمانده است. ضمن اینکه با شرایط شیوع کرونا و درهم ریختگی اقتصادی و آشفتگی موجود احتمالا دولت کاری از پیش نخواهد برد. زمان در این ماههای پایانی به سرعت میگذرد که اگر تصمیمی هم وجود داشته باشد به نتیجه نمیرسد.
به نظر شما محبوبیت روحانی در ماههای پایانی و تحویل دادن پست ریاستجمهوری از وضعیت سایر روسایجمهوری مثل احمدینژاد، خاتمی و به خصوص هاشمیرفسنجانی وخیمتر است؟
بله، بسیار زیاد! فکر میکنم حتی احمدینژاد چند برابر روحانی میان مردم محبوبیت داشته باشد و اگر روحانی و احمدینژاد با هم رقابت کنند، کفه ترازو به سمت احمدینژاد سنگینتر خواهد بود.
منبع: روزنامه اعتماد
خبر های مرتبط