با شکوه؛ مثل خداحافظی کاپیتانی که به این زودی‌ها از یادها نمی‌رود

 از همان لحظه که گفت: « هر کس پنالتی را گل کرد؛ دمش گرم. هر کس هم گل نکرد؛ فدای سرش. » جای خودش را خیلی بیشتر از قبل در دل ما باز کرد. وقتی هم که جلوی روسیه در نیمه نهایی مصدوم شد و زمین را ترک کرد، ترس را به جانمان انداخت که نکند این اتفاق مانع تکمیل تاریخ‌سازی تیم‌ملی فوتسال‌مان شود. اما حضورش و روحیه منحصر به فردش انقدر در تیم تزریق شده بود که بعد از سوم جهان شدن، همانطور که در تصویر مشاهده می‌کنید، اشک شوق از چشمانش سرازیر شود.

کشاورز 34 ساله بعد از بازی‌های جام‌جهانی فوتسال کلمبیا از بازی های ملی خداحافظی کرد. آن هم به باشکوه‌ترین شکل ممکن برای فردی که رهبری این تیم تاریخ‌ساز را بر عهده داشت. کسی که بدون شک اگر آن ضربه « چیپ » به یادماندنی‌اش مقابل برزیل را نمی زد، الان احتمال اینکه از چنین موفقیت بزرگی لذت ببریم، خیلی کم بود.