تجربه دولت نظامی در دوره احمدی نژاد ثابت کرد مملکت بهم می‌ریزد/ جامعه پادگان نیست

رویداد۲۴  بازار کاندیداتوری در انتخابات رونق گرفته و هر روز نام یک چهره سیاسی، نظامی و یا اقتصادی به عنوان نامزد انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ به چشم می‌خورد. در این میان صف کاندیداتوری نظامیان هم هر روز بلندتر می‌شود. از سردار دهقان و رستم قاسمی تا محسن رضایی و سردار سعید محمد.

حجت الاسلام محسن رهامی، یکی از کاندیدا‌های انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ در بخشی از گفتگوی عیدانه خود با خبرگزاری خبرآنلاین که مشروح آن در عید نوروز منتشر می‌شود، معتقد است که ورود نظامیان به انتخابات، هم به حیطه کاری آنان، هم به فضای رقابت آسیب می‌زند و مردم را به اساس انتخابات بدبین می‌کند.

او دولت احمدی نژاد را مصداق یک دولت نظامی می‌داند و می‌گوید «در دولت آقای احمدی نژاد، تا حدی دولت نظامی را امتحان کرده و متوجه شدیم که آنان خیلی به قوانین پایند نبوده و ممکلت را بهم می‌زنند.»

بخشی از گفتگو با محسن رهامی را در ادامه بخوانید.

 آقای رهامی! در این دوره از انتخابات، بحث ورود و کاندیداتوری نظامیان در انتخابات مطرح است. نظر شما درباره ورود نظامی‌ها به انتخابات چیست؟ اوایل انقلاب، برای ورود نظامی‌ها و روحانی‌ها منعی وجود داشت. اگر الان نظامی‌ها بگویند روحانیون نباید وارد انتخابات شوند، شما چه جوابی دارید؟

یک زمانی فعالیت سیاسی انجام می‌دهیم و یک کسی فعال سیاسی است. به طور مثال، فردی نظامی که از شغل خود بیرون آمده و در حال حاضر یک فعال سیاسی است. در این بحثی نیست؛ اما، دولت نظامی با پیشانی رئیس جمهور که پیشانی جمهوریت است؛ در هیچ یک از کشور‌های منطقه موفق نبوده است.

در دولت احمدی نژاد، دولت نظامی امتحان شد

سیاست حوزه چانه زنی، حوزه لابی کردن و حوزه روش‌های متعادل است. در دولت آقای احمدی نژاد، تا حدی دولت نظامی را امتحان کرده و متوجه شدیم که آنان خیلی به قوانین پایبند نبوده و ممکلت را بهم می‌زنند. اگر به کشور‌های دیگری مانند ترکیه و پاکستان، چه در دوره نظامی‌ها و چه در دوره غیرنظامی‌ها نگاه کنید؛ زمانی که ژنرال‌ها برای اداره کشور روی کار آمدند؛ در گفتگو با دنیا موفق عمل نکردند.

ممکن است نظامیان بگویند پس روحانیت چه؟، روحانیون همانند نظامیان نیز تشکیلات منسجم اداری سازمانی ندارند در حالی که نیرو‌های مسلح یک سازمان است. من استاد دانشگاه بوده و به دلیل تحصیل در حوزه، مرسوم به پوشیدن لباس روحانیت هستم. این موضوع به صنف من مربوط نبوده و تعهدات صنفی خاصی ندارم. این لباس تحصیل من است نه لباس شغلی‌ام و از قِبَل آن هم پول در نمی‌آورم.

بیشتر بخوانید: باهنر: صحنه رقابت در انتخابات شفاف نیست / حداد عادل درباره احمدی نژاد حرف عجیب و غریبی نزده است

مقایسه کاندیداتوری روحانیت و نظامیان، قیاس مع الفارق است

مانند پزشکان که لباس پزشکی می‌پوشند؛ لباس روحانیت نیز علی‌القاعده باید برای مسجد و منبر استفاده شود؛ زیرا برای آن فعالیت تعریف شده است. اما گاهی آن را بیرون پوشیده و این در مقایسه با زمان‌های نظامی، قیاس مع الفارق است.

ورود نظامیان به انتخابات به فضای رقابت آسیب می‌زند

با تمام این تفاسیر، موافق ورود نظامی‌ها هستید یا نه؟

ورود نظامیان به انتخابات 1400، هم به حیطه کاری آنان و هم به فضای رقابت آسیب می‌زند. نهاد‌هایی مانند شورای نگهبان، قوه قضاییه و نیرو‌های مسلح یک نهاد اجماعی و برای همه ملت هستند. اگر این نهاد‌ها وارد رقابت‌های سیاسی شوند، بیشتر به خودشان آسیب می‌زنند. سپاه، بسیج و نیرو‌های مسلح زمانی که وارد درگیری‌های سیاسی شوند، مردم را به اساس انتخابات بدبین می‌کنند.

در کشور‌های که دولت آنان نظامی بوده است، از پشتیبانی مردم بی بهره بوده و ضعیف بودن دولت باعث آسیب‌های جدی اقتصادی و ... شده است.

حاکمیت مداوم ژنرال‌ها در ترکیه این کشور را به ورشکستگی رسانده است

در ترکیه، حاکمیت مداوم ژنرال‌ها، این کشور را به ورشکستگی رسانده و پول‌شان به بی ارزشترین پول دنیا تبدیل کردند؛ زیرا نه زبان تعامل با دنیا را بلند بودند و نه زبان گفتمان با مردم را. ژنرال‌های ترکیه در فکر حل کردن مشکلات با حالت پادگانی بودند، اما جامعه پادگان نیست.

در حال حاضر، جامعه، از محدودیت‌هایی که دولت‌ها و حکومت‌ها ایجاد می‌کنند؛ به حد کافی رنج می‌برند. اگر قرار بر این باشد که یک فرد با ژست نظامی بنشیند و روش‌های پادگانی را در بحث‌های اقناعی و تعامل با جامعه داشته باشد؛ همین میزان آزادی مردم محدودتر شده و در تنگنای بیشتری قرار می‌گیرند.